Rozmycie

5. Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

Wartości dla matrycy:
poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
0.5-1.5 - obraz ostry
1.5-2.5 - delikatne rozmycie
2.5-3.5 - rozmycie widoczne
3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące
powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia

Jak możemy zauważyć na powyższym wykresie, podczas fotografowania na przysłonie f/2,8 rozmycie w centrum kadru jest bardzo zauważalne, zaś na brzegach wartości rozmycia są już nie do przyjęcia - zwłaszcza w górnych rogach kadru, gdzie wartości sięgają 7.32 i 8.37. Wraz z przymykaniem przysłony wyniki ulegają nieznacznym zmianom, jednak charakterystyka wykresu pozostaje taka sama.

Wartości dla odbitki 20x30 cm:
poniżej 10 - obraz zbyt ostry
10-20 - obraz ostry
20-30 - delikatne rozmycie
30-40 - rozmycie widoczne
40-50 - rozmycie jest denerwujące
powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

W przypadku odbitki 20 x 30 cm obraz będzie ostry - a nawet w niektórych częściach kadru bardzo ostry - w całym zakresie przysłon. Taki wynik dobrze świadczy o jakości optycznej obiektywu Sony Zeiss Sonnar T* FE 35 mm F2,8 ZA.



]> */

]