Rozdzielczość

Do naszej redakcji trafiła pełnoklatkowa Sigma 20 mm f/1.4 DG HSM ART. Ten jasny, stałoogniskowy obiektyw szerokokątny został wyposażony w utradźwiękowy system autofokusu oraz zaawansowany układ optyczny, który ma oferować doskonałą jakość i rozdzielczość obrazu na całej powierzchni kadru. Czy tak jest naprawdę? Zobaczcie to w naszym teście.

Skomentuj Kopiuj link
Posłuchaj
00:00
Wynik testu
Jakość obrazu:
8
Cena / Jakość:
7
Optyka:
8
Budowa:
8
Nasza ocena
81%
Spis treści
Sigma 20 mm f/1.4 DG HSM ART - test obiektywu Konstrukcja Autofokus Rozdzielczość Rozmycie Aberracja chromatyczna Dystorsja Winietowanie Odblaski Podsumowanie Zdjęcia do pobrania

 

4. Rozdzielczość


Na osi poziomej wykresu umieściliśmy przysłony, a na osi pionowej pary linii na milimetr. Za przyzwoite wyniki uznajemy te powyżej 22 lp/mm po standaryzacji matrycy APS-C do pełnej klatki.

Producent zapewniał, że nowa Sigma ma dostarczać wyjątkową ostrość na całej powierzchni planu fotograficznego, nawet przy szeroko otwartej przysłonie. Naszym zdaniem dotrzymał słowa - obiektyw oferuje dobrą rozdzielczość obrazu. Jak możemy zauważyć na poniższym wykresie funkcji MTF50, w momencie fotografowania w formacie RAW otrzymaliśmy użyteczny rezultat w centrum kadru w całym zakresie przysłon. Na f/1.4 osiągnęliśmy wartość 28,42 lp/mm. Pomimo tego, że był to najsłabszy wynik w centrum kadru, to i tak znacząco przekroczył akceptowalną granicę. Oznacza to, że już na maksymalnym otworze względnym będziemy mogli cieszyć się dobrą jakością obrazu. Podczas testu optymalną rozdzielczość zaobserwowaliśmy pomiędzy f/2.8 i f/8 - odpowiednio 38,15 lp/mm i 38,25 lp/mm. W tym przedziale będziemy też mogli cieszyć się najlepszą jakością obrazu wynoszącą 43,18 lp/mm - f/4. Natomiast najbardziej domknięta przysłona f/16 dostarczyła rozdzielczość 31,87 lp/mm.

Równie dobrze obiektyw zaprezentował się pod kątem rozdzielczości na brzegach kadru. Charakterystyka wykresu jest łudząco podobna do tego wygenerowanego dla centrum planu fotograficznego. Tak naprawdę jedyny spadek jakości obrazu poniżej akceptowalnej granicy zanotowaliśmy na f/1.4 (18,97 lp/mm), ale tego mogliśmy się spodziewać po ultraszerokokątnym szkle. Jednak wraz z domykaniem przysłony było tylko lepiej. Najwyższą wartość rozdzielczości odnotowaliśmy na f/5.6 - 37,74 lp/mm. Z kolei optymalną jakość uzyskaliśmy w przedziale f/4 (32,80 lp/mm) – f/11 (33,93 lp/mm).

wartości funkcji MTF50, plik RAW wartości funkcji MTF10, plik RAW

Dla porównania zamieszczamy również wykresy funkcji MTF50 dla obrazów zapisanych w formacie JPEG. Jak możemy zauważyć poniżej, charakterystyka wykresu będzie podobna do tej, jaką otrzymaliśmy w przypadku plików RAW, ale zdjęcia będą prezentować nieznacznie wyższą rozdzielczość. Ponadto, granica akceptowalności zostanie przekroczona dla każdej z przysłona – tak w centrum, jak i na brzegach kadru.

Wykres dotyczy funkcji MTF50 dla zielonego kanału kolorystycznego. Wartości zostały uśrednione do rozmiaru pełnej klatki, tak aby były porównywalne z innymi zestawami.

Rozdzielczość w praktyce
centrum kadru - przysłona f/4 brzeg kadru - przysłona f/4 brzeg kadru - przysłona f/4





]> */


]

Spis treści
Sigma 20 mm f/1.4 DG HSM ART - test obiektywu Konstrukcja Autofokus Rozdzielczość Rozmycie Aberracja chromatyczna Dystorsja Winietowanie Odblaski Podsumowanie Zdjęcia do pobrania
Komentarze
Przeczytaj także
Zobacz więcej z tagiem: Sigma
logo logo
Magazyny
Zamów