Wyniki Grand Press Photo 2020. Oto najlepsze polskie zdjęcia reportażowe ostatniego roku

Podczas dzisiejszej gali finałowej transmitowanej online poznaliśmy zwycięzców tegorocznej edycji największego polskiego konkursu fotografii prasowej Grand Press Photo. Zobaczcie nagrodzone prace.

Skomentuj Kopiuj link
Posłuchaj
00:00

Tegoroczna edycja GPP okazała się rekordowa. W sumie do konkursu nadesłano ponad 5 tys. zdjęć, z których jury w składzie: Pieter Ten HoopenBeata Łyżwa-SokółMaksymilian RigamontiMaarten SchiltRadu Sigheti oraz Andrzej Zygmuntowicz, zakwalifikowało do finału 42 zdjęcia pojedyncze, 15 fotoreportaży, cztery projekty dokumentalne oraz dwa zdjęcia pojedyncze i trzy fotoreportaże w kategorii Young Poland - w sumie 266 zdjęć. Które z nich z nich okazało się najlepsze?

Jacek Szydłowski autorem Zdjęcia Roku

fot. Jacek Szydłowski / Dziennik Wschodni, 1. miejsce w kategorii Wydarzenia oraz Zdjęcie Roku GPP 2020. Lekarka z Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Nr 4 w Lublinie podczas dyżuru w specjalnym namiocie do segregacji pacjentów podczas pandemii koronawirusa. fot. Jakub Gruca / Agencja Fotograficzna FokusMedia, 2. miejsce w kategorii Wydarzenia. Spotkanie prezydenta Andrzeja Dudy z mieszkańcami Zakliczyna fot. Adam Stępnicki / MM Studio, 3. miejsce w kategorii Wydarzenia, Po przerwaniu przez policję blokady Parady Równości w Białymstoku dwaj mężczyźni trzymają baner z napisem „Mama i Tata największym skarbem świata” fot. Grzegorz Celejewski / Gazeta Wyborcza, nominacja w kategorii Wydarzenia. Strażak podczas chwili przerwy w akcji ratunkowej po tragicznym wybuchu gazu w Szczyrku.

Jury przyznało nagrody w 7 kategoriach pojedynczych i 5 kategoriach reportażowych. Spośród nich oceniających najbardziej urzekła fotografia Jacka Szydłowskiego, przedstawiające lekarkę z Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Nr 4 w Lublinie podczas dyżuru w specjalnym namiocie do segregacji pacjentów podczas pandemii koronawirusa. Oprócz tytułu Zdjęcia Roku konkursu Grand Press Photo 2020 fotografia zdobyła także 1. miejsce w pojedynczej kategorii Wydarzenia.

- Nie jest to zdjęcie, które krzyczy. Zostawia sporo kwestii otwartych na przyszłość. Zdjęcie, do którego wszyscy możemy się odnieść. Bardzo poruszyła nas kompozycja i to jak zostało uwiecznione. Wszystkie te elementy są bardzo mocne - mówił o fotografii przewodniczący jury, Pieter Ten Hoopen.

Nagrodzone fotoreportaże

fot. Witold Dobrowolski / Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, 1. miejsce w kategorii Wydarzenia. Protesty w Hongkongu zapoczątkowane w czerwcu 2019 roku jako opór obywatelski przeciwko projektowi ustawy ekstradycyjnej do Chińskiej Republiki Ludowej przemieniły się w masowy ruch społeczny. Brutalność funkcjonariuszy wobec demonstrantów i dziennikarzy spotkała się z eskalacją i fizycznym oporem ze strony najbardziej zdeterminowanej grupy protestujących: uczniów szkół średnich i studentów. Do stycznia 2020 roku 2,5 tys. osób zostało rannych, ponad 7 tys. zatrzymanych, a co najmniej dwie osoby zginęły. fot. Witold Dobrowolski / Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, 1. miejsce w kategorii Wydarzenia. Protesty w Hongkongu zapoczątkowane w czerwcu 2019 roku jako opór obywatelski przeciwko projektowi ustawy ekstradycyjnej do Chińskiej Republiki Ludowej przemieniły się w masowy ruch społeczny. Brutalność funkcjonariuszy wobec demonstrantów i dziennikarzy spotkała się z eskalacją i fizycznym oporem ze strony najbardziej zdeterminowanej grupy protestujących: uczniów szkół średnich i studentów. Do stycznia 2020 roku 2,5 tys. osób zostało rannych, ponad 7 tys. zatrzymanych, a co najmniej dwie osoby zginęły. fot. Witold Dobrowolski / Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, 1. miejsce w kategorii Wydarzenia. Protesty w Hongkongu zapoczątkowane w czerwcu 2019 roku jako opór obywatelski przeciwko projektowi ustawy ekstradycyjnej do Chińskiej Republiki Ludowej przemieniły się w masowy ruch społeczny. Brutalność funkcjonariuszy wobec demonstrantów i dziennikarzy spotkała się z eskalacją i fizycznym oporem ze strony najbardziej zdeterminowanej grupy protestujących: uczniów szkół średnich i studentów. Do stycznia 2020 roku 2,5 tys. osób zostało rannych, ponad 7 tys. zatrzymanych, a co najmniej dwie osoby zginęły. fot. Witold Dobrowolski / Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, 1. miejsce w kategorii Wydarzenia. Protesty w Hongkongu zapoczątkowane w czerwcu 2019 roku jako opór obywatelski przeciwko projektowi ustawy ekstradycyjnej do Chińskiej Republiki Ludowej przemieniły się w masowy ruch społeczny. Brutalność funkcjonariuszy wobec demonstrantów i dziennikarzy spotkała się z eskalacją i fizycznym oporem ze strony najbardziej zdeterminowanej grupy protestujących: uczniów szkół średnich i studentów. Do stycznia 2020 roku 2,5 tys. osób zostało rannych, ponad 7 tys. zatrzymanych, a co najmniej dwie osoby zginęły.

Wszystkie nagrodzone zdjęcia pojedyczne i reportażowe, wraz z opisami oraz pracami finałowymi zobaczycie w powyższych galeriach. Szczegółową listę zwycięzców z obydwu sekcji znajdziecie na dole artykułu.

Nagrodzone projekty dokumentalny

Jak co roku, przyznano także nagrodę projektom długoterminowym. W ramach sekcji Projekt Dokumentalny zwyciężył cykl „Father’s Guil(t)” autorstwa Radosława Polaka, będący osobistą opowieścią o relacjach rodzinnych.

fot. Radosław Polak,
„Father’s Guil(t)” (Projekt liczy 18 zdjęć), 1. miejsce w kategorii Projekty Dokumentalne. Mężczyźni, których spotkałem w gruzińskiej Dolinie Pankisi, nie mówią wiele o uczuciach. Większość z nich to doświadczeni wojną byli mudżahedini – święci wojownicy, którzy aby walczyć, zostawiali swoje rodziny, w tym synów, na długie miesiące albo i lata. Z czasem zacząłem odczuwać coraz więcej emocjonalnych podobieństw pomiędzy mną a nimi. W historiach spotykanych tam mężczyzn widziałem przeróżne warianty swojej relacji z ojcem. Wracałem, by znów dotknąć tłumionych przez lata uczuć: rozłąki, lęku, złości, nienawiści, tęsknoty. A w końcu: wybaczenia, miłości, chęci naśladowania, posłuszeństwa i szacunku. Na kolejne wyprawy do Pankisi odważyłem się zaprosić ojca i pojechaliśmy już razem, dołączył też do nas mój brat ze swoim dorastającym synem.

Dzięki mężczyznom z Doliny Pankisi odnalazłem drogę do pojednania się z moim ojcem. Drogę do własnej męskości. Drogę do domu. fot. Radosław Polak,
„Father’s Guil(t)” (Projekt liczy 18 zdjęć), 1. miejsce w kategorii Projekty Dokumentalne. Mężczyźni, których spotkałem w gruzińskiej Dolinie Pankisi, nie mówią wiele o uczuciach. Większość z nich to doświadczeni wojną byli mudżahedini – święci wojownicy, którzy aby walczyć, zostawiali swoje rodziny, w tym synów, na długie miesiące albo i lata. Z czasem zacząłem odczuwać coraz więcej emocjonalnych podobieństw pomiędzy mną a nimi. W historiach spotykanych tam mężczyzn widziałem przeróżne warianty swojej relacji z ojcem. Wracałem, by znów dotknąć tłumionych przez lata uczuć: rozłąki, lęku, złości, nienawiści, tęsknoty. A w końcu: wybaczenia, miłości, chęci naśladowania, posłuszeństwa i szacunku. Na kolejne wyprawy do Pankisi odważyłem się zaprosić ojca i pojechaliśmy już razem, dołączył też do nas mój brat ze swoim dorastającym synem.

Dzięki mężczyznom z Doliny Pankisi odnalazłem drogę do pojednania się z moim ojcem. Drogę do własnej męskości. Drogę do domu. fot. Radosław Polak,
„Father’s Guil(t)” (Projekt liczy 18 zdjęć), 1. miejsce w kategorii Projekty Dokumentalne. Mężczyźni, których spotkałem w gruzińskiej Dolinie Pankisi, nie mówią wiele o uczuciach. Większość z nich to doświadczeni wojną byli mudżahedini – święci wojownicy, którzy aby walczyć, zostawiali swoje rodziny, w tym synów, na długie miesiące albo i lata. Z czasem zacząłem odczuwać coraz więcej emocjonalnych podobieństw pomiędzy mną a nimi. W historiach spotykanych tam mężczyzn widziałem przeróżne warianty swojej relacji z ojcem. Wracałem, by znów dotknąć tłumionych przez lata uczuć: rozłąki, lęku, złości, nienawiści, tęsknoty. A w końcu: wybaczenia, miłości, chęci naśladowania, posłuszeństwa i szacunku. Na kolejne wyprawy do Pankisi odważyłem się zaprosić ojca i pojechaliśmy już razem, dołączył też do nas mój brat ze swoim dorastającym synem.

Dzięki mężczyznom z Doliny Pankisi odnalazłem drogę do pojednania się z moim ojcem. Drogę do własnej męskości. Drogę do domu. fot. Radosław Polak,
„Father’s Guil(t)” (Projekt liczy 18 zdjęć), 1. miejsce w kategorii Projekty Dokumentalne. Mężczyźni, których spotkałem w gruzińskiej Dolinie Pankisi, nie mówią wiele o uczuciach. Większość z nich to doświadczeni wojną byli mudżahedini – święci wojownicy, którzy aby walczyć, zostawiali swoje rodziny, w tym synów, na długie miesiące albo i lata. Z czasem zacząłem odczuwać coraz więcej emocjonalnych podobieństw pomiędzy mną a nimi. W historiach spotykanych tam mężczyzn widziałem przeróżne warianty swojej relacji z ojcem. Wracałem, by znów dotknąć tłumionych przez lata uczuć: rozłąki, lęku, złości, nienawiści, tęsknoty. A w końcu: wybaczenia, miłości, chęci naśladowania, posłuszeństwa i szacunku. Na kolejne wyprawy do Pankisi odważyłem się zaprosić ojca i pojechaliśmy już razem, dołączył też do nas mój brat ze swoim dorastającym synem.

Dzięki mężczyznom z Doliny Pankisi odnalazłem drogę do pojednania się z moim ojcem. Drogę do własnej męskości. Drogę do domu.

- Mężczyźni, których spotkałem w gruzińskiej Dolinie Pankisi, nie mówią wiele o uczuciach. Większość z nich to doświadczeni wojną byli mudżahedini – święci wojownicy, którzy aby walczyć, zostawiali swoje rodziny, w tym synów, na długie miesiące albo i lata. Z czasem zacząłem odczuwać coraz więcej emocjonalnych podobieństw pomiędzy mną a nimi. W historiach spotykanych tam mężczyzn widziałem przeróżne warianty swojej relacji z ojcem. Wracałem, by znów dotknąć tłumionych przez lata uczuć: rozłąki, lęku, złości, nienawiści, tęsknoty. A w końcu: wybaczenia, miłości, chęci naśladowania, posłuszeństwa i szacunku. - mówi o swoim projekcie Polak. - Na kolejne wyprawy do Pankisi odważyłem się zaprosić ojca i pojechaliśmy już razem, dołączył też do nas mój brat ze swoim dorastającym synem. Dzięki mężczyznom z Doliny Pankisi odnalazłem drogę do pojednania się z moim ojcem. Drogę do własnej męskości. Drogę do domu.

Książka Roku

Kolejny raz poznaliśmy także najlepszą książkę fotograficzną wydaną w ostatnim roku. Spośród kilkunastu publikacji zakwalifikowanych do finału, największe wrażenie na jury zrobiła książka „Mechanizm” Mariusz Foreckiego.

„Publikacja ta jest wynikiem konsekwentnej, uporczywej i zaangażowanej pracy autora. Udowadnia, że fotografia dokumentalna jest niezwykle ważnym zapisem dziejów, ma ogromną siłę i z czasem tylko zyskuje na wartości. A co dla książki najważniejsze - składa się ze znakomitych, dobrze wyedytowanych zdjęć, którym towarzyszy świetny materiał tekstowy” - podsumowało swój werdykt jury.

Młodzi twórcy w natarciu

W konkursie, w sekcji Young Poland nagrodzeni zostali także młodzi twórcy, przed ukończeniem 26 roku życia. W kategorii pojedynczej najlepszy okazał się Adam Kurlanc, z kolei Piotr Szewczyk triumfował w kategorii poświeconej projektom fotograficznym. Wszystkie finałowe projekty z tej sekcji możecie obejrzeć w poniższej galerii.

Prace nagrodzone w sekcji Young Poland

fot. Adam Kurlanc, Zespół Szkół Fototechnicznych w Warszawie, 1. nagroda w kategorii pojedynczej Young Poland. Demonstrantka wynoszona przez oddziały policji z ronda De Gaulle'a. fot. Paulina Mazurek, Uniwersytet Warszawski, Krakowska Studencka Agencja Fotograficzna AGH, nominacja w kategorii pojedynczej Young Poland. Kasia, uczestniczka weekendowych rekolekcji Wspólnoty Twórców Chrześcijańskich Vera Icon zamyśla się przy porannym makijażu. fot. Piotr Szewczyk, Uniwersytet Warszawski, 1. nagroda w kategorii reportażowej Young Poland. Tematem cyklu jest proces powolnego zanikania wsi. Bohaterką jest Małgosia, 14-letnia dziewczynka mieszkająca we wsi Rataje. fot. Piotr Szewczyk, Uniwersytet Warszawski, 1. nagroda w kategorii reportażowej Young Poland. Tematem cyklu jest proces powolnego zanikania wsi. Bohaterką jest Małgosia, 14-letnia dziewczynka mieszkająca we wsi Rataje.

W konkursie Grand Press Photo po raz pierwszy przyznano także nagrodę publiczności (Nagroda internautów), której patronem był Onet. Oceniającym najbardziej spodobała się fotografia sportowa Szymona Górskiego.

fot. Szymon Górski, Nagroda Internautów

Lista zwycięzców

Wydarzenia

Zdjęcia pojedyczne:

  1. Jacek Szydłowski
  2. Jakub Gruca
  3. Adam Stępnicki

Reportaże:

  1. Witold Dobrowolski
  2. Piotr Zwarycz

Życie codzienne

Zdjęcia pojedyncze:

  1. Joanna Mrówka
  2. Mirosław Pieślak
  3. Iwona Weiss

Reportaże:

  1. Katarzyna Piechowicz
  2. Tomasz Lazar

Ludzie

Zdjęcia pojedyncze:

  1. Anna Lewańska
  2. Grzegorz Press
  3. Damian Wolak

Reportaże:

  1. Bartłomiej Busz

Sport

Zdjęcia pojedyncze:

  1. Aleksandra Szmigiel
  2. Paweł Frenczak
  3. Marcin Zieliński

Środowisko

Zdjęcia pojedyncze:

  1. Michał Dyjuk
  2. Grażyna Makara
  3. Maciej Jabłoński

Reportaże:

  1. Jędrzej Nowicki
  2. Jędrzej Nowicki

Kultura i rozrywka

Zdjęcia pojedyncze:

  1. Adam Burakowski
  2. Marcin Maziej
  3. Agnieszka Wanat

Reportaże:

  1. Monika Krzyszkowska
  2. Jakub Porzycki

Portret

  1. Tomasz Kaczor
  2. Beata Zawrzel
  3. Mateusz Skwarczek

Grand Press Photo

Konkurs Grand Press Photo organizuje od 2005 roku magazyn „Press”. To najbardziej prestiżowy polski konkurs dla zawodowych fotoreporterów pracujących w redakcjach prasowych, internetowych, w agencjach fotograficznych oraz dla freelancerów. Zdjęcia finałowe co roku prezentowane są na wystawie pokonkursowej oraz w albumie podsumowującym daną edycję.

Więcej informacji o konkursie i leaureatach znajdziecie pod adresem grandpressphoto.pl.

Komentarze
Przeczytaj także
Zobacz więcej z tagiem: Grand Press Photo
logo logo
Magazyny
Zamów