Panasonic Lumix DMC-LX3 - krótki test

W lipcu 2005 roku Panasonic zaprezentował pierwszy model serii LX, czyli zaawansowanych kompaktów dla wymagających użytkowników. Nazwa LX nie została nadana przypadkowo, lecz oznacza luxury - rodzinę kompaktowych panasoników z najwyższej półki. W wyniku ewolucji, jesienią 2008 roku, pojawiła się trzecia generacja tych znakomitych Lumiksów. LX3 charakteryzuje się niezmiennym, eleganckim designem oraz wzorową jakością wykonania. Jednak tym, co najbardziej wyróżnia go spośród konkurencji jest niespotykanie szerokokątny i znakomity optycznie obiektyw.

Autor: Damian Bednarzak

17 Styczeń 2009

Artykuł na: 29-37 minut

6. Jakość zdjęć

Duży rozmiar fizyczny matrycy oraz stosunkowo mała rozdzielczość zapowiadają niski poziom szumów przy wyższych czułościach. Jak się okazuje, jest tak faktycznie. Zdjęcia nawet przy ISO800 charakteryzują się dobrą jakością i nie powinno być problemu z ich wydrukami. Można powiedzieć, że LX3 przy ISO 800 szumi tak, jak konkurencyjne kompakty przy ISO 400 a czasem nawet ISO 200. Niestety przy ISO 1600 oraz ISO 3200 szum jest już dokuczliwy, ale i tak jesteśmy pod wrażeniem zdjęć wykonanych w tak wysokiej czułości.

ISO80

ISO100

ISO200

ISO400

ISO800

ISO1600

ISO3200

Reprodukcja szczegółów

Rozdzielczość 10 MP, w połączeniu z wysokiej klasy obiektywem, pozwala na zarejestrowanie bogatych w szczegóły fotografii. Dzięki niewysilonej matrycy możemy cieszyć się równym zachowaniem w zakresie czułości ISO80 - ISO200 jak i przyzwoitą reprodukcją szczegółów dla ISO400. Dopiero przy ISO 800 i wyższych zauważamy silną utratę szczegółów w skutek intensywnie działających algorytmów odszumiających.

ISO 80

ISO 100

ISO 200

ISO 400

ISO 800

ISO 1600

{]

Reprodukcja kolorów

Jeżeli chodzi o reprodukcję kolorów, to Panasonic LX3 radzi sobie bardzo przyzwoicie. Czerwienie nie wyskakują ze zdjęcia, a kolorystyka skóry jest naturalna zarówno w świetle zastanym jak i błyskowym.