Winietowanie

Winietowanie

Winietowanie mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania i wyostrzania. Pomiar wykonywany jest dla trzech ogniskowych. Przedstawiane wykresy pokazują poziom i charakterystykę dystorsji dla danych ogniskowych.

Sigmę możemy pochwalić także w kontekście korygowania winiety. Ta wprawdzie występuje i w niektórych sytuacjach można ją zauważyć w kadrze, to jednak nie powinna być wyjątkowo problematyczna.

Największe różnice w oświetleniu brzegów zauważymy na ogniskowej 100 mm i nominalnym otworze przysłony f/5. Taka kombinacja warunkach laboratoryjnych dała 34% winietę, co w przeliczeniu wynosi 0.7 EV. Z kolei na 200 mm i f/5.6 wyniosła 32% (0.56 EV). Natomiast najmniejszą wartość zanotowaliśmy na 400 mm i f/6.3 - 30%, czyli 0.5 EV). Poza tym warto także odnotować charakterystykę winiety, która rozchodzi się bardzo płynnie od brzegów po centrum planu fotograficznego. Daje więc to naturalną gradację oświetlenia.

Poniżej prezentujemy profil winiety uzyskany dla trzech ogniskowych oraz zdjęcia przykładowe ukazujące tę wadę układu optycznego.

Winieta w praktyce - 100 mm

Winieta w praktyce - 200 mm

Winieta w praktyce - 400 mm

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book

Spis treści

• Sigma 100-400 mm f/5-6.3 DG OS HSM Contemporary - test obiektywu
• Konstrukcja
• Ustawianie ostrości
• Stabilizacja obrazu
• Rozdzielczość
• Rozmycie
• Aberracja chromatyczna
• Dystrosja
• Winietowanie
• Odblaski
• Podsumowanie
• Zdjęcia przykładowe