Rozmycie

Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

Wartości dla matrycy:

• poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
• 0.5-1.5 - obraz ostry
• 1.5-2.5 - delikatne rozmycie
• 2.5-3.5 - rozmycie widoczne
• 3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące
• powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia

100 mm f/4.5

400 mm f/5.6

Wartości dla odbitki 20 x 30 cm:

• poniżej 10 - obraz zbyt ostry
• 10-20 - obraz ostry
• 20-30 - delikatne rozmycie
• 30-40 - rozmycie widoczne
• 40-50 - rozmycie jest denerwujące
• powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

100 mm f/4.5

400 mm f/5.6

Konstrukcje Sony z linii G Master charakteryzują się wyjątkowo ciekawymi i miękkimi rozmyciami tła. Jednak czy podobną charakterystyką będzie mógł pochwalić się model FE 100-400 mm f/4.5-5.6 GM OSS?

W przypadku tego obiektywu na ponadprzeciętną plastykę (w tej klasie sprzętu) wpływ ma odpowiednio zaprojektowany układ optyczny, długie ogniskowe (zwłaszcza 400 mm) oraz 9-listkowa przysłona o świetle f/4.5 dla 100 mm i f/5.6 dla 400 mm. Najlepszą separację fotografowanego obiektu, od niemal kremowego tła, otrzymamy na 400 mm i f/5.6. To właśnie dzięki kombinacji długiej ogniskowej i relatywnie szerokiej przysłony jesteśmy w stanie niemal całkowicie zminimalizować rozpraszające naszą uwagę elementy znajdujące się na dalszym planie. Ponadto również bokeh jest efektywnie wyeksponowane.

Co więcej, powyższe trójwymiarowe wykresy BxU są również kolejnym potwierdzeniem ogólnej rozdzielczości obiektywu. Najwyższą i najbardziej wyrównaną wyrazistością będziemy cieszyć się na 100 mm. Niemniej jednak w przypadku wykresu (głownie dla ogniskowej 400 mm i przysłony f/5.6) otrzymanego dla pełnoklatkowej i 42-milionowej matrycy Sony możemy zauważyć już zwiększone rozmycie obrazu (zarówno w centrum jak i na brzegach). Mimo to wciąż mieści się ono w akceptowalnych normach.

Rozmycie obrazu w praktyce

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book

Spis treści

• Sony FE 100-400 mm f/4.5-5.6 GM OSS - test obiektywu
• Konstrukcja
• Ustawianie ostrości
• Stabilizacja
• Rozdzielczość
• Rozmycie
• Aberracja chromatyczna
• Dystorsja
• Winietowanie
• Odblaski
• Podsumowanie
• Zdjęcia przykładowe