Dlaczego nie zostałem fotografem – felieton Kuby Kossaka

Autor: kj

3 Czerwiec 2014

Artykuł na: 4-5 minut

Kuba Kossak pisze o swoim wyborze ścieżki zawodowej. Kuba jest wykładowcą Collegium Artis, w którym już 18 czerwca poprowadzi filmowy masterclass Noc Kupały.

Stephen Westfall, Too Much Love 2008. Olej na płótnie, 30 x 30 cm. Lennon, Weinberg, Inc. Źródło: http://www.artcritical.com/2008/12/15/stephen-westfall-at-lennon-weinberg/stephen-westfall/

Punch-Drunk Love (2002). Źródło: http://www.imdb.com/title/tt0272338/ (c) 2002 - Columbia Pictures - All Rights Reserved

Zobacz wszystkie zdjęcia (3)

Często jedną z najtrudniejszych decyzji, przed jaką stajemy w życiu, jest wybór ścieżki zawodowej – marzymy o tym, by praca była związana z naszą pasją, by dawała nam uczucie spełnienia. Pierwszym krokiem w tym procesie musi być odpowiedź na pozornie proste pytanie – co napędza nas do działania? Co nas satysfakcjonuje i co mobilizuje nas do dalszego rozwoju? Czasem odpowiedź przychodzi szybko, czasem jest wynikiem wielu mniej lub bardziej udanych prób, a dla niektórych samo szukanie odpowiedzi na to pytanie staje się sensem życia. Moja droga do odpowiedzi miała kilka zakrętów.

Po maturze rozpocząłem studia w klasie fagotu Akademii Muzycznej w Warszawie. Po ukończeniu Akademii wyjechałem do Nowego Jorku, aby kontynuować naukę w Milton Avery School Of Fine Arts. Tam zetknąłem się z twórczością Stephena Westfalla – amerykańskiego malarza i krytyka sztuki. Zafascynowały mnie jego minimalistyczne kompozycje, zapraszające odbiorcę do świata konsekwencji kształtów i kolorów. Poczułem, że w pełni rozumiem ten język i że to właśnie w obrazie, nie w muzyce, będę mógł w pełni wyrażać swoje myśli i uczucia.

Sony FX30 - RATY 20x0%

9 849 zł

Nikon Z f

9 849 zł

Canon EOS R8 - RATY 20x0%

6 199 zł

Sigma 50 mm f/1.2 L-Mount - RATY 20x0%

5 990 zł

Tamron 35-150 mm Nikon Z - RATY 20x0%

7 585 zł

Rozpocząłem poszukiwania swojej drogi. Szybko jednak zaczęło towarzyszyć mi uczucie niedosytu – muzyka dawała mi możliwość dynamicznych zmian w obrębie jednego utworu. Nieruchome obrazy wydawały mi się zbyt stałe, statyczne – choć początkowo to właśnie ich harmonia i spokój mnie przyciągnęły.

Moje poszukiwania znalazły swoje zwieńczenie pewnego wieczoru na stacji nowojorskiego metra. Siedziałem zmęczony na ławce, obserwując rzędy peronów. Na jedną z platform podjechał pociąg, z którego zaczął wylewać się tłum pasażerów. Najwyraźniej czynne było tylko wyjście z jednej strony - strumień ludzi płynął w prawo, pociąg zaś ruszył w lewo. W tej samej chwili na peron bliżej mnie zaczął wjeżdżać kolejny pociąg w kierunku przeciwnym do ruchu ostatniego. Ten obraz wybuchł takim sensem, składnością i pięknem, że nie mogłem oderwać wzroku, siedziałem na ławce zupełnie zahipnotyzowany. Ten krótki moment utwierdził mnie w przekonaniu, że chcę zajmować się obrazem, ale przede wszystkim interesuje mnie ruch i rytmy.

Niedługo potem, oglądając jeden z moich ulubionych filmów, Punch Drunk Love (z przepięknymi zdjęciami Roberta Elswita), gdzie w scenie kulminacyjnej główny bohater całuje się ze swoją wybranką pod zacienionymi arkanami, a w tle widzimy tłum ludzi przelewający się to w prawo, to w lewo, dokładnie jak na stacji nowojorskiego metra, pomyślałem, że mój wybór był dobry.

Kuba Kossak - ukończył studia na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie fagotu. Dzięki eksperymentom muzycznym w 2002 roku dostał się do Milton Avery School of Fine Arts w Nowym Jorku. Dziś jest jednym z najbardziej rozchwytywanych twórców video na polskim i europejskim rynku. Jako operator ma na koncie dwa filmy pełnometrażowe, szereg teledysków oraz krótkich form filmowych. Jako reżyser/operator jest autorem dwóch filmów dokumentalnych o tematyce muzycznej oraz wielu reklam.

Kuba jest wykładowcą Collegium Artis, w którym już w czerwcu poprowadzi filmowy masterclass Noc Kupały.

Więcej informacji o Kubie Kossaku na: kubakossak.com.