![Nikon Nikkor Z 600 mm f/6.3 VR S - test praktyczny i zdjęcia przykładowe [RAW]](/i/images/8/5/2/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_227852-DY6A6732_nikon_600mm_f63_test-top.jpg)
Newsletter
Newsletter
Poznaj twórców, którzy tworzyli historię. Oto 10 dokumentów o fotografach, które obejrzysz za darmo
Autor: Andrzej Wencel
Na przestrzeni lat wśród fotografów pojawiały się postaci, które swoją twórczością i postawą zmieniały tory lub wyznaczały nowe kierunki. Oto lista 10 dokumentów, które przybliżą wam ich sylwetki.
Część z nich znacie bardzo dobrze - uczyliście się o nich z książek o historii fotografii, a może znacie ich zdjęcia i albumy. Kilkoro z nich, mimo swoich niewątpliwych osiągnięć mogła pozostać niezauważona. Poniżej przedstawiamy dziesięć dokumentów, które przybliżą wam sylwetki fotografów, których zdjęcia odbijają się głośnym echem na kartach historii fotografii.
Ansel Adams
fot. wikipedia
Ansel Adams - znany ze swoich czarno-białych fotografii krajobrazu parków narodowych ameryki. Autor wielu książek z dziedziny fotografii, w tym trylogii podręczników techniki fotograficznej (The Camera, The Negative i The Print). Jego starannie skomponowane i dopracowane technicznie krajobrazy Parku Narodowego Yosemite to jedne z najbardziej znanych dzieł w historii fotografii. Sam artysta powiedział kiedyś: „Dolina Yosemite jest dla mnie wschodem słońca, rozbłyskiem zielono złotego cudu w ogromnym gmachu kamienia i przestrzeni. Nie znam rzeźby, obrazu ani melodii, które byłyby bardziej przekonujące niż złowrogie kształty granitowych klifów, plątanina świateł na skalnych zboczach i lasach, oraz grzmiące szepty płynących wód”.
Wymyślił system strefowy, technikę, która pozwala fotografom na przełożenie światła widzianego na konkretne odcienie na negatywie i papierze, w ten sposób dając im większą kontrolę nad fotografią. Adams był również pionierem wizualizacji (którą często nazywał prewizualizacją) gotowej odbitki opartej na pomiarach światła podczas fotografowania.
Urodzony 20 lutego 1902 r. W San Francisco w Kalifornii. Z wykształcenia pianista. Wraz z Edwardem Westonem i fotografką Imogen Cunningham założył stowarzyszenie fotograficzne f/64 w celu nadania fotografii rangi sztuki wysokiej w czasach, gdy uważano ją to tylko za formę dokumentacji. Zaangażowany w ochronę środowiska, podróżował po całym kraju, aby uchwycić wspaniałości natury. Adams zmarł 22 kwietnia 1984 r. w Monterey w Kalifornii w wieku 82 lat. Dziś prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku, National Gallery of Art w Waszyngtonie, Los Angeles County Museum of Art oraz Victoria and Albert Museum w Londynie.
Z pracami fotografa zapoznacie się pod tym linkiem.
Alfred Stieglitz
fot. wikipedia - Gertrude Käsebier, 1902
Alfred Stieglitz - uważał fotografię za formę sztuki w czasach, gdy traktowano ją tylko jak zwykłą dokumentację. Współzałożyciel czasopisma Camera Work, na którego łamach wraz z Edwardem Steichenem bronił znaczenia tego medium. „Umarłbym dla fotografii” - powiedział kiedyś. „To moja najwieksza pasja. Od czterdziestu lat toczę tę walkę i będę walczył tak długo, jak będzie trzeba - w pojedynkę i bez pieniędzy, jeśli zmusi mnie do tego sytuacja.”
Urodzony 1 stycznia 1864 r. W Hoboken w stanie New Jersey. Otrzymał część wykształcenia w Niemczech, studiując inżynierię mechaniczną w berlińskiej Technische Hochschule, a później fotochemię po powrocie do Stanów Zjednoczonych w 1890 r. Technika była ważna dla niego ważna. Pieczołowicie oddawał się tworzeniu swoich platynowych odbitek, z ogromną dbałością o kompozycje. Do jego najsłynniejszych zdjęć należą portrety jego żony, malarki Georgii O’Keeffe. Stieglitz zmarł 13 lipca 1946 r. W Nowym Jorku. Dziś prace artysty znajdują się między innymi w zbiorach J. Paula Getty Museum w Los Angeles, Musée d’Orsay w Paryżu i Smithsonian American Art Museum w Waszyngtonie.
Z pracami fotografa zapoznacie się pod tym linkiem.
Mary Ellen Mark
fot. wikipedia
Mary Ellen Mark - amerykańską fotografka, najbardziej znaną z dokumentalnych zdjęć kontrkultury lat 60. XX wieku. W swoich pracach ukazywała protestujących przeciwko wojnie w Wietnamie i ludzi z marginesu. Chciała podkreślić ich znaczenie we współczesnym społeczeństwie. „Wolę pokazywać rzeczy z obszarów kultury, które są uniwersalne, do których wszyscy możemy się odnosić” - mówiła o swoim podejściu do fotografii. Najczęściej kojarzono ją z jej publikacją "Streetwise" (1983 r.) oraz z kolejnym cyklem „Tiny: Streetwise Revisited” (2015 r.), w której dokumentowała życie bezdomnej młodzieży na przestrzeni 30 lat.
Urodzona 20 marca 1940 r. W Filadelfii, uzyskała tytuł licencjata w dziedzinie malarstwa i historii sztuki oraz tytuł magistra fotoreportażu na University of Pennsylvania. Po otrzymaniu dyplomu artystka przeprowadziła się do Nowego Jorku, gdzie stworzyła eseje do najważniejszych tytułów, w tym Rolling Stone, The New Yorker, The New York Times i Vanity Fair. Mark zmarła 25 maja 2015 r. W Nowym Jorku. Dziś prace artystki znajdują się między innymi w zbiorach Muzeum Sztuki w Cleveland, Muzeum Sztuki Hrabstwa Los Angeles, Muzeum Sztuk Pięknych w Houston i Muzeum Sztuki w Filadelfii.
Z pracami fotografki zapoznacie się pod tym linkiem.
Cindy Sherman
fot. vimeo.com/107690046
Cindy Sherman - amerykańska fotografka i filmowiec. Jej autoportrety są kontemplacją nad tematem płci i tożsamości. To, co sprawiło, że Sherman stała się sławna, to wykorzystanie własnego ciała w różnych rolach lub postaciach. Jej przełomowa seria "Untitled Film Stills" (1977–1980), to cykl czarno-białych fotografii, będących autoportretami w różnych kostiumach i pozach, portretujących kobiece stereotypy powielane w filmach, telewizji i reklamie.
Podobnie jak Barbara Kruger, Sherman bada i zniekształca kobiecość jako społeczny konstrukt. „Lubię robić zdjęcia, które z daleka wydają się uwodzicielskie, kolorowe, soczyste i wciągające, a potem zdajesz sobie sprawę, że to, na co patrzysz, jest czymś zupełnie odwrotnym. Nudne wydaje mi się realizowanie typowej idei piękna, ponieważ jest to najłatwiejszy i najbardziej oczywisty sposób na pokazanie świata. Spojrzenie na drugą stronę jest trudniejsze.” - mówiła o swojej twórczości.
Urodzona 19 stycznia 1954 r. Porzuciła malarstwo dla fotografii, po ukończeniu State University of New York w Buffalo. W 1976 r. przeniosła się do Nowego Jorku, aby kontynuować karierę jako fotograf. Oprócz serii "Untitled Film Stills", przez cały czas swojej kariery zgłębiała obraz kobiety, często ubierając skomplikowane przebrania na kolorowych fotografiach na dużą skalę. Podczas gdy jej wykształcenie łączy ją z artystami takimi jak Sherrie Levine i Robert Longo, jej charakterystyczne połączenie wydajności i fotografii jest niezależne. Jej prace były przedmiotem wielu wystaw muzealnych, m.in.: w Museum of Modern Art w 2019 r. oraz w National Portrait Gallery w Londynie w 2019 r. Sherman mieszka i pracuje w Nowym Jorku.
Z pracami fotografki zapoznacie się pod tym linkiem.
William Klein
fot. wikipedia
Wiliam Klein - Urodzony 19 kwietnia 1928 r. w Nowym Jorku. Klein studiował malarstwo i krótko pracował jako asystent Fernanda Légera w Paryżu, ale nigdy nie przeszedł formalnego szkolenia fotograficznego. Jego prace związane z modą publikowano w magazynie Vogue. Był autorem wielu kultowych albumów fotograficznych, w tym "Life is Good and Good for You In New York" (1957) i "Tokyo" (1964).
W latach 80. zajął się projektami filmowymi i wyprodukował wiele niezapomnianych filmów dokumentalnych i fabularnych, takich jak "Muhammed Ali, The Greatest" (1969). Klein obecnie mieszka i pracuje w Paryżu we Francji. Jego prace znajdują się między innymi w zbiorach The Museum of Modern Art w Nowym Jorku, National Gallery of Art w Waszyngtonie, D.C. i Art Institute of Chicago.
Znany jest zwłaszcza ze swojego niekonwencjonalnego stylu abstrakcyjnych fotografii miejskiej. Choć porusza się w podobnej przestrzeni jak inni fotografowie uliczni, (Diane Arbus i Saul Leiter), a także fotografowie mody (Irving Penn i Richard Avedon ), obrazy Kleina odbiegają od wytartych ścieżek.
Jak sam mówi: „Przybyłem z zewnątrz, zasady fotografii mnie nie interesowały. Istnieją rzeczy, które można zrobić z aparatem, których nie można zrobić z żadnym innym medium - ziarnistość, kontrast, rozmycie, kadrowanie, eliminacja lub nasycanie odcieni szarości. Pomyślałem, że dobrze byłoby pokazać, co jest możliwe, powiedzieć, że jest to tak samo ważne w przypadku korzystania z aparatu, jak w przypadku konwencjonalnego podejścia do sztuki”.
Z pracami fotografa zapoznacie się pod tym linkiem.
Martin Parr
fot. wikipedia
Martin Parr - współczesny brytyjski fotograf. Najbardziej znany jako kronikarz życia angielskiej prowincji. Jego niekonwencjonalny sposób ukazywania ludzkich zachowań służy jako lustro pokazujące wartości społeczeństwa. Ukazuje tematy konsumpcjonizmu, globalizacji i stratyfikacji społecznej. W sposób humorystyczny, ale jednocześnie uwodzicielsko i wizualnie. Jego podejście zostało przedstawione w albumie "The Last Resort" (1986). „Jeśli nie ma bólu, ani pewnej pewnej nadwrażliwości, nie sądzę, aby były z tego dobre zdjęcia” - powiedział.
Fotograf urodził się 23 maja 1952 r. w Epsom w Wielkiej Brytanii. Studiował fotografię na Politechnice w Manchesterze w latach 1970–1973. W 1984 r. Parr przeszedł z fotografii czarno-białej na kolorową, dołączając do rówieśników takich, jak Paul Graham. Następnie wyprodukował szereg seriali, w tym "Life's a Beach" (1986) i został członkiem szanowanego kolektywu Magnum Photos w 1988 roku. Wraz z licznymi fotoksiążkami, artysta kontynuował także prace filmowe i edytorskie. Obecnie mieszka i pracuje w Londynie w Wielkiej Brytanii. Dziś prace Parra znajdują się między innymi w zbiorach Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku, Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie oraz Irish Museum of Modern Art w Dublinie.
Z pracami fotografa zapoznacie się pod tym linkiem.
Dorothea Lange
fot. wikipedia, Dorothea Lange jako fotografka Resettlement Administration, 1936
Dorothea Lange - amerykańską fotografka dokumentalna. Najbardziej znana ze swoich zdjęć z czasów Wielkiego Kryzysu. W swoich pracach ukazywała dramatyczne warunki, w jakich żyli ludzie najbardziej dotknięci ubóstwem i przesiedleniami.
Urodzona 26 maja 1895 r. W dzieciństwie chorowała na Polio, co spowodowało że utykała. Określiła to jako doświadczenie kształtujące jej światopogląd i karierę.
Studiowała fotografię na Columbia University w Nowym Jorku. Została zatrudniona przez Administrację Bezpieczeństwa Gospodarki Rolnej, aby udokumentować wpływ kryzysu na rolników i robotników. Jej zdjęcia, chociażby najbardziej znany portret (Migrant Mother (1936)) miały ogromny wpływ na kształtowanie opinii publicznej oraz politykę rządu USA.
Dziś jej prace znajdują się między innymi w zbiorach Art Institute of Chicago, Getty Museum w Los Angeles, Victoria & Albert Museum w Londynie i Smithsonian American Art Museum w Waszyngtonie. Lange zmarła 11 października 1965 r. w San Francisco w Kalifornii.
Z pracami fotografki zapoznacie się pod tym linkiem.
Joel Meyerowitz
fot. wikipedia
Joel Meyerowitz - jeden z pierwszych zwolenników fotografii kolorowej. Autor wielkoformatowych fotografii ulicznych, stanowiących zapis typowo amerykańskiego stylu życia, kultury i niepokojów politycznych. Mówiąc o roli fotografów ulicznych w sztuce XX wieku, zauważył: „my zawsze myśleliśmy, że jesteśmy po to, by pochłonąć chwile, zatrzymać jej istnienie, bo inaczej zniknęłaby bezpowrotnie w mgnieniu oka.”
Jedyny fotograf, któremu przyznano nieograniczony dostęp do „Strefy Zero” po atakach terrorystycznych z 11 września. Urodzony na Bronxie w Nowym Jorku, 6 marca 1938 r. Ukończył Ohio State University w 1956 r. Dwukrotnie otrzymał tytuł Guggenheim Fellow, a także został odznaczony Medalem Stulecia oraz Honorary Fellowship from the Royal Photographic Society w 2012r.
Z pracami fotografa zapoznacie się pod tym linkiem.
David Hockney
fot. https://vimeo.com/142829786
Twórczość Davida Hockneya obejmuje kolaże fotograficzne, plakaty operowe, inspirowane kubizmem abstrakcje i plenerowe obrazy angielskiej wsi. Wpływu fotografii na malarstwo i życie codzienne Hockneya są widoczne zwłaszcza w jego pracy "A Bigger Splash" (1967). „W sztuce nowe sposoby widzenia oznaczają nowe sposoby odczuwania; nie możesz się rozdzielić, ponieważ, jak wiemy, nie możesz oddzielić czasu od przestrzeni ani przestrzeni od czasu ” - wyjaśniał.
Urodzony 9 lipca 1937r. w Wielkiej Brytanii, uczęszczał do Royal College of Art w Londynie. W szkole uczył się u Francisa Bacona i Petera Blake'a, ale jak sam przyznaje, wielką wpływ na jego twórczość mieli Pablo Picasso i Henri Matisse. W 1963 roku wyjechał do Południowej Kalifornii i zakochał się w tamtejszym słońcu i swobodnym stylu życia. Od tego czasu jego życie toczy się między Yorkshire w Wielkiej Brytanii, a Los Angeles w Kalifornii.
W listopadzie 2018 r. jego obraz "Portret artysty" z 1972 r. sprzedał się w domu aukcyjnym Christie's za rekordową kwotę 90,3 mln dolarów, co czyni go najdroższym obrazem żyjącego artysty. Prace Hockneya znajdują się obecnie w zbiorach Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Centre Georges Pompidou w Paryżu, J. Paul Getty Museum w Los Angeles i National Gallery of Victoria w Melbourne.
Z pracami artysty zapoznacie się pod tym linkiem.
Annie Leibovitz
fot. wikipedia
Annie Leibovitz - amerykańska fotograf, najbardziej znana z angażujących i dramatycznych portretów gwiazd. Umiejętność uchwycenia osobowości i życia wewnętrznego fotografowanej osoby pokazała albumie "Disney Dream Portraits" (2011).
„Nie wierzę już, że istnieje coś takiego jak obiektywizm” - powiedziała kiedyś. „Każdy ma punkt widzenia. Niektórzy nazywają to stylem, ale tak naprawdę mówimy o pewnej wewnętrznej naturze obrazu. Kiedy ufasz swojemu punktowi widzenia, wtedy zaczynasz robić zdjęcia ”.
Urodzona 2 października 1949 r. w Waterbury, CT. Studiowała malarstwo w San Francisco Art Institute z zamiarem zostania nauczycielem sztuki. W miedzy czasie wieczorowo studiowała fotografię. W 1970 roku rozpoczęła pracę jako fotograf komercyjny w magazynie Rolling Stone, jednak dopiero w Vanity Fair, rozwinęła swój styl pozowanych i jasno oświetlonych portretów. Do dziś współpracuje z obydwoma tytułami.
Wykonała słynne „ostatnie” zdjęcie Johna Lennona i Yoko Ono tuż przed jego śmiercią w 1980 roku. W 1991 roku została pierwszą kobietą, która miała indywidualną wystawę w National Portrait Gallery w Waszyngtonie. W 2008 roku opublikowała książkę "Annie Leibovitz at Work", w której szczegółowo opisuje, jak powstały niektóre z jej najbardziej znanych fotografii. Jej prace znajdują się między innymi w zbiorach Art Institute of Chicago, Museum of Modern Art w Nowym Jorku oraz Muzeum Sztuki Hrabstwa Los Angeles. Obecnie Leibovitz mieszka i pracuje w Nowym Jorku.
Z pracami fotografki zapoznacie się pod tym linkiem.
Autor: Andrzej Wencel
Psycholog z wykształcenia, przez wiele lat pracował jako fotosista na planach filmowych. Fan ciepłych wieczorów nad Wisłą i dobrej książki. Najlepiej reportażu podszytego wielką teorią spiskową.
![Marcin Urbanowicz - Na prowincji znalazłem siebie [PODCAST]](/i/images/5/6/8/d2FjPTEyMngx_src_228568-DSCF4168-1-2.jpg)
