Rozmycie

Na papierze Sigma 24-70 mm f/2.8 DG OS HSM ART ma wszystko, by okazać się pogromcą jasnych systemowych zoomów reporterskich. Jednak, czy ambitne plany producenta znajdą potwierdzenie w praktyce?

Skomentuj Kopiuj link
Posłuchaj
00:00
Wynik testu
Jakość obrazu:
8
Cena / Jakość:
7.5
Optyka:
7.5
Budowa:
8
Nasza ocena
81%
Spis treści
Sigma 24-70 mm f/2.8 DG OS HSM ART - test obiektywu Konstrukcja Ustawianie ostrości Stabilizacja obrazu Rozdzielczość Rozmycie Aberracja chromatyczna Dystrosja Winietowanie Odblaski Podsumowanie Zdjęcia przykładowe

Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

Wartości dla matrycy:

  • poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
  • 0.5-1.5 - obraz ostry
  • 1.5-2.5 - delikatne rozmycie
  • 2.5-3.5 - rozmycie widoczne
  • 3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące
  • powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia

ogniskowa 24 mm, przysłona f/2.8

ogniskowa 70 mm, przysłona f/2.8

Niestety rozmycie obrazu to punkt, który trudno jednoznacznie ocenić. Z jednej strony powyższe trójwymiarowe grafiki wygenerowane dla matrycy (przysłona f/2.8, ogniskowe 24 i 70 mm) są wyraźnym potwierdzeniem ogólnej rozdzielczości obiektywu. Niestety obraz będzie mało wyrazisty i ostry, zaś brzegi i rogi planu fotograficznego będą już zauważalnie rozmyte - o czym świadczy nierównomierna powierzchnia wykresu.

Z drugiej jednak strony nowej Sigmie nie można odmówić plastyki obrazu - zwłaszcza na ogniskowej 70 mm i f/2.8. Fotografowany obiekt jest wyraźnie odseparowany od tła, co można wykorzystać w portrecie. Zwłaszcza, że nieostrości dalszego planu są odpowiednio rozmyte i przyjemne dla oka. Również bokeh jest efektywnie wyeksponowane.

Wartości dla odbitki 20 x 30 cm:

  • poniżej 10 - obraz zbyt ostry
  • 10-20 - obraz ostry
  • 20-30 - delikatne rozmycie
  • 30-40 - rozmycie widoczne
  • 40-50 - rozmycie jest denerwujące
  • powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

ogniskowa 24 mm, przysłona f/2.8

ogniskowa 24 mm, przysłona f/2.8

Jednak wyniki jakie zanotowaliśmy dla odbitki 20 x 30 cm (wykonanej na przysłonie f/2.8 i ogniskowych 24 mm i 70 mm) świadczą już o dobrej jakości optycznej nowej Sigmy. Otrzymany obraz jest bardzo ostry i wyrazisty nie tylko w centrum, lecz także na brzegach kadru, dzięki czemu rozmycia i nieostrości nie będą denerwujące.

Ponadto, charakterystyka wykresu BxU jest wyrównana i płaska w całym zakresie przysłon i ogniskowych. Oznacza to brak wyraźnych rozbieżności w jakości obrazu pomiędzy poszczególnymi fragmentami planu fotograficznego, co znajdzie wymierne przełożenie w jakości wykonywanych zdjęć.

Rozmycie obrazu w praktyce

ogniskowa 24 mm, przysłona f/2.8

ogniskowa 70 mm, przysłona f/2.8
Spis treści
Sigma 24-70 mm f/2.8 DG OS HSM ART - test obiektywu Konstrukcja Ustawianie ostrości Stabilizacja obrazu Rozdzielczość Rozmycie Aberracja chromatyczna Dystrosja Winietowanie Odblaski Podsumowanie Zdjęcia przykładowe
Komentarze
Przeczytaj także
Zobacz więcej z tagiem: Sigma
logo logo
Magazyny
Zamów