![Nikon Nikkor Z 600 mm f/6.3 VR S - test praktyczny i zdjęcia przykładowe [RAW]](/i/images/8/5/2/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_227852-DY6A6732_nikon_600mm_f63_test-top.jpg)
Newsletter
Newsletter
Jedną z potencjalnych trudności, z jaką prędzej czy później będziesz się musiał zmierzyć podczas robienia zdjęć portretowych w plenerze, jest obecność w tym samym miejscu innych ludzi. W większości przypadków, nie będziesz mógł nic na to poradzić. Możesz jednak, zamiast uciekać w bardziej zaciszną lokalizację, obrócić to na swoją korzyść i uczynić tłum przechodniów częścią kompozycji. Korzystając z długiego czasu naświetlania, możesz uzyskać efekt rozmycia poruszających się osób, dzięki czemu pomimo ich obecności, fotografowana osoba pozostanie w centrum uwagi.
Jak zawsze, jednym z najlepszych sposobów na skupienie uwagi obserwatora w określonym punkcie jest precyzyjne ustawienie ostrości. Mając do dyspozycji statyw, możesz wybrać mały otwór przysłony i niską czułość - w celu wydłużenia czasu ekspozycji do jednej lub dwóch sekund. Przy tego typu ujęciach ważne jest, aby fotografowana osoba stała zupełnie nieruchomo. W razie problemów z prześwietleniem obrazu, można je łatwo rozwiązać, korzystając z filtru neutralnego szarego o małej gęstości lub polaryzacyjnego. Gdy koncentrujemy się na uzyskaniu nietypowego efektu, często zapominamy o podstawach, dlatego upewnij się dwukrotnie, że temat zdjęcia jest odpowiednio oświetlony przy użyciu flesza lub blendy odbijającej światło.
fot. Stefan Tell
Jak stworzyć takie zdjęcie? Pytamy o to autora, zawodowego fotografa Stefana Tella.
Co jest potrzebne do wykonania takiego ujęcia?
Zdjęcie można zrobić samodzielnie, lecz dodatkowa pomoc drugiej osoby bywa przydatna.To ujęcie wykonałem sam, przy świetle dziennym. Gdybym miał je powtórzyć, poprosiłbym kogoś o pomoc w uprzedzaniu przechodniów, że nie muszą schodzić na bok, co zwykle czynią na widok osoby z aparatem. W takich sytuacjach najlepiej być ledwo zauważalnym, co jest dosyć trudnym zadaniem, gdy trzyma się w ręku wielką lustrzankę, a wokół stoi pełno statywów.
Jaki czas ekspozycji należy wybrać?
W tym przypadku czas naświetlania wynosił 1/8 s, a wartość przysłony f/16. Tego dnia było dosyć wietrznie i nie mogliśmy sobie pozwolić na użycie dłuższego czasu otwarcia migawki, gdyż uniemożliwiłoby to ostre uchwycenie portretowanej osoby. Wydłużenie czasu ekspozycji pomogłoby w uzyskaniu wrażenia większej płynności ruchu mijających nas przechodniów. W przypadku przejeżdżających w tle samochodów lub pociągów, można użyć znacznie krótszego czasu naświetlania; wszystko zależy od prędkości i kierunku poruszania się obiektów.
Czy konieczne jest stosowanie filtru neutralnego szarego w celu uniknięcia prześwietleń?
Do wykonania tego ujęcia założyłem na obiektyw neutralny szary filtr, aby moc wydłużyć ekspozycję przy świetle dziennym, dzięki czemu mogłem zwiększyć otwór względy o co najmniej trzy stopnie przysłony.
Co jeszcze poradziłbyś naszym czytelnikom?
Na pewno przydatne bywają narzędzia do zdalnego wyzwalania aparatu. Nie tylko eliminują ryzyko poruszenia korpusu, lecz także pozwalają na ustawienie się z dala od aparatu, dzięki czemu przechodnie nie będą go w nienaturalny sposób omijać. Warto sprawdzić wcześniej dane miejsce, aby zaobserwować sposób przemieszczania się ludzi o rożnych porach dnia. Wydawało nam się, że w godzinach lunchu będą w tym miejscu tłumy, a wcale nie było aż tak tłoczno. Trzeba też zwrócić uwagę na tor ruchu przechodniów. Od niego zależeć będzie ustawienie modela i świateł. Czasami dla uzyskania lepszej perspektywy można umieścić aparat nieco niżej lub w takim miejscu, aby ruch osób odbywał się w poprzek kadru, a nie w kierunku obiektywu.
Kolejną ciekawą techniką oświetleniową, która doskonale sprawdza się w fotografii plenerowej, jest łączenie światła zastanego z błyskiem flesza. Pozwala to na wyodrębnienie fotografowanej osoby z tła oraz odpowiednie oświetlenie w sposób niezależny tematu i jego otoczenia. Ustawianie osobnej ekspozycji dla lampy błyskowej i światła zastanego daje wiele możliwości podczas fotografowania w plenerze. Pierwszym krokiem jest zwykle niedoświetlenie sceny oświetlonej światłem zastanym o jeden lub dwa stopnie przysłony, a następnie użycie lampy błyskowej, pracującej w trybie ręcznym, do oświetlenia tematu zdjęcia. Możesz to z łatwością zrobić, włączając w aparacie tryb manualny i obserwując wskaźnik ekspozycji, widoczny w wizjerze lub na tylnym wyświetlaczu. Ustaw czułość na ISO 100 lub 200, a czas naświetlania skróć do wartości odpowiadającej czasowi synchronizacji z lampą błyskową – zwykle 1/200 s – potem dopasuj ustawienia otworu względnego w taki sposób, aby położenie wskaźnika ekspozycji sugerowało niedoświetlenie sceny o dwa stopnie przysłony. Jeśli, z jakiejkolwiek przyczyny, zechcesz zarejestrować większą ilość światła zastanego lub nie będziesz chciał albo mógł zwiększyć otworu przysłony, wydłuż czas otwarcia migawki. Kolejnym krokiem jest ustawienie właściwej siły błysku, za pomocą której zostanie oświetlony temat zdjęcia – 1/4, 1/8, 1/16 mocy lampy. Po wykonaniu wszystkich tych czynności, możesz zacząć eksperymentować.
Popularną wśród fotografów techniką jest zwiększenie stopnia niedoświetlenia sceny światłem zastanym, w celu stworzenia wrażenia, jakby zdjęcie powstało o zmierzchu. Wymaga to zmniejszenia, w stosunku do wstępnych ustawień, otworu względnego obiektywu. Pamiętaj, że czas naświetlania jest jedynym parametrem wpływającym na stopień wykorzystania światła zastanego, który nie wymusza zmiany ustawienia siły błysku. Zmniejszenie otworu przysłony, powiedzmy z f/8 do f/16, spowoduje konieczność zwiększenia mocy flesza, w tym przypadku z 1/16 do 1/4, w celu uzyskania tego samego efektu.
W razie gdybyś chciał w bardziej naukowy sposób wyznaczyć prawidłową ekspozycję dla lampy błyskowej, możesz skorzystać ze wzoru. Każda lampa błyskowa ma określoną liczbę przewodnią (LP), która odzwierciedla jej maksymalną moc. Zwykle jest ona podawana jako zasięg liczony w metrach dla czułości ISO 100. Pozwala to na obliczenie wartości przysłony – wystarczy podzielić liczbę przewodnią przez odległość lampy błyskowej od oświetlanego przedmiotu (LP/odległość = wartość przysłony). Jeśli zatem liczba przewodnia Twojej lampy błyskowej wynosi 40, a fotografowana osoba znajduje się w odległości 5 metrów od flesza, to wartość przysłony przy czułości ISO 100 powinna być równa f/8. Nic prostszego! Przy czułości ISO 200 wartość ta wyniesie f/11, i tak dalej. Z kolei, w razie zmniejszenia mocy lampy błyskowej o połowę, otwór względny obiektywu będzie trzeba zwiększyć o jeden stopień przysłony”.
Efekt rozmycia ruchu na zdjęciach portretowych
Jeśli chcesz stworzyć taki obraz, musisz wybrać właściwą lokalizację i porę dnia. Potrzebujesz tłumu przechodniów, gdyż w przeciwnym razie nic z tego nie wyjdzie. Nie ma sensu przymierzać się do tego rodzaju ujęć, nie mając statywu, ponieważ wymagają one wydłużenia czasu ekspozycji do co najmniej 1/8 s. Prawdopodobnie będziesz musiał użyć neutralnego szarego filtru w celu uniknięcia nadmiernego prześwietlenia obrazu, nawet jeśli zmniejszysz otwór przysłony do f/16 lub f/22 przy czułości ISO 100. Pamiętaj o poinstruowaniu swojego modela, aby stał nieruchomo, gdyż jakikolwiek jego ruch może zepsuć ujęcie.
![Marry Ellen Mark: Encounters. „Niesławni” dostają głos [RECENZJA]](/i/images/4/1/5/d2FjPTEyMngx_src_226415-top.png)
