6. Optyka
Canon G5X korzysta z wbudowanego obiektywu zoom o ekwiwalencie 24-100 mm i świetle f/1.8-2.8. Jego układ optyczny został zbudowany z 11 elementów w 9 grupach w tym z trzech soczewek asferycznych i jednego elementu o obniżonym współczynniku dyspersji, co ograniczać ma występowanie dystorsji i oferować wysoką jakość obrazu. Rzeczywiście, wyniki oferowane przez miniaturowy obiektyw są bardzo przyzwoite, jednak przy fotografowaniu na szerokim kącie zobaczymy dość sporą różnicę w rozdzielczości między środkiem, a brzegami kadru, właściwie niezależnie od używanej ogniskowej. Najlepszą jakość obrazu na poziomie 68 lp/mm w centrum i 57 lp/mm na brzegach kadru otrzymamy fotografując z przysłoną f/4 i ogniskową 50 mm.
Optyka, bądź wbudowane algorytmy korekty obrazu JPEG, świetnie radzą sobie z dystorsją i winietowaniem, które w żadnym wypadku nie będą widoczne gołym okiem. Gorzej ma się sprawa z aberracją chromatyczną, która potrafi się mocno uwidaczniać w przypadku kontrastowych ujęć. Słabo wypada też kwestia odblasków, zwłaszcza w sytuacjach gdy źródło ostrego światła znajduje się blisko krawędzi kadru. Często zaobserwujemy wtedy dziwne, kolorowe flary, które mogą popsuć ujęcie.
Warto jednak wspomnieć, że jasność f/1.8-2.8 umożliwi nam uzyskanie bardzo płytkiej głębi ostrości w przypadku zbliżeń, ale nawet korzystając z zooma, wykonując tradycyjne portrety będziemy w stanie „oddzielić” znajdujący się w niedalekiej odległości, fotografowany obiekt od tła, co zaowocuje plastycznym, miłym dla oka obrazem. Ciekawa głębia ostrości to problem, z którym boryka się większość kompaktów. Dzięki 1-calowej matrycy, i jasnemu obiektywowi nowy Canon w tej kwestii wypada bardzo dobrze.
Podsumowanie tej części:
+ Ogólna rozdzielczość optyki
+ światło f/1.8-2.8
+ ładne rozmycie
+ dobrze skorygowana dystorsja
- spora różnica w jakości między środkiem, a brzegami kadru
- aberracja chromatyczna
- bardzo silne odblaski i flary
