Winietowanie mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania i wyostrzania. Przedstawiane wykresy pokazują mapę winietowania dla najgorszych wartości.
Nowego M.Zuiko 25 mm f/1.2 PRO musimy pochwalić także za sposób, w jaki radzi sobie z winietowaniem na najszerzej otwartej przysłonie. Największa różnica w oświetleniu pomiędzy centrum a brzegami kadru wyniosła zaledwie 39%, co w przeliczeni daje dokładnie 0,7 EV. Co więcej, otrzymana winieta charakteryzuje się bardzo naturalnym rozkładem - płynnie przechodzi od brzegów po centrum planu fotograficznego. Tak więc kreatywnie użyta może wręcz okazać się atutem, na przykład w fotografii portretowej, gdzie skupi uwagę na fotografowanej osobie.
Winieta w praktyce