Winietowanie mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania. Przedstawiony wykres pokazuje mapę winietowania dla nominalnego otworu przysłony.
Tak naprawdę winietowanie to jedyny aspekt, który faktycznie poprawia komunikacja obiektywu z automatyczną korektą wad optyki dostępną w aparatach Sony - i to w przypadku fotografowania w RAW. Jednak nie minimalizuje jej w 100%, a jedynie minimalnie zmniejsza jej wartość i profil.
winieta - wyłączona korekta
winieta - włączona korekta
W naszym laboratorium DxO podczas fotografowania w formacie RAW z wykorzystaniem nominalnego otworu przysłony f/2 otrzymaliśmy ogromną winietę, która wyniosła 72%, co w przeliczeniu daje 1.85 EV spadek jasności pomiędzy centrum a brzegami kadru. Niestety również przymknięcie przysłony na niewiele się zdaje - na f/22 winieta osiągnęła aż 63%. Nieco inaczej wygląda sytuacja, kiedy wybierzemy automatyczną korektę winietowania. Wtedy na f/2 zaciemnienia brzegów planu fotograficznego spadną do 58%, czyli 1.4 EV, co dalej nie należy do małych wyników.
Winietowanie obrazu w praktyce
_1544738390.jpg)
