Aberracja chromatyczna

Aberracja chromatyczna

Aberrację chromatyczną mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania. Pomiar wykonywany jest dla pełnego zakresu przysłon. Poniższe wykresy przedstawiają rozłożenie aberracji w kadrze i jej wartości dla przysłon f/1.8 f/4 i f/11.

Model Canon RF 50 mm f/1.8 STM całkiem skutecznie radzi sobie z minimalizowaniem aberracji chromatycznej poprzecznej , zwłaszcza w dolnym zakresie przysłon. Ale nawet po mocniejszym domknięciu, gdzie może być bardziej widoczna w centrum kadru nie będzie ona dużym problemem, gdyż jej maksymalny rozmiar widocznie maleje.

Schemat występowania poprzecznej aberracji chromatycznej dla obiektywu Canon RF 50 mm f/1.8 STM

Większym problem obiektyw ma z aberracją chromatyczną wzdłużną, która dosyć często będzie zauważalna w nieostrościach. Na szczęście w większości przypadków nie będzie ona psuć odbioru zdjęcia, a pokrywające dużą cześć kadru, widoczne gołym okiem różowe i zielone przebarwienia będą widoczne bardzo rzadko i raczej wyłącznie w ekstremalnych sytuacjach, jak poniżej.

Aberracja chromatyczna w praktyce:

Spis treści

• Canon RF 50 mm f/1.8 STM - test obiektywu
• Konstrukcja
• Autofokus
• Rozdzielczość
• Rozmycie
• Aberracja chromatyczna
• Dystorsja
• Winietowanie
• Praca pod światło
• Podsumowanie
• Zdjęcia przykładowe