Canon PowerShot G1 X Mark III - Jakość zdjęć w praktyce

Podczas fotografowania w terenie użyliśmy standardowych ustawień, bez nakładania żadnych efektów wizualnych w postaci filtrów kolorystycznych, a zdjęcia zapisywaliśmy w formacie JPEG w maksymalnej jakości.

Zdjęcia plenerowe są wyraźnym potwierdzeniem naszych laboratoryjnych testów. Jeśli zależy nam na wysokiej jakości obrazu to powinniśmy się trzymać niskich czułości matrycy oraz szerzej otwartej przysłony. Wtedy wykonane fotografie będą kontrastowe i wyraziste, a kolory żywe i odpowiednio nasycone.

Co więcej, w większości sytuacji, zdjęcia będą również poprawnie wyeksponowane. Niemniej jednak - w niektórych przypadkach i nieco trudniejszych warunkach - zauważymy, że aparat lubi faworyzować jasne partie, przez co otrzymujemy lekko niedoświetlone kadry.

Po raz kolejny musimy pochwalić rewelacyjnie działający automatyczny pomiar balansu bieli. Aparat w większości sytuacji znakomicie dobiera temperaturę barwową - i to niezależnie od oświetlenia. Nawet w trudniejszych warunkach (w tym w świetle żarowym) nie kończymy z mocno ocieplonymi zdjęciami. Między innymi dzięki temu też G1X Mark III dobrze radzi sobie z odwzorowaniem tonów skóry. Portrety są delikatnie pastelowe i stonowane. Nie wpadają także w nienaturalną kolorystykę.

W kwestii fotografowania na wysokich czułościach jest dobrze, choć nie idealnie. W zakresie ISO 1600-6400 zaczną już pojawiać się szumy, a także różnego rodzaju przebarwienia (głównie w szarościach i nieostrościach kadru). Niemniej jednak wyrazistość i szczegółowość zdjęć wciąż będzie stać na dobrym poziomie - bez trudu zauważymy detale.

Niestety dużo gorzej na wysokich czułościach aparat wypada w przypadku słabego (półmrok) lub sztucznego oświetlenia. O ile przy ISO 3200 szczegółowość obrazu będzie na poprawnym poziomie, o tyle przedział ISO 6400-25 600 dostarczy już zdjęć charakteryzujących się niską jakością i wyrazistością.