0
Udostępnij:
Link skopiowano!
Do góry
Nowość
Jeśli podoba Ci się ten artykuł KLASZCZ!
Ok!

Adam Lach autorem prasowego Zdjęcia Roku - wyniki Grand Press Photo 2021

Poznaliśmy zwycięzców tegorocznej edycji największego polskiego konkursu fotografii prasowej. Najlepszą fotografią zostało uznane zdjęcie Adama Lacha, wykonane podczas zeszłorocznych protestów antyrządowych. Zobaczcie wszystkie nagrodzone prace.

Autor: Maciej Luśtyk

13 Maj 2021
Artykuł na: 6-9 minut

Do tegorocznej edycji konkursu GPP zgłoszono w sumie 4517 zdjęć, autorstwa 57 fotografów, które oceniane były w pięciu kategoriach pojedynczych, w czterech kategoriach reportażowych, w sekcji projektów dokumentalnych oraz Young Poland. W sumie do finału, jury w składzie: przewodniczący Romain Laurendeau, Anna Bedyńska, Maksymilian Rigamonti, Maarten Schilt, Radu Sigheti oraz Andrzej Zygmuntowicz, zakwalifikowało 44 zdjęcia pojedyncze, 10 reportaży i cztery projekty dokumentalne. Do tego 7 zdjęć pojedynczych i 3 fotoreportaże w sekcji Young Poland, skierowanej do twórców poniżej 26. roku życia.

Zdjęcie Roku Grand Press Photo 2021

Fotografie finalistów poznaliśmy już tydzień temu, teraz przyszedł czas na rozstrzygnięcie boju o pierwsze miejsca w kategoriach i główną nagrodę w konkursie. Grand Prix zdobywa Adam Lach, którego symboliczne zdjęcie, wykonane podczas antyrządowych protestów jesienią 2020 roku, zapadnie w pamięć każdemu, kto je zobaczy.

fot. Adam Lach, Napo Images. Warszawa, 28 listopada 2020 roku. Protesty przeciwko orzeczeniu Trybunały Konstytucyjnego w sprawie aborcji trwają już ponad miesiąc i rozniosły się po całym kraju. Na zdjęciu mężczyzna, który utknął w samochodzie między kordonem policji a protestującymi.

Doskonały wizualny komentarz do ogółu zeszłorocznych wydarzeń, a także świetny przykład decydującego momentu, oka do humorystycznych kontrastów, świadomego kadrowania, a pewnie i odrobiny szczęścia, który widocznie wybija się ponad resztę zgłoszeń. Fotografia była naszym faworytem już od momentu ogłoszenia finalistów, także tym bardziej cieszymy się z werdyktu jury.

SONY A7R IVa + CASHBACK 1350 zł - RATY 30 x 0%
14 995 zł
Sony FE 200-600 mm f/5.6-6.3 G OSS + Cashback 450zł - raty 30 x0%
81 795 zł
CANON RF 15-35 MM f/2.8L + CASHBACK 920 ZŁ - RATY 30 x 0%
10 399 zł
CANON RF 70-200 MM F/4L + CASHBACK 690 ZŁ - RATY 30 x 0%
7 199 zł
Nikon Nikkor Z 85 mm f/1.8 S - raty 30x0%
3 249 zł

Oprócz tego, jury wyłoniło także zwycięzców 5 kategorii pojedynczych i 4 kategorii reportażowych. Wszystkie nagrodzone prace wraz opisami możecie obejrzeć w poniższych galeriach.

Nagrodzone zdjęcia pojedyczne

Kategoria: Zdjęcia pojedyncze - wydarzenia. III nagroda. Autor: Przemysław Błaszkiewicz, „Magazyn Pielęgniarki i Położnej” Hermetyczny tunel łączący oddziały strefy skażonej szpitala tymczasowego na terenie poznańskich targów przebiega eksterytorialnie przez korytarz strefy czystej. Na zdjęciu odziany w kombinezon ochronny medyk przemieszcza się z wózkiem inwalidzkim między oddziałami.
Kategoria: Zdjęcia pojedyncze - wydarzenia. II nagroda. Autor: Jarosław Respondek, Agencja Reporter Gdańsk, ogólnopolski protest samochodowy, zwany blokadą miast, po orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego w sprawie aborcji. Blokada spotęgowała problemy komunikacyjne w rejonie Huciska i dworca PKP.
Kategoria: Zdjęcia pojedyncze - wydarzenia. I nagroda. Autor: Adam Lach, Napo Images Warszawa, 28 listopada 2020 roku. Protesty przeciwko orzeczeniu Trybunały Konstytucyjnego w sprawie aborcji trwają już ponad miesiąc i rozniosły się po całym kraju. Na zdjęciu mężczyzna, który utknął w samochodzie między kordonem policji a protestującymi.
Kategoria: Zdjęcia pojedyncze - Życie codzienne. III nagroda. Autor: Paweł Jędrusik, Edytor.net / Tvs.pl Wolontariuszka grupy Korona Jaworzno pomaga jednej ze starszych osób w sprzątaniu mieszkania. Grupa powstała na początku pandemii i z własnej woli postanowiła wspierać osoby starsze i potrzebujące.
Kategoria: Zdjęcia pojedyncze - Życie codzienne. II nagroda. Autor: Maks Skrzeczkowski, „Lajf. Magazyn lubelski” Pięcioletni Jaś i trzyletnia Małgosia zostali zabrani z domu w wyniku interwencji policji i straży pożarnej. Ich bliscy nie byli w stanie zapewnić im bezpieczeństwa i miłości. W nowej rodzinie pozostaną prawdopodobnie do osiągnięcia pełnoletności. Na zdjęciu zastępcza mama „gencjanuje” chore na ospę dzieci.
Kategoria: Zdjęcia pojedyncze - Życie codzienne. I nagroda. Autor: Krzysztof Gołuch, „Przegląd Lokalny” W czasie pandemii, podczas Knurowskich Dni Integracji, udało się zachęcić uczniów szkół do wyjścia na świeże powietrze, by w reżimie sanitarnym obejrzeli film o życiu osób niepełnosprawnych.
Kategoria: Zdjęcia pojedyncze - Ludzie. III nagroda. Autor: Michał Niwicz dla Polska-zbrojna.pl Żołnierze z Giżycka podczas wspólnych ćwiczeń wojskowych z żołnierzami z Wielkiej Brytanii i Rumunii. Ćwiczenia w wodzie mają ich przygotować do walki w niecodziennych warunkach.
Kategoria: Zdjęcia pojedyncze - Ludzie. II nagroda. Autor: Wojciech Jargiło, Polska Agencja Prasowa Kibice Motoru Lublin podczas meczu 8. kolejki Ekstraligi żużlowej z Betardem Spartą Wrocław. Obostrzenia pandemiczne ograniczyły liczbę osób na stadionie. Kibice wynajmowali podnośniki, aby obejrzeć mecz.
Kategoria: Zdjęcia pojedyncze - Ludzie. I nagroda. Autor: Jeremi Astaszow, Astashow Studio Z powodu lockdownu Agnieszka i Piotr zamiast w pięknej sali balowej przyjęcie weselne zorganizowali w rodzinnym domu w starej katowickiej kamienicy.
Kategoria: Zdjęcia pojedyncze - portret. III nagroda. Autor: Mateusz Skwarczek dla Wysokieobcasy.pl Artystka Monika Zielińska „Mamzeta” pozuje w odlewie wykonanym przed mastektomią.
Kategoria: Zdjęcia pojedyncze - portret. II nagroda. Autor: Martyna Niećko dla „Gazety Wyborczej Trójmiasto” Latem 2019 roku podczas porannego spaceru pani Agnieszka została oblana kwasem siarkowym przez nieznanego sprawcę. Była przypadkową ofiarą. Ma za sobą wiele operacji, częściowo straciła wzrok. Do dziś walczy o powrót do zdrowia i normalności.
Kategoria: Zdjęcia pojedyncze - portret. I nagroda. Autor: Paweł Łączny, freelancer Pielęgniarka Zespołu Opieki Zdrowotnej w Bolesławcu Anna Gadzińska pracuje na oddziale neurologicznym przerobionym na oddział covidowy. Portret pielęgniarki z widocznymi śladami po goglach i przyłbicy wykonany tuż po tym, jak opuściła tzw. strefę brudną.
Kategoria: Zdjęcia pojedyncze - środowisko. III nagroda. Autor: Marcin Dobas dla „National Geographic Polska” Głuptaki potrafią nurkować do wody z wysokości 30 m, osiągając prędkość 100 km/h ,gdy uderzają w taflę wody. Dzięki temu są w stanie łapać ryby na dużo większej głębokości niż większość ptaków.⁠
Kategoria: Zdjęcia pojedyncze - środowisko. II nagroda Autor: Jakub Orzechowski, „Gazeta Wyborcza Lublin” Schronisko dla Bezdomnych Zwierząt w Lublinie. Psy czekające na adopcję. Na terenie instytucji obowiązuje podwyższony reżim sanitarny związany z COVID-19, zawieszone są odwiedziny i dni otwarte dla zainteresowanych przygarnięciem zwierząt.
Kategoria: Zdjęcia pojedyczne - środowisko. I nagroda. Autor: Marcin Bielecki, PAPŚcienne, 4 lutego 2021 roku. Trwa akcja wydobycia jeleni, których stado wbiegło na zamarznięte jezioro Ińsko. Pod ciężarem zwierząt lód się załamał, a kilkadziesiąt z nich wpadło do wody. Ackja trwała kilka godzin. Strażakom udało się uratować 15 jeleni.
Zobacz wszystkie zdjęcia (15)
 

Nagrodzone fotoreportaże

Kategoria: Fotoreportaż - wydarzenia. II nagroda Autor: Ireneusz Dorożański, Agencja Forum Pierwsza fala pandemii koronawirusa. Działania ewakuacyjne oraz opieka nad pacjentami zakażonymi wirusem COVID-19 prowadzone przez żołnierzy Wojsk Obrony Terytorialnej w domach pomocy społecznej.
Kategoria: Fotoreportaż - wydarzenia. II nagroda Autor: Ireneusz Dorożański, Agencja Forum Pierwsza fala pandemii koronawirusa. Działania ewakuacyjne oraz opieka nad pacjentami zakażonymi wirusem COVID-19 prowadzone przez żołnierzy Wojsk Obrony Terytorialnej w domach pomocy społecznej.
Kategoria: Fotoreportaż - wydarzenia. II nagroda Autor: Ireneusz Dorożański, Agencja Forum Pierwsza fala pandemii koronawirusa. Działania ewakuacyjne oraz opieka nad pacjentami zakażonymi wirusem COVID-19 prowadzone przez żołnierzy Wojsk Obrony Terytorialnej w domach pomocy społecznej.
Kategoria: Fotoreportaż - wydarzenia. II nagroda Autor: Ireneusz Dorożański, Agencja Forum Pierwsza fala pandemii koronawirusa. Działania ewakuacyjne oraz opieka nad pacjentami zakażonymi wirusem COVID-19 prowadzone przez żołnierzy Wojsk Obrony Terytorialnej w domach pomocy społecznej.
Kategoria: Fotoreportaż - wydarzenia. II nagroda Autor: Ireneusz Dorożański, Agencja Forum Pierwsza fala pandemii koronawirusa. Działania ewakuacyjne oraz opieka nad pacjentami zakażonymi wirusem COVID-19 prowadzone przez żołnierzy Wojsk Obrony Terytorialnej w domach pomocy społecznej.
Kategoria: Fotoreportaż - wydarzenia. II nagroda Autor: Ireneusz Dorożański, Agencja Forum Pierwsza fala pandemii koronawirusa. Działania ewakuacyjne oraz opieka nad pacjentami zakażonymi wirusem COVID-19 prowadzone przez żołnierzy Wojsk Obrony Terytorialnej w domach pomocy społecznej.
Kategoria: Fotoreportaż - wydarzenia. II nagroda Autor: Ireneusz Dorożański, Agencja Forum Pierwsza fala pandemii koronawirusa. Działania ewakuacyjne oraz opieka nad pacjentami zakażonymi wirusem COVID-19 prowadzone przez żołnierzy Wojsk Obrony Terytorialnej w domach pomocy społecznej.
Kategoria: Fotoreportaż - wydarzenia. II nagroda Autor: Ireneusz Dorożański, Agencja Forum Pierwsza fala pandemii koronawirusa. Działania ewakuacyjne oraz opieka nad pacjentami zakażonymi wirusem COVID-19 prowadzone przez żołnierzy Wojsk Obrony Terytorialnej w domach pomocy społecznej.
Kategoria: Fotoreportaż - Wydarzenia. I nagroda. Autor: Jakub Kamiński, East NewsWarszawsi Marsz Niepodległości 2020 pod hasłem: Nasza cywilizacja, nasze zasady, podczas którego fotograf Tygodnika Solidarność Tomasz Gutry został postrzelony z policyjnej broni gładkolufowej.
Kategoria: Fotoreportaż - Wydarzenia. I nagroda. Autor: Jakub Kamiński, East NewsWarszawsi Marsz Niepodległości 2020 pod hasłem: Nasza cywilizacja, nasze zasady, podczas którego fotograf Tygodnika Solidarność Tomasz Gutry został postrzelony z policyjnej broni gładkolufowej.
Kategoria: Fotoreportaż - Wydarzenia. I nagroda. Autor: Jakub Kamiński, East NewsWarszawsi Marsz Niepodległości 2020 pod hasłem: Nasza cywilizacja, nasze zasady, podczas którego fotograf Tygodnika Solidarność Tomasz Gutry został postrzelony z policyjnej broni gładkolufowej.
Kategoria: Fotoreportaż - Wydarzenia. I nagroda. Autor: Jakub Kamiński, East NewsWarszawsi Marsz Niepodległości 2020 pod hasłem: Nasza cywilizacja, nasze zasady, podczas którego fotograf Tygodnika Solidarność Tomasz Gutry został postrzelony z policyjnej broni gładkolufowej.
Kategoria: Fotoreportaż - Wydarzenia. I nagroda. Autor: Jakub Kamiński, East NewsWarszawsi Marsz Niepodległości 2020 pod hasłem: Nasza cywilizacja, nasze zasady, podczas którego fotograf Tygodnika Solidarność Tomasz Gutry został postrzelony z policyjnej broni gładkolufowej.
Kategoria: Fotoreportaż - Wydarzenia. I nagroda. Autor: Jakub Kamiński, East NewsWarszawsi Marsz Niepodległości 2020 pod hasłem: Nasza cywilizacja, nasze zasady, podczas którego fotograf Tygodnika Solidarność Tomasz Gutry został postrzelony z policyjnej broni gładkolufowej.
Kategoria: Fotoreportaż - Wydarzenia. I nagroda. Autor: Jakub Kamiński, East NewsWarszawsi Marsz Niepodległości 2020 pod hasłem: Nasza cywilizacja, nasze zasady, podczas którego fotograf Tygodnika Solidarność Tomasz Gutry został postrzelony z policyjnej broni gładkolufowej.
Kategoria: Fotoreportaż - Wydarzenia. I nagroda. Autor: Jakub Kamiński, East NewsWarszawsi Marsz Niepodległości 2020 pod hasłem: Nasza cywilizacja, nasze zasady, podczas którego fotograf Tygodnika Solidarność Tomasz Gutry został postrzelony z policyjnej broni gładkolufowej.
Fotoreportaż - Życie codzienne. I nagroda. Autor: Magdalena Woch, Muzyczny Kraków Zdjęcia zostały wykonane po ogłoszeniu lockdownu w marcu 2020 roku. Puste przestrzenie krakowskich teatrów Groteska, Łaźnia Nowa, Bagatela.
Fotoreportaż - Życie codzienne. I nagroda. Autor: Magdalena Woch, Muzyczny Kraków Zdjęcia zostały wykonane po ogłoszeniu lockdownu w marcu 2020 roku. Puste przestrzenie krakowskich teatrów Groteska, Łaźnia Nowa, Bagatela.
Fotoreportaż - Życie codzienne. I nagroda. Autor: Magdalena Woch, Muzyczny Kraków Zdjęcia zostały wykonane po ogłoszeniu lockdownu w marcu 2020 roku. Puste przestrzenie krakowskich teatrów Groteska, Łaźnia Nowa, Bagatela.
Fotoreportaż - Życie codzienne. I nagroda. Autor: Magdalena Woch, Muzyczny Kraków Zdjęcia zostały wykonane po ogłoszeniu lockdownu w marcu 2020 roku. Puste przestrzenie krakowskich teatrów Groteska, Łaźnia Nowa, Bagatela.
Fotoreportaż - Życie codzienne. I nagroda. Autor: Magdalena Woch, Muzyczny Kraków Zdjęcia zostały wykonane po ogłoszeniu lockdownu w marcu 2020 roku. Puste przestrzenie krakowskich teatrów Groteska, Łaźnia Nowa, Bagatela.
Fotoreportaż - Życie codzienne. I nagroda. Autor: Magdalena Woch, Muzyczny Kraków Zdjęcia zostały wykonane po ogłoszeniu lockdownu w marcu 2020 roku. Puste przestrzenie krakowskich teatrów Groteska, Łaźnia Nowa, Bagatela.
Fotoreportaż - Życie codzienne. I nagroda. Autor: Magdalena Woch, Muzyczny Kraków Zdjęcia zostały wykonane po ogłoszeniu lockdownu w marcu 2020 roku. Puste przestrzenie krakowskich teatrów Groteska, Łaźnia Nowa, Bagatela.
Kategoria: Fotoreportaż - Życie codzienne. II nagroda. Autor: Maciej Stanik dla NaTemat.plBiznes narkotykowy w Afganistanie zatrudnia ok. 500 tys. osób i jest największą branżą w kraju. Od początku amerykańskiej inwazji lokalna produkcja opium wzrosła z ok. 74 tys. ha w 2001 do 160 tys. ha w 2019 roku. Afganistan pozostaje również największym na świecie eksporterem heroiny, a ok. 90% narkotyku pochodzi z tego kraju. Część z tego pozostaje w Afganistanie. Szacuje się, że ok. 3,5 mln ludzi to osoby zażywające narkotyki. Większość z nich stosuje heroinę. Wraz z szybkim rozprzestrzenianiem się koronawirusa w Afganistanie rząd zaczął atakować jedną z najbardziej wrażliwych grup: narkomanów w stolicy. Zdaniem władz duże skupiska narkomanów na ulicach mogą wkrótce stać się ogniskami wirusa. Większość osób uzależnionych w Afganistanie zażywa narkotyki, ponieważ nie ma pracy, wsparcia rodzinnego ani perspektyw na przyszłość.
Kategoria: Fotoreportaż - Życie codzienne. II nagroda. Autor: Maciej Stanik dla NaTemat.plBiznes narkotykowy w Afganistanie zatrudnia ok. 500 tys. osób i jest największą branżą w kraju. Od początku amerykańskiej inwazji lokalna produkcja opium wzrosła z ok. 74 tys. ha w 2001 do 160 tys. ha w 2019 roku. Afganistan pozostaje również największym na świecie eksporterem heroiny, a ok. 90% narkotyku pochodzi z tego kraju. Część z tego pozostaje w Afganistanie. Szacuje się, że ok. 3,5 mln ludzi to osoby zażywające narkotyki. Większość z nich stosuje heroinę. Wraz z szybkim rozprzestrzenianiem się koronawirusa w Afganistanie rząd zaczął atakować jedną z najbardziej wrażliwych grup: narkomanów w stolicy. Zdaniem władz duże skupiska narkomanów na ulicach mogą wkrótce stać się ogniskami wirusa. Większość osób uzależnionych w Afganistanie zażywa narkotyki, ponieważ nie ma pracy, wsparcia rodzinnego ani perspektyw na przyszłość.
Kategoria: Fotoreportaż - Życie codzienne. II nagroda. Autor: Maciej Stanik dla NaTemat.plBiznes narkotykowy w Afganistanie zatrudnia ok. 500 tys. osób i jest największą branżą w kraju. Od początku amerykańskiej inwazji lokalna produkcja opium wzrosła z ok. 74 tys. ha w 2001 do 160 tys. ha w 2019 roku. Afganistan pozostaje również największym na świecie eksporterem heroiny, a ok. 90% narkotyku pochodzi z tego kraju. Część z tego pozostaje w Afganistanie. Szacuje się, że ok. 3,5 mln ludzi to osoby zażywające narkotyki. Większość z nich stosuje heroinę. Wraz z szybkim rozprzestrzenianiem się koronawirusa w Afganistanie rząd zaczął atakować jedną z najbardziej wrażliwych grup: narkomanów w stolicy. Zdaniem władz duże skupiska narkomanów na ulicach mogą wkrótce stać się ogniskami wirusa. Większość osób uzależnionych w Afganistanie zażywa narkotyki, ponieważ nie ma pracy, wsparcia rodzinnego ani perspektyw na przyszłość.
Kategoria: Fotoreportaż - Życie codzienne. II nagroda. Autor: Maciej Stanik dla NaTemat.plBiznes narkotykowy w Afganistanie zatrudnia ok. 500 tys. osób i jest największą branżą w kraju. Od początku amerykańskiej inwazji lokalna produkcja opium wzrosła z ok. 74 tys. ha w 2001 do 160 tys. ha w 2019 roku. Afganistan pozostaje również największym na świecie eksporterem heroiny, a ok. 90% narkotyku pochodzi z tego kraju. Część z tego pozostaje w Afganistanie. Szacuje się, że ok. 3,5 mln ludzi to osoby zażywające narkotyki. Większość z nich stosuje heroinę. Wraz z szybkim rozprzestrzenianiem się koronawirusa w Afganistanie rząd zaczął atakować jedną z najbardziej wrażliwych grup: narkomanów w stolicy. Zdaniem władz duże skupiska narkomanów na ulicach mogą wkrótce stać się ogniskami wirusa. Większość osób uzależnionych w Afganistanie zażywa narkotyki, ponieważ nie ma pracy, wsparcia rodzinnego ani perspektyw na przyszłość.
Kategoria: Fotoreportaż - Życie codzienne. II nagroda. Autor: Maciej Stanik dla NaTemat.plBiznes narkotykowy w Afganistanie zatrudnia ok. 500 tys. osób i jest największą branżą w kraju. Od początku amerykańskiej inwazji lokalna produkcja opium wzrosła z ok. 74 tys. ha w 2001 do 160 tys. ha w 2019 roku. Afganistan pozostaje również największym na świecie eksporterem heroiny, a ok. 90% narkotyku pochodzi z tego kraju. Część z tego pozostaje w Afganistanie. Szacuje się, że ok. 3,5 mln ludzi to osoby zażywające narkotyki. Większość z nich stosuje heroinę. Wraz z szybkim rozprzestrzenianiem się koronawirusa w Afganistanie rząd zaczął atakować jedną z najbardziej wrażliwych grup: narkomanów w stolicy. Zdaniem władz duże skupiska narkomanów na ulicach mogą wkrótce stać się ogniskami wirusa. Większość osób uzależnionych w Afganistanie zażywa narkotyki, ponieważ nie ma pracy, wsparcia rodzinnego ani perspektyw na przyszłość.
Kategoria: Fotoreportaż - Życie codzienne. II nagroda. Autor: Maciej Stanik dla NaTemat.plBiznes narkotykowy w Afganistanie zatrudnia ok. 500 tys. osób i jest największą branżą w kraju. Od początku amerykańskiej inwazji lokalna produkcja opium wzrosła z ok. 74 tys. ha w 2001 do 160 tys. ha w 2019 roku. Afganistan pozostaje również największym na świecie eksporterem heroiny, a ok. 90% narkotyku pochodzi z tego kraju. Część z tego pozostaje w Afganistanie. Szacuje się, że ok. 3,5 mln ludzi to osoby zażywające narkotyki. Większość z nich stosuje heroinę. Wraz z szybkim rozprzestrzenianiem się koronawirusa w Afganistanie rząd zaczął atakować jedną z najbardziej wrażliwych grup: narkomanów w stolicy. Zdaniem władz duże skupiska narkomanów na ulicach mogą wkrótce stać się ogniskami wirusa. Większość osób uzależnionych w Afganistanie zażywa narkotyki, ponieważ nie ma pracy, wsparcia rodzinnego ani perspektyw na przyszłość.
Kategoria: Fotoreportaż - Życie codzienne. II nagroda. Autor: Maciej Stanik dla NaTemat.plBiznes narkotykowy w Afganistanie zatrudnia ok. 500 tys. osób i jest największą branżą w kraju. Od początku amerykańskiej inwazji lokalna produkcja opium wzrosła z ok. 74 tys. ha w 2001 do 160 tys. ha w 2019 roku. Afganistan pozostaje również największym na świecie eksporterem heroiny, a ok. 90% narkotyku pochodzi z tego kraju. Część z tego pozostaje w Afganistanie. Szacuje się, że ok. 3,5 mln ludzi to osoby zażywające narkotyki. Większość z nich stosuje heroinę. Wraz z szybkim rozprzestrzenianiem się koronawirusa w Afganistanie rząd zaczął atakować jedną z najbardziej wrażliwych grup: narkomanów w stolicy. Zdaniem władz duże skupiska narkomanów na ulicach mogą wkrótce stać się ogniskami wirusa. Większość osób uzależnionych w Afganistanie zażywa narkotyki, ponieważ nie ma pracy, wsparcia rodzinnego ani perspektyw na przyszłość.
Kategoria: Fotoreportaż - Życie codzienne. II nagroda. Autor: Maciej Stanik dla NaTemat.plBiznes narkotykowy w Afganistanie zatrudnia ok. 500 tys. osób i jest największą branżą w kraju. Od początku amerykańskiej inwazji lokalna produkcja opium wzrosła z ok. 74 tys. ha w 2001 do 160 tys. ha w 2019 roku. Afganistan pozostaje również największym na świecie eksporterem heroiny, a ok. 90% narkotyku pochodzi z tego kraju. Część z tego pozostaje w Afganistanie. Szacuje się, że ok. 3,5 mln ludzi to osoby zażywające narkotyki. Większość z nich stosuje heroinę. Wraz z szybkim rozprzestrzenianiem się koronawirusa w Afganistanie rząd zaczął atakować jedną z najbardziej wrażliwych grup: narkomanów w stolicy. Zdaniem władz duże skupiska narkomanów na ulicach mogą wkrótce stać się ogniskami wirusa. Większość osób uzależnionych w Afganistanie zażywa narkotyki, ponieważ nie ma pracy, wsparcia rodzinnego ani perspektyw na przyszłość.
Kategoria: Fotoreportaż - Ludzie. I nagroda. Autor: Maciej Nabrdalik, VII PhotoUmawiają się i spotykają w świecie wirtualnym - na Zwifcie - aplikacji społecznościowej dla kolarzy i biegaczy. Widząc swój awatar obok innych z całego świata, przemierzają wspólnie co do piksela równe asfalty. Amatorskie kolarstwo szosowe rozwija się dynamicznie w Polsce już od kilku lat. Wciąga ludzi w każdym wieku. Nie wszyscy wiedzą, że to sport, który najlepiej uprawia się w grupie. Chociaż zwykle wiosną zaczyna się intensywny sezon na szosach w całej Polsce, to obostrzenia, lockdowny i praca zdalna spowodowały błyskawiczny rozwój tej dyscypliny w czasie pandemii w warunkach domowych.
Kategoria: Fotoreportaż - Ludzie. I nagroda. Autor: Maciej Nabrdalik, VII PhotoUmawiają się i spotykają w świecie wirtualnym - na Zwifcie - aplikacji społecznościowej dla kolarzy i biegaczy. Widząc swój awatar obok innych z całego świata, przemierzają wspólnie co do piksela równe asfalty. Amatorskie kolarstwo szosowe rozwija się dynamicznie w Polsce już od kilku lat. Wciąga ludzi w każdym wieku. Nie wszyscy wiedzą, że to sport, który najlepiej uprawia się w grupie. Chociaż zwykle wiosną zaczyna się intensywny sezon na szosach w całej Polsce, to obostrzenia, lockdowny i praca zdalna spowodowały błyskawiczny rozwój tej dyscypliny w czasie pandemii w warunkach domowych.
Kategoria: Fotoreportaż - Ludzie. I nagroda. Autor: Maciej Nabrdalik, VII PhotoUmawiają się i spotykają w świecie wirtualnym - na Zwifcie - aplikacji społecznościowej dla kolarzy i biegaczy. Widząc swój awatar obok innych z całego świata, przemierzają wspólnie co do piksela równe asfalty. Amatorskie kolarstwo szosowe rozwija się dynamicznie w Polsce już od kilku lat. Wciąga ludzi w każdym wieku. Nie wszyscy wiedzą, że to sport, który najlepiej uprawia się w grupie. Chociaż zwykle wiosną zaczyna się intensywny sezon na szosach w całej Polsce, to obostrzenia, lockdowny i praca zdalna spowodowały błyskawiczny rozwój tej dyscypliny w czasie pandemii w warunkach domowych.
Kategoria: Fotoreportaż - Ludzie. I nagroda. Autor: Maciej Nabrdalik, VII PhotoUmawiają się i spotykają w świecie wirtualnym - na Zwifcie - aplikacji społecznościowej dla kolarzy i biegaczy. Widząc swój awatar obok innych z całego świata, przemierzają wspólnie co do piksela równe asfalty. Amatorskie kolarstwo szosowe rozwija się dynamicznie w Polsce już od kilku lat. Wciąga ludzi w każdym wieku. Nie wszyscy wiedzą, że to sport, który najlepiej uprawia się w grupie. Chociaż zwykle wiosną zaczyna się intensywny sezon na szosach w całej Polsce, to obostrzenia, lockdowny i praca zdalna spowodowały błyskawiczny rozwój tej dyscypliny w czasie pandemii w warunkach domowych.
Kategoria: Fotoreportaż - Ludzie. I nagroda. Autor: Maciej Nabrdalik, VII PhotoUmawiają się i spotykają w świecie wirtualnym - na Zwifcie - aplikacji społecznościowej dla kolarzy i biegaczy. Widząc swój awatar obok innych z całego świata, przemierzają wspólnie co do piksela równe asfalty. Amatorskie kolarstwo szosowe rozwija się dynamicznie w Polsce już od kilku lat. Wciąga ludzi w każdym wieku. Nie wszyscy wiedzą, że to sport, który najlepiej uprawia się w grupie. Chociaż zwykle wiosną zaczyna się intensywny sezon na szosach w całej Polsce, to obostrzenia, lockdowny i praca zdalna spowodowały błyskawiczny rozwój tej dyscypliny w czasie pandemii w warunkach domowych.
Kategoria: Fotoreportaż - Ludzie. I nagroda. Autor: Maciej Nabrdalik, VII PhotoUmawiają się i spotykają w świecie wirtualnym - na Zwifcie - aplikacji społecznościowej dla kolarzy i biegaczy. Widząc swój awatar obok innych z całego świata, przemierzają wspólnie co do piksela równe asfalty. Amatorskie kolarstwo szosowe rozwija się dynamicznie w Polsce już od kilku lat. Wciąga ludzi w każdym wieku. Nie wszyscy wiedzą, że to sport, który najlepiej uprawia się w grupie. Chociaż zwykle wiosną zaczyna się intensywny sezon na szosach w całej Polsce, to obostrzenia, lockdowny i praca zdalna spowodowały błyskawiczny rozwój tej dyscypliny w czasie pandemii w warunkach domowych.
Kategoria: Fotoreportaż - Ludzie. I nagroda. Autor: Maciej Nabrdalik, VII PhotoUmawiają się i spotykają w świecie wirtualnym - na Zwifcie - aplikacji społecznościowej dla kolarzy i biegaczy. Widząc swój awatar obok innych z całego świata, przemierzają wspólnie co do piksela równe asfalty. Amatorskie kolarstwo szosowe rozwija się dynamicznie w Polsce już od kilku lat. Wciąga ludzi w każdym wieku. Nie wszyscy wiedzą, że to sport, który najlepiej uprawia się w grupie. Chociaż zwykle wiosną zaczyna się intensywny sezon na szosach w całej Polsce, to obostrzenia, lockdowny i praca zdalna spowodowały błyskawiczny rozwój tej dyscypliny w czasie pandemii w warunkach domowych.
Kategoria: Fotoreportaż - Ludzie. I nagroda. Autor: Maciej Nabrdalik, VII PhotoUmawiają się i spotykają w świecie wirtualnym - na Zwifcie - aplikacji społecznościowej dla kolarzy i biegaczy. Widząc swój awatar obok innych z całego świata, przemierzają wspólnie co do piksela równe asfalty. Amatorskie kolarstwo szosowe rozwija się dynamicznie w Polsce już od kilku lat. Wciąga ludzi w każdym wieku. Nie wszyscy wiedzą, że to sport, który najlepiej uprawia się w grupie. Chociaż zwykle wiosną zaczyna się intensywny sezon na szosach w całej Polsce, to obostrzenia, lockdowny i praca zdalna spowodowały błyskawiczny rozwój tej dyscypliny w czasie pandemii w warunkach domowych.
Kategoria: Fotoreportaż - ludzie. II nagroda. Autor: Małgorzata Adamczyk, Pix.House Osiedle Przyjaźń na warszawskim Bemowie powstało w 1952 roku dla radzieckich budowniczych Pałacu Kultury i Nauki. Po zakończeniu robót w drewnianych domach zamieszkali studenci i pracownicy warszawskich uczelni. Dziś historia osiedla zyskuje nowe znaczenie. W pokojach mocno wysłużonych budynków mieszkają także cudzoziemcy, dla których Osiedle Przyjaźń jest pierwszym domem w Polsce.
Kategoria: Fotoreportaż - ludzie. II nagroda. Autor: Małgorzata Adamczyk, Pix.House Osiedle Przyjaźń na warszawskim Bemowie powstało w 1952 roku dla radzieckich budowniczych Pałacu Kultury i Nauki. Po zakończeniu robót w drewnianych domach zamieszkali studenci i pracownicy warszawskich uczelni. Dziś historia osiedla zyskuje nowe znaczenie. W pokojach mocno wysłużonych budynków mieszkają także cudzoziemcy, dla których Osiedle Przyjaźń jest pierwszym domem w Polsce.
Kategoria: Fotoreportaż - ludzie. II nagroda. Autor: Małgorzata Adamczyk, Pix.House Osiedle Przyjaźń na warszawskim Bemowie powstało w 1952 roku dla radzieckich budowniczych Pałacu Kultury i Nauki. Po zakończeniu robót w drewnianych domach zamieszkali studenci i pracownicy warszawskich uczelni. Dziś historia osiedla zyskuje nowe znaczenie. W pokojach mocno wysłużonych budynków mieszkają także cudzoziemcy, dla których Osiedle Przyjaźń jest pierwszym domem w Polsce.
Kategoria: Fotoreportaż - ludzie. II nagroda. Autor: Małgorzata Adamczyk, Pix.House Osiedle Przyjaźń na warszawskim Bemowie powstało w 1952 roku dla radzieckich budowniczych Pałacu Kultury i Nauki. Po zakończeniu robót w drewnianych domach zamieszkali studenci i pracownicy warszawskich uczelni. Dziś historia osiedla zyskuje nowe znaczenie. W pokojach mocno wysłużonych budynków mieszkają także cudzoziemcy, dla których Osiedle Przyjaźń jest pierwszym domem w Polsce.
Kategoria: Fotoreportaż - ludzie. II nagroda. Autor: Małgorzata Adamczyk, Pix.House Osiedle Przyjaźń na warszawskim Bemowie powstało w 1952 roku dla radzieckich budowniczych Pałacu Kultury i Nauki. Po zakończeniu robót w drewnianych domach zamieszkali studenci i pracownicy warszawskich uczelni. Dziś historia osiedla zyskuje nowe znaczenie. W pokojach mocno wysłużonych budynków mieszkają także cudzoziemcy, dla których Osiedle Przyjaźń jest pierwszym domem w Polsce.
Kategoria: Fotoreportaż - ludzie. II nagroda. Autor: Małgorzata Adamczyk, Pix.House Osiedle Przyjaźń na warszawskim Bemowie powstało w 1952 roku dla radzieckich budowniczych Pałacu Kultury i Nauki. Po zakończeniu robót w drewnianych domach zamieszkali studenci i pracownicy warszawskich uczelni. Dziś historia osiedla zyskuje nowe znaczenie. W pokojach mocno wysłużonych budynków mieszkają także cudzoziemcy, dla których Osiedle Przyjaźń jest pierwszym domem w Polsce.
Kategoria: Fotoreportaż - ludzie. II nagroda. Autor: Małgorzata Adamczyk, Pix.House Osiedle Przyjaźń na warszawskim Bemowie powstało w 1952 roku dla radzieckich budowniczych Pałacu Kultury i Nauki. Po zakończeniu robót w drewnianych domach zamieszkali studenci i pracownicy warszawskich uczelni. Dziś historia osiedla zyskuje nowe znaczenie. W pokojach mocno wysłużonych budynków mieszkają także cudzoziemcy, dla których Osiedle Przyjaźń jest pierwszym domem w Polsce.
Kategoria: Fotoreportaż - ludzie. II nagroda. Autor: Małgorzata Adamczyk, Pix.House Osiedle Przyjaźń na warszawskim Bemowie powstało w 1952 roku dla radzieckich budowniczych Pałacu Kultury i Nauki. Po zakończeniu robót w drewnianych domach zamieszkali studenci i pracownicy warszawskich uczelni. Dziś historia osiedla zyskuje nowe znaczenie. W pokojach mocno wysłużonych budynków mieszkają także cudzoziemcy, dla których Osiedle Przyjaźń jest pierwszym domem w Polsce.
Kategoria: Fotoreportaż - Środowisko. I nagroda. Autor: Michał Dyjuk, Agencja Forum Tomografia konia wykonana w Centrum Badań Biomedycznych SGGW. Pracownia wyposażona w tomograf komputerowy daje możliwość nieinwazyjnego obrazowania oraz badań naukowo-klinicznych.
Kategoria: Fotoreportaż - Środowisko. I nagroda. Autor: Michał Dyjuk, Agencja Forum Tomografia konia wykonana w Centrum Badań Biomedycznych SGGW. Pracownia wyposażona w tomograf komputerowy daje możliwość nieinwazyjnego obrazowania oraz badań naukowo-klinicznych.
Kategoria: Fotoreportaż - Środowisko. I nagroda. Autor: Michał Dyjuk, Agencja Forum Tomografia konia wykonana w Centrum Badań Biomedycznych SGGW. Pracownia wyposażona w tomograf komputerowy daje możliwość nieinwazyjnego obrazowania oraz badań naukowo-klinicznych.
Kategoria: Fotoreportaż - Środowisko. I nagroda. Autor: Michał Dyjuk, Agencja Forum Tomografia konia wykonana w Centrum Badań Biomedycznych SGGW. Pracownia wyposażona w tomograf komputerowy daje możliwość nieinwazyjnego obrazowania oraz badań naukowo-klinicznych.
Kategoria: Fotoreportaż - Środowisko. I nagroda. Autor: Michał Dyjuk, Agencja Forum Tomografia konia wykonana w Centrum Badań Biomedycznych SGGW. Pracownia wyposażona w tomograf komputerowy daje możliwość nieinwazyjnego obrazowania oraz badań naukowo-klinicznych.
Kategoria: Fotoreportaż - Środowisko. I nagroda. Autor: Michał Dyjuk, Agencja Forum Tomografia konia wykonana w Centrum Badań Biomedycznych SGGW. Pracownia wyposażona w tomograf komputerowy daje możliwość nieinwazyjnego obrazowania oraz badań naukowo-klinicznych.
Kategoria: Fotoreportaż - Środowisko. I nagroda. Autor: Michał Dyjuk, Agencja Forum Tomografia konia wykonana w Centrum Badań Biomedycznych SGGW. Pracownia wyposażona w tomograf komputerowy daje możliwość nieinwazyjnego obrazowania oraz badań naukowo-klinicznych.
Zobacz wszystkie zdjęcia (54)
 

Grzegorz Dembiński z najlepsza książką fotograficzną roku 2020

Po raz kolejny jury przyznało także nagrodę Photo Book of the Year, wyróżniającą najlepsze publikacje fotograficzne. Tym razem wygrała poetycka, osobista książka Grzegorza Dembińskiego „List do chłopca z latarką”, podejmująca temat relacji z niepełnosprawnym synem fotografa.

Przeczytaj także:
„List do chłopca z latarką” - niepełnosprawność dziecka w osobistym projekcie fotografa

Grzegorz Dembiński powraca z kolejną książką. Tym razem jest to osobista opowieść, w której główną rolę kreuje jego niepełnosprawny syn. [Czytaj więcej]
„Chciałem, by ta historia rozgrywała się poza miejscem i czasem” - nowa książka Grzegorza Dembińskiego

O tym, jak powstawały zdjęcia do książki „List do chłopca z latarką” i czym tak naprawdę jest tytułowy list, rozmawiamy z autorem Grzegorzem Dembińskim. [Czytaj więcej]

Więcej na temat książki i zawartych w niej zdjęć znajdziecie w naszych artykułach opublikowanych w okresie premiery publikacji.

Najlepsze projekt długoterminowe

Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt Dokumentalny. Autor: Katarzyna Strek, freelancerka Codziennie na świecie ponad 160 osób traci życie w wyniku niebezpiecznych i nielegalnych aborcji. Podczas gdy 90 proc. z nich ma miejsce w krajach rozwijających się, pozostałe przypadają na Europę Wschodnią czy USA. Materiał zrealizowany w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach. Pracę zaczęłam w Polsce, w odpowiedzi na czarne protesty z 2016 r. Lorena Rodriguez została zgwałcona przez gang w wieku 19 lat w Salwadorze. „Zaszłam w ciążę i poroniłam. W rezultacie spędziłam 10 lat w więzieniu, gdzie biły mnie inne kobiety” – płakała. Kaja z Polski została przez swojego lekarza nazwana zabójczynią dzieci, kiedy zdecydowała się przerwać bolesną terapię podtrzymującą kolejną ciążę. Było to już jej trzecie poronienie. Krwawiąc, przejechała 300 km do kliniki w Niemczech. „Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że to się może zdarzyć każdemu. Czy nazwaliby swoich bliskich mordercami, gdyby oni też potrzebowali pomocy?” – powiedziała. Konsekwencje stygmatyzacji i niebezpiecznych aborcji wpływają nie tylko na kobiety, ale także na ich mężów, społeczności, w których żyją, a w końcu na całe społeczeństwa.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Projekt dokumentalny. Autor: Michał Patroń, magazyn „Obscurny” Cykl fotografii realizowany na terenach byłego Generalnego Gubernatorstwa, inspirowany przewodnikiem turystycznym „Das Generalgouvernement” wydawnictwa Karla Baedekera. Książka została opublikowana na polecenie generalnego gubernatora Hansa Franka w 1943 roku z przeznaczeniem dla będących na urlopie żołnierzy Wehrmachtu, rodzin odwiedzających groby wojenne oraz niemieckich biznesmenów, dla których właśnie te ziemie okupowanej Polski były swoistym eldorado. Oprócz funkcji informacyjnych przewodnik pełnił rolę propagandową z celowym pominięciem informacji o rozgrywającym się przede wszystkim tutaj Holokauście. Zdjęcia przedstawiają współczesny obraz gett, miejsca masowych egzekucji – cmentarze żydowskie i inne ważne lokalizacje związane z realizacją planu tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Zgromadzony materiał stanowi moje osobiste uzupełnienie do nazistowskiego bedekera.
Zobacz wszystkie zdjęcia (59)
 

Wzorem najwiekszych światowych konkursów, szósty rok z rzędu jury przyznawało także nagrodę za najlepszy projekt długoterminowy. Główną laureatką kategorii „Projekt Dokumentalny” została Kasia Strek, która przez 5 lat zgłębiała wpływ braku dostępu do legalnej aborcji na życie kobiet. Zdjęcia powstawały w Polsce, Salwadorze, Irlandii, Egipcie i na Filipinach.

Najlepsze zdjęcia młodych twórców

fot. Jakub Ositek, Zespół Szkół Fototechnicznych w Warszawie. W trakcie protestów przeciw orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego w sprawie aborcji kobieta krzyczała do policjantki: „Zdejmij mundur, przeproś matkę”. Policjantka nie reagowała.

Jurorzy nagrodzili także prace młodych fotografów między 18. A 26. rokiem życia w ramach sekcji „Young Poland”. W kategorii zdjęć pojedynczych główną nagrodę zdobyło zdjęcie Jakuba Ositka, wykonane podczas zeszłorocznych protestów. W kategorii poświęconej fotoreportażom zwyciężył cykl Joanny Ciupy, dokumentujący sytuację pracowników sezonowych greckiego kurortu Ayia Napa w czasie pandemii.

I nagroda. fot. Jessica Ciupa, ASP w KatowicachAiya Napa to turystyczny kurort położony na greckiej stornie cypru. Miejsce znane od lat jako imprezowy raj pełen turystów i wakacyjnego szaleństwa. Z drugiej strony pracownicy przybywający tu z wielu krajów, m.in. z Nigerii starają się zarobić, by zaspokoić podstawowe potrzeby życiowe. Pełno tu korupcji, a sytuacja pandemiczna w 2020 roku i załamanie ruchu turystycznego zwielokrotnił ich problemy.
I nagroda. fot. Jessica Ciupa, ASP w KatowicachAiya Napa to turystyczny kurort położony na greckiej stornie cypru. Miejsce znane od lat jako imprezowy raj pełen turystów i wakacyjnego szaleństwa. Z drugiej strony pracownicy przybywający tu z wielu krajów, m.in. z Nigerii starają się zarobić, by zaspokoić podstawowe potrzeby życiowe. Pełno tu korupcji, a sytuacja pandemiczna w 2020 roku i załamanie ruchu turystycznego zwielokrotnił ich problemy.
I nagroda. fot. Jessica Ciupa, ASP w KatowicachAiya Napa to turystyczny kurort położony na greckiej stornie cypru. Miejsce znane od lat jako imprezowy raj pełen turystów i wakacyjnego szaleństwa. Z drugiej strony pracownicy przybywający tu z wielu krajów, m.in. z Nigerii starają się zarobić, by zaspokoić podstawowe potrzeby życiowe. Pełno tu korupcji, a sytuacja pandemiczna w 2020 roku i załamanie ruchu turystycznego zwielokrotnił ich problemy.
I nagroda. fot. Jessica Ciupa, ASP w KatowicachAiya Napa to turystyczny kurort położony na greckiej stornie cypru. Miejsce znane od lat jako imprezowy raj pełen turystów i wakacyjnego szaleństwa. Z drugiej strony pracownicy przybywający tu z wielu krajów, m.in. z Nigerii starają się zarobić, by zaspokoić podstawowe potrzeby życiowe. Pełno tu korupcji, a sytuacja pandemiczna w 2020 roku i załamanie ruchu turystycznego zwielokrotnił ich problemy.
I nagroda. fot. Jessica Ciupa, ASP w KatowicachAiya Napa to turystyczny kurort położony na greckiej stornie cypru. Miejsce znane od lat jako imprezowy raj pełen turystów i wakacyjnego szaleństwa. Z drugiej strony pracownicy przybywający tu z wielu krajów, m.in. z Nigerii starają się zarobić, by zaspokoić podstawowe potrzeby życiowe. Pełno tu korupcji, a sytuacja pandemiczna w 2020 roku i załamanie ruchu turystycznego zwielokrotnił ich problemy.
fot. Jessica Ciupa, ASP w KatowicachAiya Napa to turystyczny kurort położony na greckiej stornie cypru. Miejsce znane od lat jako imprezowy raj pełen turystów i wakacyjnego szaleństwa. Z drugiej strony pracownicy przybywający tu z wielu krajów, m.in. z Nigerii starają się zarobić, by zaspokoić podstawowe potrzeby życiowe. Pełno tu korupcji, a sytuacja pandemiczna w 2020 roku i załamanie ruchu turystycznego zwielokrotnił ich problemy.
fot. Kinga Wnuk, Akademia Sztuki w Szczecinie3 maja 2008 roku 17-letnia Sandra spadła z konia, doznając zwichnięć i złamań kręgów, co spowodowało przerwanie rdzenia kręgowego. Przeszła cztery operacje, a w jej kręgosłupie znajduje się 8 śrub, 2 druty i tytanowa płytka. Niedługo minie 13 lat odkąd jeździ na wózku inwalidzkim, który dla wielu byłby końcem rozwijania pasji. Jednak dziś Sandra jest posiadaczką brązowej odznaki jeździeckiej oraz powożeniowej, wykwalifikowaną instruktorką rekreacji ruchowej o specjalności jazda konna w stylu western, sędzią w dyscyplinie skoków przez przeszkody oraz właścicielką dwóch koni, w tym swojego marzenia z dzieciństwa - długowłosego konia andaluzyjskiego, sprowadzonego dla niej z Hiszpanii.
fot. Kinga Wnuk, Akademia Sztuki w Szczecinie3 maja 2008 roku 17-letnia Sandra spadła z konia, doznając zwichnięć i złamań kręgów, co spowodowało przerwanie rdzenia kręgowego. Przeszła cztery operacje, a w jej kręgosłupie znajduje się 8 śrub, 2 druty i tytanowa płytka. Niedługo minie 13 lat odkąd jeździ na wózku inwalidzkim, który dla wielu byłby końcem rozwijania pasji. Jednak dziś Sandra jest posiadaczką brązowej odznaki jeździeckiej oraz powożeniowej, wykwalifikowaną instruktorką rekreacji ruchowej o specjalności jazda konna w stylu western, sędzią w dyscyplinie skoków przez przeszkody oraz właścicielką dwóch koni, w tym swojego marzenia z dzieciństwa - długowłosego konia andaluzyjskiego, sprowadzonego dla niej z Hiszpanii.
fot. Kinga Wnuk, Akademia Sztuki w Szczecinie3 maja 2008 roku 17-letnia Sandra spadła z konia, doznając zwichnięć i złamań kręgów, co spowodowało przerwanie rdzenia kręgowego. Przeszła cztery operacje, a w jej kręgosłupie znajduje się 8 śrub, 2 druty i tytanowa płytka. Niedługo minie 13 lat odkąd jeździ na wózku inwalidzkim, który dla wielu byłby końcem rozwijania pasji. Jednak dziś Sandra jest posiadaczką brązowej odznaki jeździeckiej oraz powożeniowej, wykwalifikowaną instruktorką rekreacji ruchowej o specjalności jazda konna w stylu western, sędzią w dyscyplinie skoków przez przeszkody oraz właścicielką dwóch koni, w tym swojego marzenia z dzieciństwa - długowłosego konia andaluzyjskiego, sprowadzonego dla niej z Hiszpanii.
fot. Kinga Wnuk, Akademia Sztuki w Szczecinie3 maja 2008 roku 17-letnia Sandra spadła z konia, doznając zwichnięć i złamań kręgów, co spowodowało przerwanie rdzenia kręgowego. Przeszła cztery operacje, a w jej kręgosłupie znajduje się 8 śrub, 2 druty i tytanowa płytka. Niedługo minie 13 lat odkąd jeździ na wózku inwalidzkim, który dla wielu byłby końcem rozwijania pasji. Jednak dziś Sandra jest posiadaczką brązowej odznaki jeździeckiej oraz powożeniowej, wykwalifikowaną instruktorką rekreacji ruchowej o specjalności jazda konna w stylu western, sędzią w dyscyplinie skoków przez przeszkody oraz właścicielką dwóch koni, w tym swojego marzenia z dzieciństwa - długowłosego konia andaluzyjskiego, sprowadzonego dla niej z Hiszpanii.
fot. Kinga Wnuk, Akademia Sztuki w Szczecinie3 maja 2008 roku 17-letnia Sandra spadła z konia, doznając zwichnięć i złamań kręgów, co spowodowało przerwanie rdzenia kręgowego. Przeszła cztery operacje, a w jej kręgosłupie znajduje się 8 śrub, 2 druty i tytanowa płytka. Niedługo minie 13 lat odkąd jeździ na wózku inwalidzkim, który dla wielu byłby końcem rozwijania pasji. Jednak dziś Sandra jest posiadaczką brązowej odznaki jeździeckiej oraz powożeniowej, wykwalifikowaną instruktorką rekreacji ruchowej o specjalności jazda konna w stylu western, sędzią w dyscyplinie skoków przez przeszkody oraz właścicielką dwóch koni, w tym swojego marzenia z dzieciństwa - długowłosego konia andaluzyjskiego, sprowadzonego dla niej z Hiszpanii.
fot. Kinga Wnuk, Akademia Sztuki w Szczecinie3 maja 2008 roku 17-letnia Sandra spadła z konia, doznając zwichnięć i złamań kręgów, co spowodowało przerwanie rdzenia kręgowego. Przeszła cztery operacje, a w jej kręgosłupie znajduje się 8 śrub, 2 druty i tytanowa płytka. Niedługo minie 13 lat odkąd jeździ na wózku inwalidzkim, który dla wielu byłby końcem rozwijania pasji. Jednak dziś Sandra jest posiadaczką brązowej odznaki jeździeckiej oraz powożeniowej, wykwalifikowaną instruktorką rekreacji ruchowej o specjalności jazda konna w stylu western, sędzią w dyscyplinie skoków przez przeszkody oraz właścicielką dwóch koni, w tym swojego marzenia z dzieciństwa - długowłosego konia andaluzyjskiego, sprowadzonego dla niej z Hiszpanii.
fot. Kinga Wnuk, Akademia Sztuki w Szczecinie3 maja 2008 roku 17-letnia Sandra spadła z konia, doznając zwichnięć i złamań kręgów, co spowodowało przerwanie rdzenia kręgowego. Przeszła cztery operacje, a w jej kręgosłupie znajduje się 8 śrub, 2 druty i tytanowa płytka. Niedługo minie 13 lat odkąd jeździ na wózku inwalidzkim, który dla wielu byłby końcem rozwijania pasji. Jednak dziś Sandra jest posiadaczką brązowej odznaki jeździeckiej oraz powożeniowej, wykwalifikowaną instruktorką rekreacji ruchowej o specjalności jazda konna w stylu western, sędzią w dyscyplinie skoków przez przeszkody oraz właścicielką dwóch koni, w tym swojego marzenia z dzieciństwa - długowłosego konia andaluzyjskiego, sprowadzonego dla niej z Hiszpanii.
fot. Kinga Wnuk, Akademia Sztuki w Szczecinie3 maja 2008 roku 17-letnia Sandra spadła z konia, doznając zwichnięć i złamań kręgów, co spowodowało przerwanie rdzenia kręgowego. Przeszła cztery operacje, a w jej kręgosłupie znajduje się 8 śrub, 2 druty i tytanowa płytka. Niedługo minie 13 lat odkąd jeździ na wózku inwalidzkim, który dla wielu byłby końcem rozwijania pasji. Jednak dziś Sandra jest posiadaczką brązowej odznaki jeździeckiej oraz powożeniowej, wykwalifikowaną instruktorką rekreacji ruchowej o specjalności jazda konna w stylu western, sędzią w dyscyplinie skoków przez przeszkody oraz właścicielką dwóch koni, w tym swojego marzenia z dzieciństwa - długowłosego konia andaluzyjskiego, sprowadzonego dla niej z Hiszpanii.
Zobacz wszystkie zdjęcia (14)

„Ayia Napa to miejsce znane od lat jako imprezowy raj pełen turystów i wakacyjnego szaleństwa. Z drugiej strony pracownicy przybywający tu z wielu krajów, m.in. z Nigerii, starają się zarobić, by zaspokoić podstawowe potrzeby życiowe. Pełno tu korupcji, a sytuacja pandemiczna w 2020 roku i załamanie ruchu turystycznego zwielokrotniło tylko ich problemy.” - czytamy w opisie projektu.

Nagroda Internautów Grand Press Photo 2021

fot. Mateusz Skwarczak

Przez ostatni tydzień internauci mieli okazję głosować na najlepsze zdjęcie z puli finałowych fotografii. Największą liczbę głosów zyskał oryginalny portret Jerzego Urbana, polskiego polityka i dziennikarza, rzecznika rządu PRL, redaktora naczelnego tygodnika „Nie”, wykonany przez Mateusza Skwarczaka dla „Gazety Wyborczej”.

Lista zwycięzców Grand Press Photo 2021

Wydarzenia

Zdjęcia pojedyczne:

1. Adam Lach

2. Jarosław Respondek

3. Przemysław Błaszkiewicz

Reportaże:

1. Jakub Kamiński

2. Ireneusz Dorożański

Życie codzienne

Zdjęcia pojedyczne:

1. Krzysztof Gołuch

2. Maks Skrzeczkowski

3. Paweł Jędrusik

Reportaże:

1. Magdalena Woch

2. Maciej Stanik

Ludzie

Zdjęcia pojedyncze:

1. Jeremi Astaszow

2. Wojciech Jargiło

3. Michał Niwicz

Reportaże:

1. Maciek Nabrdalik

2. Małgorzata Adamczyk

Środowisko

Zdjęcia pojedyczne:

1. Marcin Bielecki

2. Jakub Orzechowski

3. Marcin Dobas

Reportaże:

1. Nie przyznano

2. Michał dyjuk

Portret

Zdjęcia pojedyczne:

1. Paweł Łączny

2. Martyna Niećko

3. Mateusz Skwarczek

Projekt dokumentalny

1. Kasia Strek

2. Michał Patroń

Young Poland

Zdjęcia pojedyczne:

1. Jakub Ositek

2. Dorota Grzegorczyk

Reportaże:

1. Jessica Ciupa

2. Kinga Wnuk (wyróżnienie)

Photo Book of the Year

1. Grzegorz Dembiński

2. Adam i Dyba Lach (wyróżnienie)

Grand Press Photo - o konkursie

Konkurs Grand Press Photo organizuje od 2005 roku magazyn „Press”. To najbardziej prestiżowy polski konkurs dla zawodowych fotoreporterów pracujących w redakcjach prasowych, internetowych, w agencjach fotograficznych oraz dla freelancerów. Zdjęcia finałowe co roku prezentowane są na wystawie pokonkursowej oraz w albumie podsumowującym daną edycję.

Więcej informacji o konkursie i laureatach znajdziecie pod adresem grandpressphoto.pl.

Skopiuj link
Link skopiowano!

Autor: Maciej Luśtyk

Redaktor prowadzący serwisu Fotopolis.pl. Tłumacz i fotograf, codziennie selekcjonuje dla Was porcję najciekawszych newsów ze świata fotografii. Zafascynowany nowymi technologiami, choć woli fotografować analogiem. Prywatnie niespełniony snowboardzista i spełniony tata.

Słowa kluczowe:
Komentarze
Więcej w kategorii: Galerie
Czego poszukuje dziś fotografia artystyczna? Poznajcie finalistów Fotofestiwal Open Call 2022
Czego poszukuje dziś fotografia artystyczna? Poznajcie finalistów Fotofestiwal Open Call 2022
Poznaliśmy nazwiska i projekty fotografów, których prace zobaczymy w sekcji otwartej tegorocznego Fotofestiwalu. Oto mały przedsmak tego, co będzie można ujrzeć na...
6
Żydowskie rytuały w artystycznym ujęciu Hannah Altman
Żydowskie rytuały w artystycznym ujęciu Hannah Altman
Zainspirowana rzeczami pozostawionymi przez jej babcię, Hannah Altman poprzez fotografię odkrywa elementy i rytuały kultury żydowskiej.
27
Nature Photographer of the Year 2021 - najlepsze zdjęcia natury minionego roku
Nature Photographer of the Year 2021 - najlepsze zdjęcia natury minionego roku
Za nami 6. edycja konkursu Nature Photographer of the Year. Oto najlepsze zdjęcia, wybrane spośród ponad 20 tys. zgłoszeń. Kolejny rok z rzędu wśród wyróżnionych...
20
Więcej z tagiem: Grand Press Photo
Najlepsze polskie zdjęcia prasowe roku - fotografie finalistów Grand Press Photo 2021
Galerie
Najlepsze polskie zdjęcia prasowe roku - fotografie finalistów Grand Press Photo 2021
Zgłoszenia do Grand Press Photo 2021 tylko do 7 kwietnia
Branża
Zgłoszenia do Grand Press Photo 2021 tylko do 7 kwietnia
Startuje Grand Press Photo 2021, ale bez dwóch kategorii
Wydarzenia
Startuje Grand Press Photo 2021, ale bez dwóch kategorii
Rusza wystawa Grand Press Photo 2020. Najpierw Warszawa, później Gdańsk
Wydarzenia
Rusza wystawa Grand Press Photo 2020. Najpierw Warszawa, później Gdańsk
Wyniki Grand Press Photo 2020. Oto najlepsze polskie zdjęcia reportażowe ostatniego roku
Galerie
Wyniki Grand Press Photo 2020. Oto najlepsze polskie zdjęcia reportażowe ostatniego roku
Poznaliśmy finalistów Grand Press Photo 2020. Oto zdjęcia, które walczą o najważniejszą nagrodę polskiej fotografii prasowej
Galerie
Poznaliśmy finalistów Grand Press Photo 2020. Oto zdjęcia, które walczą o najważniejszą nagrodę polskiej fotografii prasowej
Powiązane artykuły
Najlepsze polskie zdjęcia prasowe roku - fotografie finalistów Grand Press Photo 2021
Najlepsze polskie zdjęcia prasowe roku - fotografie finalistów Grand Press Photo 2021
Wyniki Grand Press Photo 2020. Oto najlepsze polskie zdjęcia reportażowe ostatniego roku
Wyniki Grand Press Photo 2020. Oto najlepsze polskie zdjęcia reportażowe ostatniego roku
Poznaliśmy laureatów Grand Press Photo 2019. Zobacz najlepsze polskie zdjęcia prasowe minionego roku
Poznaliśmy laureatów Grand Press Photo 2019. Zobacz najlepsze polskie zdjęcia prasowe minionego roku
Polecamy
Rozmowy fotopolis: Ada Zielińska o oswajaniu destrukcji [PODCAST]
Rozmowy fotopolis: Ada Zielińska o oswajaniu destrukcji [PODCAST]
Rozmowy fotopolis: Jak pandemia i social media zmieniły branżę foto [PODCAST]
Rozmowy fotopolis: Jak pandemia i social media zmieniły branżę foto [PODCAST]
Najtańsze aparaty pełnoklatkowe - poradnik zakupowy [LATO 2021]
Najtańsze aparaty pełnoklatkowe - poradnik zakupowy [LATO 2021]