Nikon D500 - Jakość zdjęć (Laboratorium DxO)

Najnowsza lustrzanka Nikona aspiruje do miana najlepszego aparatu systemowego z matrycą APS-C na rynku. Sprawdźmy więc czy obietnice producenta pokrywają się z rzeczywistością i jak aparat wypada na tle konkurencji.

Skomentuj Kopiuj link
Posłuchaj
00:00
Wynik testu
Jakość obrazu:
9
Ergonomia:
10
Cena / Jakość:
9
Wydajność:
10
Funkcjonalność:
9
Nasza ocena
90%
Spis treści
Nikon D500 - test aparatu Specyfikacja Budowa i wykonanie Ergonomia i obsługa Funkcje dodatkowe Fotografowanie Jakość zdjęć (Laboratorium DxO) Jakość zdjęć w praktyce Filmowanie Podsumowanie Zdjęcia przykładowe

 

Nikon D500 został wyposażony w 20,9-milionową matrycę CMOS o rozmiarze APS-C, wspomaganą przez procesor EXPEED 5. Zestaw ten pozwoli nam na fotografowanie w zakresie czułości ISO 100 - 51200, rozszerzanym do ISO 50 – 1 640 000. Zdjęcia w maksymalnej rozdzielczości będą miały rozmiar 5568 x 3712 pikseli, co pozwoli nam na wykonanie wysokiej jakości odbitki (300 dpi) w rozmiarze 47 x 31 cm.

SZUMY I REPRODUKCJA SZCZEGÓŁÓW

Poziom szumów i reprodukcja szczegółów mierzona jest dla plików JPEG w najwyższej, dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i ze standardowymi ustawieniami oraz dla najniższych ustawieniami odszumiania i wyostrzania. Pomiar wykonywany jest dla wszystkich dostępnych ekwiwalentów ISO co 1EV. Wykres przedstawia utratę szczegółów wraz ze wzrostem zaszumienia.

Na niskich czułościach obrazek dostarczany przez najnowszą lustrzankę jest kontrastowy, wysoce szczegółowy i nie można mu nic zarzucić. Co chyba najważniejsze, bardziej widoczne szumy pojawiają się dopiero w okolicach czułości ISO 3200-6400 i choć zauważymy już pewien spadek jakości względem najniższych wartości ISO, to zdjęcia użyteczne zdjęcia będziemy jeszcze w stanie wykonać na czułości ISO 12 800. Cyfrowe ziarno jest drobne i miłe dla oka i nawet przy tak wysokich czułościach obraz jest jeszcze względnie bogaty w detal i kolory.

Systemowe odszumianie nawet na najniższych czułościach odbija się na jakości i - co chyba bardziej istotne - kolorystyce zdjęcia

Powyżej tej czułości silny wzrost zaszumienia i utrata szczegółów sprawiają, że nie będą już one nadawać się do użytku. Z kolei czułości rozszerzone (ISO 102 400 i wyżej) to już niestety zwyczajny chwyt marketingowy.

Zaszumienie poszczególnych czułości (Odszumianie standard / odszumianie wyłączone):

Systemowe wyostrzanie obrazu działa dość subtelnie, niestety nawet na najniższych czułościach odbija się na jakości i - co chyba bardziej istotne - kolorystyce zdjęcia. Zdjęcia będą prezentować się lepiej w całym zakresie czułości jeśli odszumianie wyłączymy.

Reprodukcja szczegółów (Odszumianie standard / odszumianie wyłączone):

ZAKRES DYNAMICZNY

Najnowszego Nikona należy pochwalić za szeroki zakres dynamiczny, który w przypadku plików RAW wynosi prawie 13 EV. W przypadku plików JPEG będzie to niecałe 11 EV. Aparat bardzo dobrze radzi sobie w kontrastowych sytuacjach, bardzo dobrze wydobywając tony z cieni i świateł i raczej nie będziemy mieli problemów z niechcianymi przepaleniami.

BALANS BIELI

Aparat dobrze wypada pod względem balansu bieli. Otrzymujemy aż trzy tryby Auto: normalny, zachowujący ciepłe barwy światła i nowy, zachowujący biel, analogiczny do balansu z priorytetem bieli, w który wyposażony był testowany przez nas ostatnio Canon EOS 80D.

Automatyczny balans bieli (światło mieszane) Automatyczny balans bieli (światło mieszane) Automatyczny balans bieli (światło dzienne) Automatyczny balans bieli (światło dzienne)

Niestety tryb ten nie wypada tak dobrze, jak u konkurencji i w przypadku cieplejszego oświetlenia żarowego zdjęcia i tak będą wpadać w ciepłą tonację. Odchylenia rzędu 15 jednostek na skali Lab będą widoczne na zdjęciach. Warto jednak nadmienić, że przy temperaturze większości obecnie stosowanych żarówek balans z zachowaniem bieli poradzi sobie bardzo dobrze.

Od lewej: Auto WB z zachowaniem bieli, Auto WB, Auto WB z zachowaniem ciepłych tonów

Niemniej jednak w przypadku światła dziennego, jarzeniowego i co najważniejsze, mieszanego, aparat radzi sobie bardzo dobrze, precyzyjnie balansując kolorystykę zdjęć. Niewielkie odchylenia rzędu 5 jednostek na skali przestrzeni Lab nie będą widocznie wpływać na odbiór zdjęcia.

Spis treści
Nikon D500 - test aparatu Specyfikacja Budowa i wykonanie Ergonomia i obsługa Funkcje dodatkowe Fotografowanie Jakość zdjęć (Laboratorium DxO) Jakość zdjęć w praktyce Filmowanie Podsumowanie Zdjęcia przykładowe
Komentarze
Przeczytaj także
Zobacz więcej z tagiem: Nikon D500
logo logo
Magazyny
Zamów