Sony Cyber-shot DSC-RX100 - Optyka

 
Sony RX100 został wyposażony w optykę renomowanej firmy Zeiss. Carl Zeiss Vario-Sonnar T* 10,4-37,1mm f/1,8-4,9 razem z dużą 1-calową matrycą o rozdzielczości 20-megapikseli powinien dać bardzo dobre rezultaty zdjęciowe.

Rozmycie
Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30 cm. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

Wartości dla matrycy:
poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
0.5-1.5 - obraz ostry
1.5-2.5 - delikatne rozmycie
2.5-3.5 - rozmycie widoczne
3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące
powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia

set 1

Wartości dla odbitki 20x30 cm:
poniżej 10 - obraz zbyt ostry
10-20 - obraz ostry
20-30 - delikatne rozmycie
30-40 - rozmycie widoczne
40-50 - rozmycie jest denerwujące
powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

 

Jak widać na powyższych wykresach obiektyw Zeissa tworzy dobry zestaw razem z Sony RX100. W przypadku plików surowych będziemy musieli przygotować zdjęcie do ostatecznej publikacji. W przypadku plików JPEG są one bardzo dobrze obsługiwane przez oprogramowanie aparatu, dzięki temu użytkownik RX100 może cieszyć się dobrej jakości zdjęciami na każdej przysłonie. Dotyczy to zarówno oglądania zdjęć na komputerze jak i odbitek w formacie 20x30 cm.

Aberracja chromatyczna

Testowany przez nas obiektyw należy pochwalić za dobrze skorygowaną aberrację chromatyczną. Wada jest widoczna w samych brzegach kadru i wyłącznie w przypadku plików RAW. Podobnie jak w poprzednim dziale warto porównać wyniki, które otrzymujemy z plików JPEG. Producentowi udało się bardzo dobrze opanować aberracje przy pomocy oprogramowania.

Winietowanie
Sony Cyber-shot DSC-RX100 zalicza wpadkę jeśli chodzi o winietowanie. Jest to wada, którą najprościej usunąć w postprodukcji. Jak widać na poniższych profilach winietowania aparat winietuje nawet po przymknięciu przysłony w plikach JPEG.

set1

set1

Dystorsja
Szerokokątny obiektyw Vario-Sonnar ma wyraźną dystorsję beczkową. Nikogo nie powinno to dziwić, w przypadku takich rozmiarów zestawu producent musi zgodzić się na pewne kompromisy. W przypadku RX100 użytkownicy korzystający z RAW-ów powinni w programie graficznym zapisać sobie akcję niwelującą dystorsję. Brawa należą się ponownie za oprogramowanie aparatu. W przypadku plików JPEG obserwujemy minimalną dystorsję poduszkowatą.

set1

Podsumowanie

Sony RX100 razem z obiektywem Carl Zeiss Vario-Sonnar T* tworzy bardzo udany zestaw. Jak zwykle w przypadku tego typu konstrukcji producent musi iść na kompromis, który nie zawsze przekładają się pozytywnie na efekt końcowy. Obiektyw RX100 został dobrze wyważony, dzięki czemu w plikach JPEG nie możemy mieć najmniejszych zastrzeżeń do obrazów generowanych przez ten zestaw. Słabiej wygląda sytuacja w surowych plikach, co jest całkowicie zrozumiałe. W ich przypadku zdecydowanie większy wpływ na jakość obrazu mają wady optyczne.

+ dobrze skorygowana aberracja chromatyczna
+ bardzo dobre efekty zdjęciowe w plikach JPEG

- wyraźna dystorsja w plikach RAW
- winietowanie

Spis treści

• Sony Cyber-shot DSC-RX100 - test
• Budowa i ergonomia
• Optyka
• Fotografowanie
• Jakość zdjęć
• Podsumownaie
• Zdjęcia do pobrania