World Press Photo 2022 rozstrzygnięte - najlepsze zdjęcia prasowe ostatniego roku

Poznaliśmy tegorocznych zwycięzców konkursu World Press Photo. Jednak na skutek zmian organizacyjnych, to już zupełnie inny konkurs niż wcześniej.

Skomentuj Kopiuj link
Posłuchaj
00:00

Stało się to, czego obawialiśmy się najbardziej, gdy jesienią nowa dyrektor wykonawcza WPP Joumana El Zein Khoury zapowiedziała diametralne zmiany z mechanizmie działania konkursu. W dużym skrócie organizatorzy pozbyli się kategorii tematycznych, a całe wydarzenie podzielili na regiony, z osobnymi jury, co miało na celu rzucić więcej światła na „niedoreprezentowanych” twórców. Niestety paradoksalnie nowości, które miały zapewnić konkursowi większą różnorodność sprawiły, że stał się bardziej jednolity. (O szczegółach zmian możecie przeczytać w poniższym artykule).

Przeczytaj także:
World Press Photo zmieni się nie do poznania - kultowy konkurs rozbity na regiony i bez kategorii

Nowa dyrektor wykonawcza WPP wprowadza fundamentalne zmiany w funkcjonowaniu konkursu. Nowy system konkursu sprawić ma, że wydarzenie będzie lepiej odpowiadać swojej misji, ale czy nie są to przypadkiem zmiany wprowadzane na siłę? [Czytaj więcej]

Tak jak przypuszczaliśmy, pozbycie się kategorii praktycznie w całości wyeliminowało z World Press Photo zdjęcia dotyczące sportu, kultury, środowiska czy życia codziennego, a cała sekcja zdjęć pojedynczych ograniczona została do raptem 6 fotografii. Rozumiemy, że w dobie „nowego reportażu" idea decydującego momentu schodzi na dalszy plan, ale organizatorzy WPP nie powinni zapominać, że potęgę konkursu zbudowały przede wszystkim świetne, uniwersalne zdjęcia, a nie ich opisy. 

Przeczytaj także:
World Press Photo 2022 - po raz pierwszy w historii wygrywa zdjęcie, na którym nie ma ludzi

Poznaliśmy ostateczne wyniki tegorocznej, odmienionej edycji konkursu World Press Photo. Oto 4 projekty, które zdobyły główne nagrody WPP 2022. [Czytaj więcej]

Poza wybijającym się kadrem greckiego fotografa Konstantinosa Tsakalidisa i kilkoma innymi wyjątkami, wśród nagrodzonych w tym roku prac jest niewiele zdjęć, które broniłyby się same i mogły zapaść na dłużej w pamięć. Jesteśmy przekonani, że wśród 65 tys. zgłoszeń takich nie brakowało, tylko nie załapały się do finałowej selekcji przez nowe wytyczne konkursu.

World Press Photo 2022 - nagrodzone zdjęcia pojedyczne

fot. Faiz Abubakr Mohamed, Sudan Protests, nagroda WPP w okręgu afrykańskimProtestujący odrzuca pojemnik z gazem łzawiącym, wystrzelony przez siły bezpieczeństwa podczas marszu na rzecz zakończenia junty w  w Sudanie, 30 grudnia 2021 r.30 grudnia demonstranci przemaszerowali przez Chartum i sąsiednie miasta Omdurman i Bahri, domagając się przekazania władzy politycznej władzom cywilnym. Protesty zostały brutalnie stłumione. Reuters poinformował, że zginęło pięć osób. Wojsko przejęło kontrolę w zamachu stanu 25 października, rozwiązało rząd tymczasowy i zatrzymało premiera Abdallę Hamdoka. Fotograf jest Sudańczykiem i brał udział w początkowych protestach po wojskowym zamachu stanu, a następnie skierował swoją działalność na fotoreportaż. fot. Fatima Shbair, Palestinian Chidren in Gaza, nagroda WPP w okręgu azjatyckimPalestyńskie dzieci zbierają się ze świecami podczas kruchego zawieszenia broni w Beit Lahia, po proteście dzieci izraelskich dzieci przeciwko atakom na Gazę. Palestyna, 25 maja 2021 r.11-dniowy konflikt wybuchł 10 maja po napięciach związanych z  eksmisjami w spornej dzielnicy Sheikh Jarrah we Wschodniej Jerozolimie i starciach w kompleksie meczetu Al-Aksa – jednym z najświętszych miejsc islamu. Konflikt rozprzestrzenił się i objął inne dzielnice Izraela, stając się największym od czasu wojny w Strefie Gazy w 2014 roku. Wg UNICEF-u po konflikcie z 2021 rokuokoło 500 000 dzieci może potrzebować wsparcia psychologicznego. fot. Konstantinos Tsakalidis,Evia Island Wildfire, nagroda WPP w okręgu EuropejskimPanayiota Kritsiopi wydaje okrzyk rozpaczy, gdy pożar zbliża się do jej domu w wiosce Gouves na greckiej wyspie Evia, 8 sierpnia 2021 r. „W tym momencie krzyczałem nie tylko dla siebie, ale za całą wioskę - miała powiedzieć bohaterka zdjęcia. Koniec końców jej dom pozostał jednak nienaruszony.
Pożary na Evii - największej greckiej wyspie po Krecie - wybuchły w lipcu i sierpniu, po największej suszy, jakiej Grecja doświadczyła od 30 lat. Zapanowanie nad nimi zajęło służbom prawie dwa tygodnie. fot. Amber Bracken, Kamloops Residential School, nagroda WPP w okręgu północnoamerykańskimCzerwone sukienki zawieszone na krzyżach wzdłuż drogi upamiętniają dzieci, które zginęły w Kamloops Indian Residential School - instytucji utworzonej w celu asymilacji dzieci rdzennej ludności Kanady. Kamloops, Kolumbia Brytyjska, 19 czerwca 2021 r.Szkoły tego typu zaczęły działać w XIX wieku w ramach polityki przymusowej asymilacji ludzi z rdzennych społeczności do zachodniej kultury europejskich kolonistów i misjonarzy. Ponad 150 000 uczniów zostało siłą zabranych z domów, często zabraniano im komunikowania się we własnym języku i poddano fizycznym nadużyciom. Komisja Prawdy i Pojednania stwierdziła, że ​​w szkołach asymilacyjnych zginęło conajmniej 4100 uczniów. Szkoła Kamloops była największą placówką tego typu. W maju 2021 r. przy pomocy radaru zidentyfikowano aż 215 potencjalnych miejsc pochówku nieletnich w Kamloops.
 

Zamiast tego, na tegoroczną galerię finałową składa się w sumie kilkanaście reportażowych „editoriali”, które dotykają wprawdzie ważnych lokalnie tematów, ale wydają się mieć też mniejszy rozmach od tego, do czego przyzwyczaiły nas dotychczasowe wyniki WPP. Widać, że organizatorzy stawiają teraz przede wszystkim na popularny ostatnimi czasy reportaż zaangażowany. Z jednej strony to bardzo dobrze, ale z drugiej nowej formule konkursu brakuje oddechu i rożnorodności gatunkowej. Wystarczy prześledzić starsze edycje WPP, by zobaczyć jak wiele doskonałych zdjęć skrywało się właśnie w kategoriach, które zostały w tym roku prawie zupełnie pominięte.

World Press Photo 2022 - nagrodzone reportaże

fot. Sodiq Adelakun, z cyklu Afraid to go to school, nagroda w okręgu  afrykańskim.


Aminah Labaran (nie jest to jej prawdziwe nazwisko) płacze w domu w Jangebe, w stanie Zamfara, w północno-zachodniej Nigerii, 27 lutego 2021 r., dzień po tym, jak uprowadzono jej dwie córki. Strzelcy, najwyraźniej należący do grupy bandytów, porwali w środku nocy 279 dziewcząt z dormitoriów rządowej szkoły średniej dla dziewcząt w tej miejscowości.



Porwania uczniów przez grupy islamistów i uzbrojone gangi nadal dotykają szkoły w Nigerii. Grupy te porywają uczniów, aby sprzeciwić się sekularyzacji Zachodu, zdobyć szybkie pieniądze dzięki okupom lub wytargować uwolnienie uwięzionych członków Boko Haram. W 2014 r. kampania #BringBackOurGirls doprowadziła do międzynarodowych protestów i szerszej dyskusji na ten temat. Jednak dziś porwania są kontynuowane bez uwagi międzynarodowych mediów. Według prezydenta Nigerii Muhammadu Buhariego ponad 12 milionów dzieci - w szczególności dziewczynek - przeżywa traumę i boi się chodzić do szkoły. fot. Sodiq Adelakun, z cyklu Afraid to go to school, nagroda w okręgu  afrykańskim.


27 lutego 2021 r. Opustoszała klasa w Government Girls Secondary School w Jangebe, w stanie Zamfara, w północno-zachodniej Nigerii.
Porwania uczniów przez grupy islamistów i uzbrojone gangi nadal dotykają szkoły w Nigerii. Grupy te porywają uczniów, aby sprzeciwić się sekularyzacji Zachodu, zdobyć szybkie pieniądze dzięki okupom lub wytargować uwolnienie uwięzionych członków Boko Haram. W 2014 r. kampania #BringBackOurGirls doprowadziła do międzynarodowych protestów i szerszej dyskusji na ten temat. Jednak dziś porwania są kontynuowane bez uwagi międzynarodowych mediów. Według prezydenta Nigerii Muhammadu Buhariego ponad 12 milionów dzieci - w szczególności dziewczynek - przeżywa traumę i boi się chodzić do szkoły. fot. Sodiq Adelakun, z cyklu Afraid to go to school, nagroda w okręgu  afrykańskim.


Hawa Munzali (nie jest to jej prawdziwe imię) pokazuje zdjęcie swojej 14-letniej córki Faith (nie jest to jej prawdziwe imię). Faith była wśród 140 uczniów uprowadzonych z Bethel Baptist High School w Chikun, w stanie Kaduna, w północno-zachodniej Nigerii, dziesięć dni wcześniej, 5 lipca 2021 r. 



Porwania uczniów przez grupy islamistów i uzbrojone gangi nadal dotykają szkoły w Nigerii. Grupy te porywają uczniów, aby sprzeciwić się sekularyzacji Zachodu, zdobyć szybkie pieniądze dzięki okupom lub wytargować uwolnienie uwięzionych członków Boko Haram. W 2014 r. kampania #BringBackOurGirls doprowadziła do międzynarodowych protestów i szerszej dyskusji na ten temat. Jednak dziś porwania są kontynuowane bez uwagi międzynarodowych mediów. Według prezydenta Nigerii Muhammadu Buhariego ponad 12 milionów dzieci - w szczególności dziewczynek - przeżywa traumę i boi się chodzić do szkoły. fot. Sodiq Adelakun, z cyklu Afraid to go to school, nagroda w okręgu  afrykańskim.




Sandały należące do porwanych uczniów leżą na ziemi w Bethel Baptist High School w Chikun, stan Kaduna, północno-zachodnia Nigeria, 14 lipca 2021 r. 



Porwania uczniów przez grupy islamistów i uzbrojone gangi nadal dotykają szkoły w Nigerii. Grupy te porywają uczniów, aby sprzeciwić się sekularyzacji Zachodu, zdobyć szybkie pieniądze dzięki okupom lub wytargować uwolnienie uwięzionych członków Boko Haram. W 2014 r. kampania #BringBackOurGirls doprowadziła do międzynarodowych protestów i szerszej dyskusji na ten temat. Jednak dziś porwania są kontynuowane bez uwagi międzynarodowych mediów. Według prezydenta Nigerii Muhammadu Buhariego ponad 12 milionów dzieci - w szczególności dziewczynek - przeżywa traumę i boi się chodzić do szkoły.

Teraz trochę pozytywów. Nowa formuła konkursu dużo więcej uwagi poświęca projektom długoterminowym, a także nowym formom reportażu. I choć tegoroczne zwycięskie projekty nie rzucają być może na kolana, toruje to drogę do szerszej promocji dużych projektów dokumentalnych i nowoczesnego reportażu multimedialnego. Szczególnie ciekawe perspektywy ma przed sobą właśnie kategoria Open Format, która powstała na kanwie często reorganizowanej na przestrzeni lat sekcji Digital Storytelling Contest i która wreszcie wydaje się mieć jakiś kształt, skupiając w sobie wszystkie projekty, nie dające się zamknąć w definicji klasycznego fotoreportażu.

World Press Photo 2022 - najlepsze projekty długoterminowe

fot. Rijasolo Riva, The Zebu War, nagroda w okręgu afrykańskimPrzez dziesięciolecia ludność wiejska południowego i zachodniego Madagaskaru doświadczała przemocy i kradzieży zebu (cenionego bydła) przez grupy mężczyzn zwanych dahalo (co z grubsza tłumaczy się jako „bandyci”). Zebu są używane w formie posagu, rytuałach i są cenione za swoje mięso. Od lat 70. narastająca nierówność ekonomiczna i kryzys żywnościowy zaostrzyły problem, co zaowocowało często śmiertelnymi starciami między społecznościami wiejskimi i grupami dahalo. Interwencja rządu przeciwko kradzieży zebu była stanowcza - w 2014 roku Amnesty International oskarżyła krajowe siły bezpieczeństwa o masowe akty przemocy. fot. Rijasolo Riva, The Zebu War, nagroda w okręgu afrykańskimPrzez dziesięciolecia ludność wiejska południowego i zachodniego Madagaskaru doświadczała przemocy i kradzieży zebu (cenionego bydła) przez grupy mężczyzn zwanych dahalo (co z grubsza tłumaczy się jako „bandyci”). Zebu są używane w formie posagu, rytuałach i są cenione za swoje mięso. Od lat 70. narastająca nierówność ekonomiczna i kryzys żywnościowy zaostrzyły problem, co zaowocowało często śmiertelnymi starciami między społecznościami wiejskimi i grupami dahalo. Interwencja rządu przeciwko kradzieży zebu była stanowcza - w 2014 roku Amnesty International oskarżyła krajowe siły bezpieczeństwa o masowe akty przemocy. fot. Rijasolo Riva, The Zebu War, nagroda w okręgu afrykańskimPrzez dziesięciolecia ludność wiejska południowego i zachodniego Madagaskaru doświadczała przemocy i kradzieży zebu (cenionego bydła) przez grupy mężczyzn zwanych dahalo (co z grubsza tłumaczy się jako „bandyci”). Zebu są używane w formie posagu, rytuałach i są cenione za swoje mięso. Od lat 70. narastająca nierówność ekonomiczna i kryzys żywnościowy zaostrzyły problem, co zaowocowało często śmiertelnymi starciami między społecznościami wiejskimi i grupami dahalo. Interwencja rządu przeciwko kradzieży zebu była stanowcza - w 2014 roku Amnesty International oskarżyła krajowe siły bezpieczeństwa o masowe akty przemocy. fot. Rijasolo Riva, The Zebu War, nagroda w okręgu afrykańskimPrzez dziesięciolecia ludność wiejska południowego i zachodniego Madagaskaru doświadczała przemocy i kradzieży zebu (cenionego bydła) przez grupy mężczyzn zwanych dahalo (co z grubsza tłumaczy się jako „bandyci”). Zebu są używane w formie posagu, rytuałach i są cenione za swoje mięso. Od lat 70. narastająca nierówność ekonomiczna i kryzys żywnościowy zaostrzyły problem, co zaowocowało często śmiertelnymi starciami między społecznościami wiejskimi i grupami dahalo. Interwencja rządu przeciwko kradzieży zebu była stanowcza - w 2014 roku Amnesty International oskarżyła krajowe siły bezpieczeństwa o masowe akty przemocy.
 

World Press Photo 2022 - najlepsze projekty Open Format

fot. Rehab Eldalil, z cyklu The Longing of the Stranger Whose Path Has Been Broken



Egipt, 1 października 2020 r. Seliman prowadzi wraz z kuzynami ekologiczny domek w dolinie. Z powodu COVID-19  było mniej gości, więc Seliman skupił się na rodzinnym ogrodzie.



Beduini zamieszkują półwysep Synaj od wieków i od dawna spotykają się z dyskryminacją. Nadal uważa się, że byli kolaborantami podczas izraelskiej okupacji Synaju w latach 1967-1982, kiedy to pozostali, by chronić swoją ziemię. Kobiety beduińskie są także źle przedstawiane i stereotypowo traktowane w egipskich mediach. W ramach projektu, który podważa te stereotypy, portrety kobiet z tej społeczności, wydrukowane na tkaninie, zostały wyhaftowane przez nie same, a mężczyźni z tej społeczności dodali odręcznie napisane wiersze. Fotografka jest aktywistką i od 15 lat aktywnie działa na rzecz tej społeczności. 
fot. Rehab Eldalil, z cyklu The Longing of the Stranger Whose Path Has Been Broken



Zdjęcie Nadii (20 lat), wyhaftowane przez nią i jej kuzynkę Mariam (19 lat), w Świętej Katarzynie na Południowym Synaju w Egipcie, 8 grudnia 2019 r.



Beduini zamieszkują półwysep Synaj od wieków i od dawna spotykają się z dyskryminacją. Nadal uważa się, że byli kolaborantami podczas izraelskiej okupacji Synaju w latach 1967-1982, kiedy to pozostali, by chronić swoją ziemię. Kobiety beduińskie są także źle przedstawiane i stereotypowo traktowane w egipskich mediach. W ramach projektu, który podważa te stereotypy, portrety kobiet z tej społeczności, wydrukowane na tkaninie, zostały wyhaftowane przez nie same, a mężczyźni z tej społeczności dodali odręcznie napisane wiersze. Fotografka jest aktywistką i od 15 lat aktywnie działa na rzecz tej społeczności. 
fot. Rehab Eldalil, z cyklu The Longing of the Stranger Whose Path Has Been Broken



Wiersz Selimana Abdela Rahmana:O dolino, twoja miłość jest domem dla radości duszyIlekroć cię widzę, serce mi rośnie Przychodzę do ciebie z tęsknotą pełną bólu Moja dusza wraca do mnie, gdy zbliżam się do twego terenu.



Beduini zamieszkują półwysep Synaj od wieków i od dawna spotykają się z dyskryminacją. Nadal uważa się, że byli kolaborantami podczas izraelskiej okupacji Synaju w latach 1967-1982, kiedy to pozostali, by chronić swoją ziemię. Kobiety beduińskie są także źle przedstawiane i stereotypowo traktowane w egipskich mediach. W ramach projektu, który podważa te stereotypy, portrety kobiet z tej społeczności, wydrukowane na tkaninie, zostały wyhaftowane przez nie same, a mężczyźni z tej społeczności dodali odręcznie napisane wiersze. Fotografka jest aktywistką i od 15 lat aktywnie działa na rzecz tej społeczności. 
fot. Rehab Eldalil, z cyklu The Longing of the Stranger Whose Path Has Been Broken



Kaktus Kabat (Zilla spinosa) w Świętej Katarzynie, południowy Synaj, Egipt, 17 stycznia 2021 r. Matki karmiące piersią używają kwaśnego w smaku płynu znajdującego się w łodygach rośliny, aby odstawić od piersi swoje dzieci. 



Beduini zamieszkują półwysep Synaj od wieków i od dawna spotykają się z dyskryminacją. Nadal uważa się, że byli kolaborantami podczas izraelskiej okupacji Synaju w latach 1967-1982, kiedy to pozostali, by chronić swoją ziemię. Kobiety beduińskie są także źle przedstawiane i stereotypowo traktowane w egipskich mediach. W ramach projektu, który podważa te stereotypy, portrety kobiet z tej społeczności, wydrukowane na tkaninie, zostały wyhaftowane przez nie same, a mężczyźni z tej społeczności dodali odręcznie napisane wiersze. Fotografka jest aktywistką i od 15 lat aktywnie działa na rzecz tej społeczności.
 

 

World Press Photo 2021 - o konkursie

Organizowany od 1955 roku konkurs World Press Photo przez lata urósł do rangi najważniejszego cyklicznego wydarzenia prezentującego najważniejsze zdjęcia prasowe i tematy, które zajmowały pierwsze strony wydawnictw na całym świecie. Od 2018 wprowadzono drugie, równoważne z nagrodą World Press Photo of the Year wyróżnienie, przyznawane cyklom fotograficznym. Oprócz tego, z wydarzenia wydzielona została sekcja Digital Storytelling Contest, która prezentuje najciekawsze projekty multimedialne i dokumenty wideo w ramach osobnego konkursu. W 2021 konkurs przeszedł gruntowną reorganizację, rezygnując z kategorii i dzieląc całe wydarzenie na 6 regionów.

Więcej o aktualnej edycji konkursu dowiecie się pod adresem worldpressphoto.org.

Komentarze
Przeczytaj także
Zobacz więcej z tagiem: World Press Photo
logo logo
Magazyny
Zamów