Aberracja chromatyczna

6. Aberracja chromatyczna

Aberrację chromatyczną mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania i wyostrzania. Pomiar wykonywany jest dla wybranych (skrajnych i środkowej) ogniskowych i pełnego zakresu przysłon. Przedstawiane wykresy pokazują najgorsze wartości dla każdej z ogniskowych.

Niestety, Sigma 20 mm f/1.4 DG HSM ART nie ma najlepiej skorygowanej aberracji chromatycznej - choć na tle bezpośredniej konkurencji nie wypada wcale źle. Największą wartość wynoszącą 1.70 piksela odnotowaliśmy dla najszerszego otworu przysłony f/1.4. W tym miejscu warto wspomnieć, że takie wyniki - zbliżające się do dwóch pikseli - w niektórych przypadkach (zwłaszcza na kontrastowych fragmentach zdjęcia) mogą objawiać się jako kolorowe przebarwienia i być zauważalne, ale dopiero na dużych powiększeniach - nawet 1:1. Niemniej jednak już delikatne przymknięcie przysłony do f/1.8 lub f/2.8 sprawi, że aberracja chromatyczna zmaleje do 1.06 piksela.


Aberracja chromatyczna w praktyce

]> */

]