Aberrację chromatyczną mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania i wyostrzania. Pomiar wykonywany jest dla pełnego zakresu przysłon. Przedstawiany wykres pokazuje najgorsze wartości.
Rozważając jedynie wygenerowane dane musielibyśmy stwierdzić, że aberracja chromatyczna jest słabo korygowana w nowym Canonie. Bo przecież najwyższa wartość tej anomalii wynosi 2.63 piksela (f/4). Co więcej, na żadnej z przysłon nie spada poniżej 2 pikseli, co jest już nie najlepszym osiągnięciem.
Warto jednak mieć na uwadze także charakterystykę i rozkład aberracji chromatycznej - jaki procent planu fotograficznego obejmuje. I tu właśnie testowany Canon pokazał się z dobrej strony. W praktyce kolorystyczne przebarwienia kontrastowych fragmentów kadru występują jedynie w samych rogach - reszta planu jest wolna od tej wady. W efekcie na zdjęciach (także na zbliżeniach 1:1) trudno będzie doszukać się aberracji chromatycznej - choć niekiedy może wystąpić w kadrze, jednak głównie w warunkach studyjnych lub laboratoryjnych.
Aberracja chromatyczna w praktyce
_1826294941.jpg)
_1475239688.jpg)
_968856305.jpg)
_443908423.jpg)
_1877607562.jpg)
