MFK 2012: Sekcja ShowOFF

Prezentujemy projekty laureatów sekcji ShowOFF, które będziecie mogli zobaczyć w postaci wystaw podczas jubileuszowej edycji Miesiąca Fotografii w Krakowie, który rozpocznie się 17 maja i potrwa do 17 czerwca 2012.

Autor: Marcin Grabowiecki

27 Kwiecień 2012
Artykuł na: 17-22 minuty
Martyna Rudnicka, Bez tytułu, z cyklu "S", 2011 (c) Martyna Rudnicka


Martyna Rudnicka (ur. 1987, Warszawa)
Studentka Wyższego Studium Fotografii PWSFTViT w Łodzi. Absolwentka intermedialnych seminariów dla młodych twórców i początkujących animatorów kultury Polska.doc organizowanych przez Towarzystwo Inicjatyw Twórczych "ę". Prowadzi warsztaty fotograficzne. Swoje miejsce w fotografii odnajduje między dokumentem a kreacją, eksperymentując z formą.

Stan graniczny nośności zakłada granicę wytrzymałości konstrukcji, oddzielając stany bezpieczne od niebezpiecznych. Przekroczenie go oznacza zagrożenie dla całości struktury, a tym samym zagrożenie dla życia ludzkiego. Działanie według tej koncepcji znacznie ułatwia proces projektowania, w szczególności dla materiałów zachowujących się nieliniowo.

Dla mnie te zdjęcia są o pewnym stanie granicznym, oczyszczeniu, ale równocześnie o stałym zawieszeniu w emocjach. Do ich kumulacji dochodzi podczas snu, który na parę godzin wyłącza z rzeczywistości, chroniąc od przeciążenia.


Kuratorzy: Grzegorz Piątek & Jarosław Trybuś
Galeria Trzecie Oko, ul. Bocheńska 5
Wernisaż: 17.05.2012; 18:00
Wystawa czynna: 17.05-17.06.2012


Mateusz Sarełło, Bez tytułu, z cyklu "Martwa fala", 2012 (c) Mateusz Sarełło


Mateusz Sarełło (ur. 1978, Warszawa)
Uczestnik programu mentorskiego "Klasa mistrzowska" Akademii 5Klatek. Absolwent Rocznego Warsztatu Fotoreportażu w Akademii Fotografii w Warszawie. Uczestnik warsztatów organizowanych przez agencję Napo Images i Yours Gallery. Członek Spółdzielni Dokumentalnej. Współpracownik (jako asystent kuratora) Instytutu proFotografia w Poznaniu. Nagradzany i wyróżniany w wielu konkursach, m.in.: PDN Photo Annual, Prix de la Photographie Paris, International Photography Awards oraz FotoVisura Grant. Finalista Lucie Foundation Scholarship i Grand Press Photo. Wystawiał m.in. w Galerii Pauza w Krakowie, Muzeum Drukarstwa Warszawskiego, Leica Gallery w Warszawie, Galerii Obok ZPAF w Warszawie, Galerii 2piR w Poznaniu, Galerii Wysokich Napięć w Warszawie, Splashlight Studios w Nowym Jorku. Publikacje m.in. w "PDN - Photo District News", "Flip Magazine", "5Klatek", "Private Photojournalism".

Droga.
Zima.
Brak.
Brak wszystkiego co ważne.
Staram się myśleć o "drodze". Nie udaje się. Jestem kompletnie wyczerpany.
W sumie jadę tylko ze względu na pogodę. Perspektywa wiatru, śniegu i moich błysków na plaży nie dawała mi zasnąć. Poza tym boję się kilku dni myślenia tylko o Niej, a tak będę miał Bałtyk. Mój Bałtyk. Zamiast.


Kuratorzy: Michał Łuczak & Adam Pańczuk
Muzeum Inżynierii Miejskiej
ul. św. Wawrzyńca 15
Wernisaż: 17.05.2012; 19:00
Wystawa czynna: 17.05-17.06.2012


Tomasz Brodawka, "Agnieszka i Logan", z cyklu "Pussycat", 09.2011 (c) Tomasz Brodawka


Tomasz Brodawka (ur. 1990, Szczecin)
Młody fotograf eksplorujący pole fotografii portretowej z dużym naciskiem na akt. Od niedawna rozwija się również w innych sztukach wizualnych, głównie wideo-arcie i grafice. W swoich fotografiach stara się rejestrować ulotne emocje, obrazować relacje międzyludzkie. Dąży do nieupiększania rzeczywistości, chce pokazywać świat taki, jaki jest. Jego wielką inspiracją są prace Helmuta Newtona.

Pomysł na projekt "Pussycat" podsunęła mi moja dziewczyna Paulina, zobaczywszy rezultaty z pewnej sesji. Poradziła mi, abym nie poprzestawał na tym jednym zdjęciu i zrobił serię. Zdjęcia robiłem w różnych zakątkach Polski, głównie w miejscach zamieszkania moich modelek. Przedstawiają głównie osoby poznane w tym celu przez internet, choć w kilku przypadkach pojawiają się też osoby mi bliższe.

Kuratorzy: Adam Pańczuk & Michał Łuczak
Galeria 3okna w kawiarni Artefakt Cafe
ul. Dajwór 3
Wernisaż: 17.05.2012; 20:00
Wystawa czynna: 17.05-17.06.2012


Michał Lichtański, Bez tytułu, z cyklu "Hotel", 2011 (c) Michał Lichtański


Michał Lichtański (ur. 1983, Śląsk)
Student Instytutu Twórczej Fotografii w Opawie. Zajmuje się fotografią dokumentalną i portretową. Reporter agencji East News. W wolnych chwilach nałogowo słucha muzyki i kolekcjonuje płyty analogowe. Jest również entuzjastą podróży, od kilku lat zakochany w Bałkanach. Publikował m.in. w czasopismach: "Guardian", "Zwierciadło", "Instynkt", "Przegląd", "Gazeta Wyborcza", "Kikimora". Blog artysty: www.mesztre.blogspot.com. Mieszka i pracuje w Krakowie.

Trzeba jakoś tę ciszę usprawiedliwić. Można powiedzieć, że czas się tu zatrzymał, ale czasu nigdy tu tak naprawdę nie było. Jest pustka szlifująca krawędzie i rozpuszczająca kolory. Jest też plątanina ludzkich śladów odciśniętych w wyblakłych wykładzinach. Kroki prostytutek i panów w garniturach, budżetowych turystów (albo takich, którzy trafili tu przez przypadek), szemranych facetów w skórzanych kurtkach, taksówkarzy, cinkciarzy... Jedyne świadectwo sensu. Wszyscy byli tu tylko na chwilę. To właśnie dlatego czas, który znamy, w hotelach nie istnieje.
Gdzie jest to miejsce? Być może gdzieś w połowie drogi między tym, co było, a tym, co jest? To bez znaczenia. Pustka i cisza - także jako odpowiedź na pytanie: co dalej? Miejsca bez czasu są skazane na zagładę.
Filip Springer

Kuratorzy: Grzegorz Piątek & Jarosław Trybuś
Galeria RADAR, ul. Brzozowa 17
Wernisaż: 17.05.2012; 21:00
Wystawa czynna: 17.05-17.06.2012

Łukasz Rusznica, Bez tytułu, z cyklu "Wdech", 2008 (c) Łukasz Rusznica


Łukasz Rusznica (ur. 1980, Garwolin)
Absolwent Instytutu Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego. Pokazywał swoje prace m.in. w Galerii BWA Design oraz w Galerii Studio BWA we Wrocławiu. Autor książek fotograficznych "Smog" i "Near, Infra", wkrótce kolejna książka, zaprojektowana przez Thomasa Schostoka, "Najważniejszego i tak Wam nie powiem". Publikuje fotografie m.in. w czasopismach "Biuro" i "Machina". Współpracował z Anną Ławrynowicz przy projekcie "HandJob" i "Sama Mama" oraz z Waldemarem Pranckiewiczem przy "I'll be your mirror", który ukazał się jako książka artystyczna. Pracuje jako nauczyciel fotografii w Ośrodku Postaw Twórczych we Wrocławiu.

Wdech to początek życia na najbardziej podstawowym poziomie dostarczania tlenu do organizmu, skurcz mięśni, początek całego biologicznego mechanizmu. Wdech to również mowa, śpiew, modlitwa i techniki medytacyjne, to moment przejścia między biologią a porządkiem duchowym. Nawet jeśli, koniec końców, obie sfery są tym samym.

Kuratorzy: Janek Zamoyski & Witek Orski
galeria New Roman, ul. Krasickiego 9/8
Wernisaż: 18.05.2012; 17:00
Wystawa czynna: 17.05-17.06.2012


Lena Dobrowolska, Bez tytułu, z cyklu "Plateau", 2011 (c) Lena Dobrowolska


Lena Dobrowolska (ur. 1985, Lubin)
Absolwentka Wydziału Fotografii w University College w Falmouth w 2010 r. Jej twórczość jest wyrazem zmagania się z definicją tego, kim jesteśmy. Do tego celu używa krajobrazu jako odpowiednika sceny odnoszącej się do miejsc z pamięci i fragmentów doświadczeń. Od niedawna zaczęła eksperymentować z formą instalacji, za pomocą której stara się konstruować środowiska narracyjne łączące w sobie obraz, obiekt i dźwięk. Mieszka i pracuje w Edynburgu, w Wielkiej Brytanii.

"Plateau" skupia się na badaniu koncepcji stanu człowieka jako części większego organizmu geograficznego, społecznego, kulturowego. Projekt jest próbą zobrazowania koncepcji świadomości jako "wiedzy wcielonej", porównywalnej do długofalowych procesów historyczno-czasowo-przestrzennych, przypominających proces tworzenia się osadów lub fałdów geologicznych. Ciało jest tu rozumiane nie tylko w znaczeniu anatomicznym, ale również jako sfera, płaszczyzna zapisu struktur i formacji, pełniąc funkcję alternatywnej świadomości. Wszystko, czego doświadczamy, zostaje zapisane w ciele w postaci podstawy, która w przyszłości utworzy początek nowych wydarzeń.

Kuratorzy: Janek Zamoyski & Witek Orski
Galeria ArteFactory, ul. Stradomska 16
Wernisaż: 19.05.2012; 15:00
Wystawa czynna: 17.05-16.06.2012


Laura Makabresku,"Laura Makabresku", z cyklu "Księżyc jest tylko dla dorosłych", 09.07.2010 (c) Laura Makabresku


Laura Makabresku (ur. 1987, Brzesko)
Absolwentka filologii polskiej UP w Krakowie, obecnie studentka filozofii. Publikuje w wielu zagranicznych magazynach ("Atomica", "Apricot", "Magpie", "Carne", "Impracabez", "10x15", "Graisse Animale", "Sova"). Brała udział w wystawach "30 Under 30, You Are My Favourite" oraz wystawach w Red Gallery Café i Galerii W Domu. Udzieliła wielu wywiadów dla zagranicznych portali (kwerfeldein.de, Ben Trovato, The D-Photo, portable.tv), a także dla oksfordzkiego pisma poświęconego sztuce "Trinity Arts Stack".

Nauczyłam się pokory i ostrożności wobec Sztuki, lecz taka postawa napawa ciągłym niepokojem - matematyczna cierpliwość to ten sam rodzaj autoagresji co szaleństwo. Oscyluję pomiędzy. "Z samą sobą nie mam nic wspólnego", bo "ten, który walczy z potworami, powinien zadbać, by sam nie stał się potworem. Gdy długo spoglądamy w otchłań, otchłań spogląda również w nas".

Sens magicznego zaklęcia z wiersza Bursy "Zgaśnij księżycu", z którego zaczerpnięto frazę do tytułu tej wystawy, ujawnia dwoistą naturę Światła - medium tworzącego plastyczną, bezpieczną przestrzeń, a zarazem odsłaniającego "piekła akcent i blask" zawarty w konturach rzeczy, ich cieniach. Baśń ma w sobie coś ze Światła: uspokaja, zaczarowuje, ale ma też swoją drugą, okrutną stronę, w której czai się niepokój. Są baśnie, po których przechadzają się potwory.


Kuratorzy: Magda Kownacka & Gaweł Kownacki
Kamienica Bogoria, ul. Senacka 6
Wernisaż: 19.05.2012; 16:00
Wystawa czynna: 17.05-17.06.2012


Ola Walków, "Impresja 6", z cyklu "Mam 22 lata i prawie rzucił mnie chłopak", 2011 (c) Ola Walków


Ola Walków (ur.1989, Katowice)
Uczennica liceum Guez de Balzac w Angouleme we Francji, absolwentka Akademii Fotografii w Krakowie, promotorem jej dyplomu był Szymon Szcześniak.
Wyznaję zasadę: "Trzeba robić to, w czym jest się dobrym, i to, co się kocha, a kiedyś cię zauważą i docenią, przecież nigdzie nam się nie spieszy..."
Mieszka w Krakowie.

(fragment rozmowy)
Będę teraz mówić prostymi zdaniami, nie będę filozofować. Nie o to chodzi. Ej, nigdy nie myślałam, że będę z wami rozmawiać na skajpie.
Dlaczego zdecydowałam się na dokumentację fotograficzną zabiegu zmniejszenia biustu? To był ciężki okres w moim życiu i oprócz tego, że to było wtedy dla mnie ucieczką od tego, co boli, że leci krew, że nie mogę się wyprostować, mam w sobie sączki, dreny i inne takie rzeczy, obce, dla mnie to była terapia, te zdjęcia to była terapia.

Pierwsze co przyszło mi na myśl, to piękno. Intuicyjnie czułam, że to mi się przyda. Nazwałam to wtedy pięknem, bo tak to czułam. Piękno brutalne. Ale po co to zrobiłam, nie wiem. (...)


Kuratorzy: Zuza Krajewska & Bartek Wieczorek
Fundacja WyspART
ul. Mikołajska 4, piętro I / 1st Floor
Wernisaż: 19.05.2012; 18:00
Wystawa czynna: 17.05-17.06.2012


Dawid Misiorny, "Przecież wiesz jak mi zależy", z cyklu "Terapia", 2011 (c) Dawid Misiorny


Dawid Misiorny (ur. 1985, Poznań)
Absolwent Wydziału Kulturoznawstwa UAM w Poznaniu. Filozof, fotograf, skrajny optymista, stara się widzieć esencję świata w ciągłym ruchu życia, zamiast klasyfikacji rzeczy. Podróżnik, protagonista, ekoaktywista. Zainteresowany zjawiskami paranormalnymi, mistycyzmem i metafizyką. Publikował i wystawiał w kraju oraz za granicą, m.in. w Londynie, Paryżu i Berlinie.

Prawie nigdy nie pytam ludzi o zgodę. Lubię wychwytywać w nich moją wizję piękna, a kiedy na mnie patrzą, to zawsze chcą przedstawić swoją. Ludzie dbają o swój image. Lubię przenikać w tę intymność wizualną, tworzyć swoją narrację, pokazywać to, co jest dla mnie atrakcyjne. Zaglądasz czasem ludziom w serca? Fotografia nie tworzy prawdy, imituje wyłącznie rzeczywistość i pokazuje jej wybrane fragmenty. W moim przypadku jest zupełnie inaczej, nie boję się patrzeć ludziom w oczy. (...)

Kuratorzy: Zuza Krajewska & Bartek Wieczorek
Fundacja WyspART
ul. Mikołajska 4, piętro I / 1st Floor
Wernisaż: 19.05.2012; 18:00
Wystawa czynna: 17.05-17.06.2012


Jan Durina, "Migrena", z cyklu "Czasem walczę, czasem rezygnuję", 2012 (c) Jan Durina


Jan Durina (ur. 1988, Żylina)
Słowacki artysta wizualny posługujący się głównie medium fotografii. Obrazy, które tworzy, są odbiciami jego wewnętrznej rzeczywistości, autobiograficznymi mapami fizycznych oraz duchowych umiejscowień. Zafascynowany naturą i samorodną absurdalnością życia jako takiego Jan Durina odkrywa w swoich fotografiach własne spiętrzenia uczuć, prowadząc nas przez świat przedstawień wypełniony sprzecznościami kreowanymi zarówno w warstwie emocjonalnej, wizualnej, jak i teoretycznej. Można w nich usłyszeć cichy krzyk upadłego piękna albo poczuć zaklęty w zatrzymanych gestach niepokój, który chociaż udomowiony, jest okrutny.

Fotografie Jana Duriny są sennymi obrazami pełnymi symboliki, sensualności i podświadomych znaczeń. Są portretami stanów emocjonalnych, gwałtownych wstrząsów i niekończących się godzin bezsenności. Każda z fotografii jest analizą natury, dynamiki i charakteru poszczególnych nastrojów. Opowieścią konstruowaną poprzez precyzyjną kompozycję, pedantyczny dobór faktur, szczegółów i akcentów, poprzez wyreżyserowane gesty modelek. W fotografiach Duriny słychać śpiew zaklętych w ptaki bogiń i krzyk upadłych aniołów oraz pustkę duszy ogarniętej szaleństwem. Prezentowane (...) prace to w większości fragmenty najnowszego cyklu artysty "Dark Torment Almost Black".

Kuratorzy: Magda Kownacka & Gaweł Kownacki
Galeria F.A.I.T., ul. Pijarska 5
Wernisaż: 20.05.2012; 19:00
Wystawa czynna: 17.05-17.06.2012

Zobacz wszystkie zdjęcia (10)

Skopiuj link
Komentarze
Więcej w kategorii: Galerie
Oto najlepsze zdjęcia naukowe 2024 roku! Towarzystwo Królewskie wyłoniło zwycięzców
Oto najlepsze zdjęcia naukowe 2024 roku! Towarzystwo Królewskie wyłoniło zwycięzców
Nie jest to konkurs dla zwykłych fotografów. Jury Royal Society Publishing Photography Competition wybiera najlepsze zdjęcia naukowe z całego świata, reprezentujące obszary astronomii, nauk o...
41
Nie ma dla mnie wyraźnej granicy między fotografią uliczną, a dokumentalną - Skander Khlif
Nie ma dla mnie wyraźnej granicy między fotografią uliczną, a dokumentalną - Skander Khlif
Fotografia to dla niego sposób na odkrywanie życia, nawiązywanie więzi i ciągłe uczenie się. Dziś mieszka w Monachium, ale wciąż realizuje projekty fotograficzne w swojej ojczyźnie - Tunezji.
13
Wschodni Londyn w kadrach Chrisa Dorley-Browna
Wschodni Londyn w kadrach Chrisa Dorley-Browna
Chris Dorley-Brown dokumentuje życie i zmiany zachodzące we wschodnim Londynie, szczególnie w dzielnicy Hackney. Jego fotografie ukazują codzienność tej różnorodnej, wielokulturowej części...
16
Powiązane artykuły
Wczytaj więcej (8)