"Czekając na lato" - Zbyszek Carewicz

Autor: Marta Sinior

9 Maj 2007

Artykuł na: 4-5 minut

Już dzisiaj, 9 maja 2007 roku w Galerii Obok ZPAF na warszawskiej starówce odbędzie się wernisaż prac absolwenta Akademii Fotografii w Warszawie, Zbyszka Carewicza. Początkujący artysta zaprezentuje barwne fotografie będące połączeniem wspomnień autora z pragnieniem nadejścia lata.

fot. Zbyszek Carewicz "Czekając na lato"

Zbyszek Carewicz urodził się w 1977 w Lublinie. Z wykształcenia jest pedagogiem, z zamiłowania fotografem. Absolwent Akademii Fotografii w Warszawie. Na swoim koncie ma już kilka nagród: "Niepełnosprawni pełnoprawni" - I miejsce, "Mokotowski konkurs fotograficzny" - II miejsce, "Portrety ursynowian"- II miejsce, "Pstrykaliada 2005" (kategoria "Abstrakcja w naturze") - III miejsce, "Jak się święci 1 maja" - III miejsce oraz wyróżnienie w konkursie "Magiczne Mazowsze". Do tej pory swoje fotografie prezentował na dwóch wystawach: Przestrzeń Miasta - wystawa grupowa w Centrum Promocji Kultury w Dzielnicy Praga Południe Warszawa (2005), Miasto jako struktura wizualna - wystawa grupowa klub Flower Power Kraków oraz klub Foto-Oko Kraków (2004).

fot. Zbyszek Carewicz "Czekając na lato"

Trudno jest oceniać prezentowaną aktualnie wystawę tylko przez pryzmat wartości plastycznych obrazu. Byłoby to uproszczeniem, bowiem w jakimś stopniu - świadomie lub nie - Zbyszek Carewicz odwołuje się do symboliki i archetypów przedstawieniowych tkwiących głęboko w ludzkiej podświadomości.

Prezentowane na wystawie fotografie Zbyszka Carewicza na pierwszy rzut oka zdają się emanować feerią barw - od czerwieni, żółci, zieleni po błękit. Pierwsze skojarzenie oglądającego jest więc bardzo pozytywne. Dominantą wszystkich kompozycji jest plama świetlna lub barwna, tak użyta i zestawiona z pozostałymi elementami, że nie sposób nie skojarzyć jej ze słońcem. Z głębi tła zauważamy również nieostre elementy rzeczywistości krajobrazy miejskie, place zabaw, ogródki, elementy architektury, drzewa. W pierwszym momencie wydaje się że jest to wspomnienie lata lub jakichś innych radosnych chwil - dopiero po chwili zauważamy, że place są puste, a drzewa pozbawione liści. Ten dysonans między pierwotnym skojarzeniem, a odkrywaniem kolejnych prawd o warstwach obrazu budzi niepokój - co jest bowiem rzeczywistym przedstawieniem, czy w ogóle można ten projekt czytać jako zapis rzeczywistości? Nie! Wystawa ta, to obraz natury płynący "od wewnątrz" - to wyraz tęsknoty autora za latem i słońcem - stąd tytuł prezentowanego projektu - "Czekając na lato"... I mimo, że wszystkie prace powstały przy pomocy bardzo prostego narzędzia fotograficznego, to dzięki zabiegom autora, fotografie te wywołują skojarzenia odnoszące się nie tyle do natury, lecz do pewnego stanu psychofizycznego (wspomnienia, tęsknoty, oczekiwania).