Winietowanie
Winietowanie mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania. Przedstawiony wykres pokazuje mapę winietowania dla nominalnego otworu przysłony.
Kolejny sprawdzian i kolejny dobry wynik. Testowany Olympus świetnie poradził sobie także z winietowaniem, co nie jest częstą domeną jasnych i szerokokątnych stałek. Fotografowanie na najszerzej otwartej przysłonie f/1.2 dało nam znikome różnice w ekspozycji. Największa dysproporcja w oświetleniu pomiędzy środkiem a brzegami kadru wyniosła zaledwie 36%. W przeliczeniu daje to około 0.6 EV, co jest dobrym rezultatem. Warto także zwrócić uwagę na niemal centralne ułożenie i bardzo naturalny gradient winiety.