Rozmycie

Do naszej redakcji trafiła pełnoklatkowa Sigma 24-35 mm f/2 DG HSM ART. Pokrywa ona często używany przez zawodowców zakres ogniskowych, oferuje stałe światło f/2 oraz cichy napęd autofokusa. Czy jednak obiektyw sprosta wyśrubowanym oczekiwaniom profesjonalnych fotografów i ma szansę stać się ich pierwszym wyborem?

Skomentuj Kopiuj link
Posłuchaj
00:00
Wynik testu
Jakość obrazu:
8
Cena / Jakość:
6
Optyka:
8
Budowa:
7.5
Nasza ocena
83%
Spis treści
Sigma 24-35 mm f/2 DG HSM ART - test obiektywu Konstrukcja Autofokus Rozdzielczość Rozmycie Aberracja chromatyczna Dystorsja Winietowanie Odblaski Podsumowanie Zdjęcia do pobrania

 

5. Rozmycie


Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

Wartości dla matrycy:
poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
0.5-1.5 - obraz ostry
1.5-2.5 - delikatne rozmycie
2.5-3.5 - rozmycie widoczne
3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące
powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia

wartości BxU zmierzone na matrycy dla 24 mm i f/2 wartości BxU zmierzone na matrycy dla 35 mm i f/2

Jak możemy zauważyć na powyższych wykresach podczas fotografowania na ogniskowej 24 mm i przysłonie f/2 rozmycie obrazu może być denerwujące (centrum kadru), a miejscami nawet nie do przyjęcia - zwłaszcza brzegi i rogi zdjęcia. Wartości BxU wahają się w granicach 3.34-5.18. Takie wyniki oznaczają już duże dysproporcje rozmycia między poszczególnymi fragmentami planu fotograficznego. Świadczy o tym chociażby charakterystyka wykresu, który tworzy pofalowaną, a nie płaską powierzchnię. Dopiero przymknięcie przysłony do f/4 sprawi, że wykres zdecydowanie się spłaszczy. Jednak rozmycie obrazu wciąż będzie zauważalne. Niemal identycznie wygląda sytuacja podczas fotografowania na ogniskowej 35 mm. Z jednym wyjątkiem - na przysłonie f/2 rozmycie będzie bardziej widoczne w centrum, a nie na brzegach kadru. Pomimo to wartości BxU pozostaną podobne.

Wartości dla odbitki 20x30 cm:
poniżej 10 - obraz zbyt ostry
10-20 - obraz ostry
20-30 - delikatne rozmycie
30-40 - rozmycie widoczne
40-50 - rozmycie jest denerwujące
powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia
wartości BxU standaryzowane dla odbitki 20x30cm dla 24 mm i f/2 wartości BxU standaryzowane dla odbitki 20x30cm dla 35 mm i f/2

W przypadku odbitki 20x30cm obraz będzie ostry w całym zakresie przysłon, bez względu na ogniskową. Ponadto, charakterystyka wykresu BxU jest wyrównana i płaska, co oznacza brak wyraźnych rozbieżności rozmycia między centrum a brzegami kadru. Taki wynik świadczy o bardzo dobrej jakości optycznej obiektywu Sigma 24-35 mm f/2 DG HSM ART.




]> */


]

Spis treści
Sigma 24-35 mm f/2 DG HSM ART - test obiektywu Konstrukcja Autofokus Rozdzielczość Rozmycie Aberracja chromatyczna Dystorsja Winietowanie Odblaski Podsumowanie Zdjęcia do pobrania
Komentarze
Przeczytaj także
Zobacz więcej z tagiem: test
logo logo
Magazyny
Zamów