5. Rozdzielczość
Na osi poziomej wykresu umieściliśmy przysłony, a na osi pionowej pary linii na milimetr. Za przyzwoite wyniki uznajemy te powyżej 22 lp/mm po standaryzacji matrycy APS-C do pełnej klatki.
Obiektyw Tamron 16-300 mm f/3.5-6.3 Di II VC PZD MACRO przeciętnie wypadł pod względem rozdzielczości plików RAW. Oscyluje ona na granicy przyzwoitości, czyli 22 lp/mm. Najlepszą ostrość obrazu uzyskamy w przedziale f/3,5-11. Wraz z domykaniem przysłony oraz zwiększaniem ogniskowej rozdzielczość obrazu spada poniżej granicy przyzwoitości. Na pochwałę zasługuje jednak fakt, że ostrość plików RAW na brzegach kadru jest zbliżona do tej, którą otrzymamy w centrum.
Wartości dla plików JPEG są zdecydowanie wyższe, a charakterystyka wykresów dla testowanych ogniskowych jest łudząco podobna do tych otrzymanych podczas fotografowania w formacie RAW. Najwyższą rozdzielczość obrazu w centrum i na brzegach kadru uzyskamy na 16 mm w zakresie przysłon f/5,6-22. Podczas fotografowania na f/3,5 ostrość na brzegach zdjęcia zbliży się do granicy przyzwoitości, przy czym rozdzielczość w centrum kadru będzie zbliżona do tych, które otrzymaliśmy na innych przysłonach. W momencie zwiększania ogniskowej i przymykaniu przysłony (przedział od f/22 do f/40) rozdzielczość obrazu w centrum i na brzegach kadru spada poniżej granicy przyzwoitości.
Wykres dotyczy funkcji MTF50 dla zielonego kanału kolorystycznego. Wartości zostały uśrednione do rozmiaru pełnej klatki, tak aby były porównywalne z innymi zestawami.