Winietowanie

Winietowanie

Winietowanie mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO  i z najniższymi ustawieniami odszumiania. Przedstawiony wykres pokazuje mapę winietowania dla nominalnego otworu przysłony.

To nie koniec pochwał. Najnowsza portretówka Olympusa świetnie poradziła sobie także z winietowaniem. Fotografowanie na najszerzej otwartej przysłonie f/1.2 dało nam niewielkie różnice w ekspozycji. Największa dysproporcja w oświetleniu pomiędzy centrum a brzegami kadru wyniosła zaledwie 35%. W przeliczeniu daje to nieco ponad 0.5 EV, co jest bardzo dobrym rezultatem. Co więcej, otrzymana winieta charakteryzuje się bardzo naturalnym i centralnym rozkładem, dzięki czemu płynnie przechodzi od brzegów po środek planu fotograficznego. Tak więc kreatywnie użyta może okazać się również atutem - dzięki niej jeszcze bardziej skupimy uwagę na fotografowanej osobie.

Winieta w praktyce