Aparat jest nowością, więc pliki RAW z tego aparatu nie są jeszcze wspierane przez nasz program laboratoryjny DxO Analyzer. W związku z tym podstawowe testy jakości obrazu przeprowadzone zostały na oryginalnych plikach JPEG prosto z aparatu.
Aparat wyposażono w 24,35-megapikselową matrycę CMOS bez filtra dolnoprzepustowego, wspomaganą procesorem obrazu Prime III. To ten sam zestaw, który oferował poprzednik, dlatego pod względem jakości niewiele się zmieniło. Mimo wszystko matryca Pentaxa i tak oferuje obecnie chyba najbardziej szczegółowy obraz ze wszystkich konstrukcji APS-C na rynku. Ilość detali robi wrażenie, a obraz pozostaje szczegółowy nawet na najwyższych czułościach. Bardziej widoczny spadek jakości zauważymy dopiero przy wartości ISO 3200, ale aż do ISO 12800 zdjęcia będą w pełni akceptowalne. Problemem jest jednak fakt, że już od wartości ISO 1600 na obrazie pojawia się czerwona dominanta (co ciekawe nieobecna przy wartości ISO 12800]. W niektórych warunkach może się ona uwidaczniać na zdjęciach. Szkoda, że Pentax nie może poradzić sobie z problemem, który inni producenci rozwiązali już dawno temu.
Zdjęcia możemy zapisać w maksymalnej rozdzielczości 6016 x 4000 w formacie 3:2, co pozwoli na wykonanie wysokiej jakości wydruków 300 dpi nawet o wymiarach 51 x 35 cm. Szkoda, że producent nie umożliwia fotografowania w innych formatach, tak jak możemy to robić na przykład w modelu Canon 760D.
Nasze możliwości poszerza wspomniana już wcześniej opcja Pixel Shift Resolution, która za pomocą wykonania 4 ujęć z przesunięciem matrycy pozwala na wykonanie zdjęcia o większej rozdzielczości. Fotografie w tym trybie charakteryzują się wyraźnie większą szczegółowością, a dodatkowo uzyskamy w ten sposób świetne wyniki na wyższych czułościach. Niestety, aby efektywnie korzystać z tego trybu, podobnie jak w przypadku analogicznej konstrukcji Olympusa skazani jesteśmy na statyw i nieruchome kadry. Fani krajobrazu, architektury i fotografii produktowej będą jednak zachwyceni.
Całkiem dobrze prezentuje się także kwestia szumów, które nawet na wyższych czułościach nie wpływają w dużym stopni na szczegółowość obrazu. Nie obserwujemy też mocno widocznych wielokolorowych przebarwień. Niestety sama struktura szumu nie jest zbyt przyjemna dla oka, a włączenie systemowego odszumiania w niewielkim stopniu wpływa na obraz. Pochwalić należy też systemowe wyostrzanie obrazu, które nawet przy maksymalnych wartościach oferuje naturalne efekty.
Szumy i reprodukcja szczegółów
Ustawienia standardowe:
Odszumianie na minimum:
Reprodukcja szczegółów:
Reprodukcja szczegółów (odszumianie minimum)
Reprodukcja szczegółów w trybie Pixel Shift Resolution
Wyostrzanie systemowe:
Poziom szumów i reprodukcja szczegółów mierzona jest dla plików JPEG w najwyższej, dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i ze standardowymi ustawieniami oraz dla najniższych ustawieniami odszumiania i wyostrzania. Pomiar wykonywany jest dla wszystkich dostępnych ekwiwalentów ISO co 1 EV. Wykres przedstawia utratę szczegółów wraz ze wzrostem zaszumienia.
Reprodukcja kolorów
Pentax K-3 II dobrze poradził sobie z reprodukcją kolorów. Niewielkie odchylenia nie będą widocznie wpływały na kolorystykę zdjęć JPEG.
Test reprodukcji kolorów wykonywany jest na tablicy kolorów oświetlonej światłem dziennym 5000K przy zdefiniowanym balansie bieli na wzorzec (CBL Lens).
Jakość zdjęć plenerowych
W większości przypadków aparat pozwoli nam na wykonanie dobrych jakościowo, bogatych w szczegóły zdjęć, o wiarygodnych kolorach i ładnym kontraście. Problematyczny bywa niekiedy tylko system pomiaru światła, który w przypadku dynamicznie oświetlonych i kontrastowych scen ma nieraz problemy z dobraniem właściwej ekspozycji i tendencje do lekkiego prześwietlania zdjęć.
Podsumowanie tej części:
+ wysoka jakość zdjęć
+ szczegółowość obrazu na wysokich czułościach
+ wyostrzanie systemowe
- czerwona dominanta pojawiająca się powyżej wartości ISO 800
- nieprzyjemne dla oka szumy