Aparat jest nowością, więc pliki RAW z tego aparatu nie są jeszcze wspierane przez nasz program laboratoryjny DxO Analyzer. W związku z tym podstawowe testy jakości obrazu przeprowadzone zostały na oryginalnych plikach JPEG prosto z aparatu.
Panasonic Lumix GX8 został wyposażony 20,3-megapikselową matrycę Live MOS wspomaganą procesorem obrazu New Venus Engine, co jest obecnie najbardziej zaawansowaną konstrukcją na rynku aparatów Mikro Cztery Trzecie. Aparat oferuje wysoką szczegółowość obrazu do wartości ISO 1600. Powyżej tej czułości obserwujemy już znaczny wzrost zaszumienia i ogólny spadek jakości zdjęć. Niemniej jednak zakres ISO 3200-6400 wciąż pozostaje użyteczny. Podczas fotografowania w górnych granicach czułości oferowanych przez aparat zobaczymy już niemiłe dla oka kolorowe szumy, ciągle jednak odwzorowanie szczegółów na zdjęciach utrzymuje się na względnie wysokim poziomie. Sam system odszumiania obrazu działa bardzo subtelnie i w niewielkim stopniu wpływa na jakość zdjęć. Pochwalić należy też systemowe wyostrzanie obrazu, które nawet przy maksymalnych wartościach oferuje naturalne efekty.
Szumy i reprodukcja szczegółów
Ustawienia standardowe:
Wyostrzanie i odszumianie na minimum:
Reprodukcja szczegółów:
Wyostrzanie systemowe:
Poziom szumów i reprodukcja szczegółów mierzona jest dla plików JPEG w najwyższej, dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i ze standardowymi ustawieniami oraz dla najniższych ustawieniami odszumiania i wyostrzania. Pomiar wykonywany jest dla wszystkich dostępnych ekwiwalentów ISO co 1EV. Wykres przedstawia utratę szczegółów wraz ze wzrostem zaszumienia.
Reprodukcja kolorów
Aparat dobrze poradził sobie z reprodukcją kolorów. Niewielkie odchylenia nie będą widocznie wpływały na kolorystykę zdjęć JPEG.
Test reprodukcji kolorów wykonywany jest na tablicy kolorów oświetlonej światłem dziennym 5000K przy zdefiniowanym balansie bieli na wzorzec (CBL Lens).
Jakość zdjęć plenerowych
Aparat całkiem dobrze wypada pod względem zdjęć plenerowych. W większości sytuacji nie obserwujemy problemów z pomiarem ekspozycji. Wyjątkiem są zdjęcia robione w dosyć miękkim i jednolitym oświetleniu (na przykład podczas zachmurzenia), gdzie aparat ma tendencje do niedoświetlania. Poza tym wyjściowy obrazek JPEG mógłby oferować większą głębię kolorów i kontrast - zdjęcia wydają się dosyć “płaskie”. Na szczęście charakterystykę obrazu możemy skorygować w menu profili obrazu, gdzie korygować możemy jasność, kontrast i nasycenie. Warto też pochwalić miłe dla oka odwzorowanie tonów skóry.
Podsumowanie tej części:
+ wysoka jakość zdjęć do ISO 1600
+ wysoka szczegółowość obrazu
+ dobra reprodukcja kolorów
- duże zaszumienie “górnych” czułości
- “płaski” obrazek wyjściowy JPEG
]> */
]