Olympus XZ-1 - test

8. Osiągi matrycy

W porozumieniu z DxOMark.com publikujemy po raz pierwszy dane dotyczące osiągów matrycy testowanego aparatu. Dlaczego korzystamy z danych systemu DxO? Dlatego, że DxO jest jedynym serwisem testującym matryce w oparciu tylko i wyłącznie o RAW-y. Na żadnym etapie analizy surowe pliki nie są "wywoływane". Oprogramowanie stosowane przez DxO pozwala na rzetelną ocenę pracy sensora i nie ma na nią wpływu stosowanie tej czy innej "wywoływarki". Dzięki temu prezentowane dane są wiarygodne i będzie można je łatwo porównywać z danymi, które pojawią się w kolejnych testach.

DxOMark skupia się na testowaniu matryc. Należy pamiętać, że prezentowane niżej wyniki nie mówią zbyt wiele o aparacie jako kompletnej całości - jego ergonomii, funkcjach czy choćby systemie przetwarzana obrazu (którego efektem jest zazwyczaj plik JPEG). Na ten rozdział testu powinny zwrócić przede wszystkim osoby często korzystające z plików RAW.

Rzeczywista czułość matrycy

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że czułość ISO z jaką ustawimy w aparacie nie zawsze odpowiada rzeczywistej czułości matrycy na światło. Nie trudno zgadnąć, że producent przeważnie "naciąga" wyniki w górę, co może doprowadzić do sytuacji, że np. zamiast ISO 3200, tak naprawdę dysponujemy czułością ISO 2700. Poniższy wykres prezentuje rzeczywistą (zmierzoną) czułość matrycy oraz wyidealizowaną linię odniesienia.

W XZ-1 deklarowana wartość czułości ISO tylko nieznacznie różni się od rzeczywistej. W zakresie ISO 100-1600 przekłamania na pewno nie będą zauważalne dla oka.

Stosunek sygnału do szumu

Stosunek szumu do sygnału określa czystość wychodzącego sygnału i możliwości matrycy do jego reprodukcji. Na skali logarytmicznej jest wyrażony w decybelach.

Olympus jak przystało na zaawansowany kompakt z stosunkowo dużą matrycą cechuje się niskim poziomem szumu, nawet na wyższych ISO. Osiągi matrycy pod tym względem są bardzo podobne do LX5 oraz EX1- w zakresie ISO 100-800 linie na wykresach szumu niemal pokrywają się.

Zakres dynamiczny

Zakres dynamiczny matrycy to stosunek między najjaśniejszym i najciemniejszym obszarem jaki może zarejestrować sensor. Stosunek ten jest wyrażony w Ev lub przysłonach f-stop.

Dla najniższej czułości zakres dynamiczny osiąga wysoką, jak na kompakt, wartość 10,35 EV. Niestety wraz ze wzrostem czułości zakres dynamiczny szybko spada, także podobnie jak ma to miejsce w konkurencyjnych aparatach. Należy zauważyć, że dla wszystkich czułości pod względem zakresu dynamicznego Olympus ustępuje pierwszeństwa Panasonikowi.

Zakres tonalny

Zakres tonalny to faktyczna liczba odróżnialnych stopni szarości jakie jest w stanie zarejestrować matryca.

W tej kategorii również nie ma niespodzianek. Matryca w XZ-1 pod względem tonalności osiąga wyniki niema identyczne jak Panasonic i Samsung. Dla ISO 100 matryca rejestruje ponad 7-bitową głębię odcieni szarości.

Podsumowanie działu

Testy przeprowadzone przez laboratorium DxO wskazują bardzo podobne zachowanie matryc umieszczonych Olympusie XZ-1, Panasoniku LX3 oraz Samsungu EX1. Wszystkie z nich wyróżniają się bardzo dobrze kontrolowanym szumem na ISO 100-400 oraz szerokim zakresem tonalnym dla najniższych czułości. Olympus plasuje się w środku pod względem odstępstwa od deklarowanych czułości ISO, posiada też niższy zakres dynamiczny niż LX5.

+ niski poziom szumu na ISO 100-400

+ jedynie nieznaczne odstępstwo od deklarowanych ISO

- przeciętny zakres dynamiczny