Dystorsję mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania i wyostrzania. Pomiar wykonywany jest dla wybranych (skrajnych i środkowej) ogniskowych. Przedstawiane wykresy pokazują poziom i charakterystykę dystorsji dla skrajnych ogniskowych.
Cechą charakterystyczną obiektywów ultraszerokokątnych są duże zniekształcenia obrazu - w szczególności na brzegach planu fotograficznego. Jednak w tej kwestii Tokina nas miło zaskoczyła. Dystorsję beczkową wynoszącą 0.96% zaobserwowaliśmy oczywiście na najszerszej ogniskowej 11 mm. Niemniej jednak taka wartość w praktyce nie powinna mieć ogromnego wpływu na ostateczny odbiór zdjęć. Z kolei wybranie ogniskowej 20 mm wiązało się ze zniekształceniami obrazu wynoszącymi zaledwie 0.11%, co musimy uznać za wyśmienity rezultat. Poniżej prezentujemy profil dystorsji uzyskany dla skrajnych ogniskowych.
Dystorsja w praktyce - ogniskowa 11 mm
Dystorsja w praktyce - ogniskowa 20 mm
]> */
]