Olympus OM-D E-M5 - zdjęcia testowe

Prezentujemy pierwsze zdjęcia testowe, które wykonaliśmy nowym bezlusterkowcem Olympus OM-D E-M5. Nowy OM to bezlusterkowiec klasy premium o nietuzinkowym wyglądzie. O tym jak poradził sobie ze zdjęciami testowymi możecie się przekonać w dalszej części artykułu.

Autor: Patryk Wiśniewski

2 Marzec 2012

Artykuł na: 2-3 minuty

Zapraszamy do zapoznania się ze zdjęciami testowymi z modelu Olympus OM-D E-M5. Ten model to zupełnie nowe podejście do bezlusterkowców w wykonaniu Olympusa. To także aparat, który posiada matrycę o najwyższej rozdzielczości wśród aparatów Mikro Cztery Trzecie tego producenta. Bardzo byliśmy ciekawi jak nowa matryca oraz nowy obiektyw poradzą sobie w naszym studiu.

Wszystkie zdjęcia zostały wykonane nowy obiektywem dedykowanym do tego korpusu, czyli Olympus M. Zuiko Digital ED 12-50 mm f/3,5-6,3 EZ. Wszystkie zdjęcia wykonaliśmy po resecie ustawień, przy wyłączonej stabilizacji obrazu i odszumianiu.

Sony FX30 - RATY 20x0%

9 849 zł

Nikon Z f

9 849 zł

Canon EOS R8 - RATY 20x0%

6 199 zł

Sigma 50 mm f/1.2 L-Mount - RATY 20x0%

5 990 zł

Tamron 35-150 mm Nikon Z - RATY 20x0%

7 585 zł

Szumy

Trzeba przyznać, że jest dobrze. Do czułości ISO 1600 szum ma na tyle delikatną strukturę, że nie wpływa znacząco na jakość obrazu. ISO 3200 szumi w sposób zbliżony do ISO 1600, natomiast załamanie w jakości obrazu pojawia się przy kolejnym skoku o 1 EV. Czułość ISO 6400 ma już wyraźna strukturę szumu, która w znaczny sposób ingeruje nie tylko w ciemne partie obrazu. ISO 12800 to ostatnia czułość, którą możemy nazwać używalną ale i to tylko w ostateczności. W obrazie generowanym przez matrycę pojawiają się silne przebarwienia, a wyraźny szum znacznie degraduje obraz. Ostatnia czułość została dodana zdecydowanie na wyrost.

ISO 400

ISO 800

ISO 1600

ISO 3200

ISO 6400

ISO 12800

ISO 25600

Reprodukcja szczegółów

Tak jak w wyżej opisywanym dziale, dobra reprodukcja szczegółów utrzymuje się do ISO 1600. Skok o 1 EV, do czułości ISO 3200, wprowadza znaczny spadek w liczby szczegółów, które jesteśmy w stanie zobaczyć w obrazie. ISO 6400 jest już silnie wyprane ze szczegółów, ale możemy pokusić się o jej włączenie. Kolejne skoki czyli ISO 12800 i ISO 25600, wprowadzają na tyle silną degradację obrazu, że nie możemy ich uznać za używalne wartości.