Rozmycie

Stabilizowany układ optyczny, precyzyjny autofokus, podwójny moduł mikroprocesorów zwiększających wydajność i szybkość pracy, a także uszczelniony tubus - oto najważniejsze cechy  testowanego Tamrona 100-400 mm f/4.5-6.3 Di VC USD.

Skomentuj Kopiuj link
Posłuchaj
00:00
Wynik testu
Jakość obrazu:
8
Cena / Jakość:
7
Optyka:
7
Budowa:
8
Nasza ocena
84%
Spis treści
Tamron 100-400 mm f/4.5-6.3 Di VC USD - test obiektywu Konstrukcja Ustawianie ostrości Stabilizacja Rozdzielczość Rozmycie Aberracja chromatyczna Dystorsja Winietowanie Odblaski Podsumowanie Zdjęcia przykładowe

Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

Wartości dla matrycy:

  • poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
  • 0.5-1.5 - obraz ostry
  • 1.5-2.5 - delikatne rozmycie
  • 2.5-3.5 - rozmycie widoczne
  • 3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące
  • powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia

ogniskowa 100 mm, przysłona f/4.5

ogniskowa 400 mm, przysłona f/6.3

Wartości dla odbitki 20 x 30 cm:

  • poniżej 10 - obraz zbyt ostry
  • 10-20 - obraz ostry
  • 20-30 - delikatne rozmycie
  • 30-40 - rozmycie widoczne
  • 40-50 - rozmycie jest denerwujące
  • powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

ogniskowa 100 mm, przysłona f/4.5

ogniskowa 400 mm, przysłona f/6.3

Testowany Tamron - w swojej klasie - zapewnia plastyczne rozmycia nieostrości oraz wyraźne odseparowanie fotografowanego obiektu od tła, dzięki czemu otrzymamy ciekawie wyglądające zdjęcia. Poza tym połączenie 9-listkowej przysłony oraz długich ogniskowych (100 mm f/4.5, 400 mm f/6.3) zagwarantuje nam dobrze wyglądające i relatywnie okrągłe bokeh. To wszystko ma duże przełożenie na finalny odbiór fotografii.

Niemniej jednak powyższe trójwymiarowe wykresy BxU są również wymiernym potwierdzeniem ogólnej rozdzielczości obrazu. I tak najostrzejszymi zdjęciami możemy cieszyć na 100 mm. Natomiast wraz ze zmianą ogniskowej, wyrazistość będzie sukcesywnie spadać. W efekcie na 400 mm zauważymy już delikatne rozmycie (nie tylko na brzegach, lecz także w centrum kadru) - choć wciąż mieści się ono w akceptowalnych normach.

Rozmycie obrazu w praktyce

1/250s, f/4.5, ISO 250, ogniskowa: 100

1/320s, f/6.3, ISO 320, ogniskowa: 400
Spis treści
Tamron 100-400 mm f/4.5-6.3 Di VC USD - test obiektywu Konstrukcja Ustawianie ostrości Stabilizacja Rozdzielczość Rozmycie Aberracja chromatyczna Dystorsja Winietowanie Odblaski Podsumowanie Zdjęcia przykładowe
Komentarze
Przeczytaj także
Zobacz więcej z tagiem: Tamron
logo logo
Magazyny
Zamów