Canon EF 35 mm f/1.4L USM - test

9. Aberracja chromatyczna

Aberracja w obiektywie Canon EF 35 mm f/1.4L USM nie jest najlepiej skorygowana. O ile średnie wartości nie są duże (oscylują wokół 1 piksela), to już wartości maksymalne mogą dziwić.

Aberracja na odbitkach 20x30 cm będzie widoczna na wszystkich przesłonach, ale tylko w rogach kadru.

Wykres przedstawiający średnią oraz maksymalną aberrację chromatyczną na kadrze w pikselach

Rozłożenie aberracji chromatycznej na pikselach przy przysłonie f/1.4

Rozłożenie aberracji chromatycznej na odbitce 20x30 cm przy przysłonie f/1.4

Rozłożenie aberracji chromatycznej na pikselach przy przysłonie f/5.6

Rozłożenie aberracji chromatycznej na odbitce 20x30 cm przy przysłonie f/5.6

f/5.6

Podłużna aberracja chromatyczna

Jasnych obiektywów dotyka problem podłużnej aberracji chromatycznej. Wpływa ona na obszary przed punktem ostrości oraz za punktem ostrości, dając im kolorową obwódkę zieloną lub magentową. Obiektywu Canon EF 35 mm f/1.4L USM nie najlepiej radzi sobie z tą wadą.

Wada jest stosunkowo duża na maksymalnym otworze względnym przysłony, czyli f/1.4. Wraz z jej przymykaniem wada zmniejsza się, jednak dopiero na f/4 jest akceptowalna.

Poniżej prezentujemy wycinki z plików JPEG ilustrujące zachowanie obiektywu.

f/1.4

f/2.0

f/2.8

f/4

1. Wstęp

2. Specyfikacja

3. Konstrukcja

4. Autofokus

5. Stabilizacja

6. Rozdzielczość RAW

7. Rozdzielczość JPEG

8. Rozmycie

9. Aberracja chromatyczna

10. Dystorsja

11. Winietowanie

12. Odblaski

13. Podsumowanie

14. Zdjęcia do pobrania

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book