Newsletter
Newsletter
Aberracja chromatyczna
84%
Dziś sprawdzamy czy druga odsłona reporterskiego zooma Panasonic Lumix G X Vario 35-100 mm f/2.8 II POWER O.I.S. o ekwiwalencie 70-200 mm f/2.8 to konstrukcja godna wymagającego fotografa.
Spis treści
Aberracja chromatyczna
Aberrację chromatyczną mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania. Pomiar wykonywany jest dla trzech ogniskowych i pełnego zakresu przysłon. Poniżej przedstawiane wykresy pokazują najgorsze wartości.
ekw. 70 mm f/22
ekw. 120 mm f/22
ekw. 200 mm f/22
Producent postarał się, by aberracja chromatyczna nie stanowiła większego problemu - choć na pierwszy rzut oka tego nie widać, gdy spojrzymy na powyższe wykresy. Wprawdzie wartości anomalii nie należą do małych, to jednak w większości przypadków występuje ona wyłącznie na brzegach kadru oraz na najmocniej domkniętej przysłonie - najwięcej na f/22. Poza tym wraz ze zwiększaniem długości ogniskowej rozkład oraz profil aberracji chromatycznej będą maleć - większa część kadru będzie pozbawiona tej wady. Oznacza to, że charakterystyczne przebarwienia kontrastowych fragmentów w większości sytuacji zdjęciowych nie powinny być zauważalne na zdjęciach. Tak naprawdę jakichkolwiek kolorystycznych obramowań możemy doszukać się jedynie na znacznych przybliżeniach kadru 1:1.
Aberracja chromatyczna w praktyce
Autor: Michał Chrzanowski
Stały bywalec naszego laboratorium. Ciągle patrzy na świat przez różne ogniskowe oraz przemierza miasta i wioski obwieszony sprzętem fotograficznym. Uwielbia stylowe aparaty, a także eleganckie i funkcjonalne akcesoria. Ma słabość do monochromu i suwaków w programie Lightroom, po godzinach – do literatury faktu i muzyki country.
