Rozmycie

Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

Wartości dla matrycy:

• poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
• 0.5-1.5 - obraz ostry
• 1.5-2.5 - delikatne rozmycie
• 2.5-3.5 - rozmycie widoczne
• 3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące
• powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia

Wartości dla odbitki 20 x 30 cm:

• poniżej 10 - obraz zbyt ostry
• 10-20 - obraz ostry
• 20-30 - delikatne rozmycie
• 30-40 - rozmycie widoczne
• 40-50 - rozmycie jest denerwujące
• powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

Pod względem plastyki obrazu stałka Canona nie rozczarowuje. Ale czy mogliśmy się spodziewać innych rezultatów od profesjonalnej portretówki o klasycznej kombinacji ogniskowej 85 mm i przysłony f/1.4? Oczywiście, że nie!

Otrzymujemy konstrukcję optyczną, która w rękach świadomego fotografa powinna dostarczyć wyjątkowych zdjęć. Złoży się na to wyraźny obraz w centrum kadru oraz plastyczne rozmycia zwiększające się ku brzegom planu fotograficznego. Zagwarantuje to wręcz papierową głębią ostrości - przez wielu pożądaną w portrecie - oraz efektowną separację fotografowanej osoby od tła zdjęcia. Pochwalić musimy także wyjątkowo miękkie nieostrości, jak również bokeh, które prezentuje się bardzo dobrze - jako równe okręgi.

W tym miejscu warto też przyjrzeć się powyższym wykresom BxU. Trójwymiarowe płaszczyzny wygenerowane dla plików RAW (przysłona f/1.4) są potwierdzeniem wysokiej i bardzo wyrównanej rozdzielczości. Niemniej jednak w przypadku wykresu otrzymanego dla pełnoklatkowej matrycy możemy zauważyć zwiększone rozmycie (zarówno w centrum jak i na brzegach).

Rozmycie obrazu w praktyce