Sigma DP2 Merill - test

5.Fotografowanie

Szybkość działania

Sigma DP2M nie należy do demonów prędkości. W świecie fotograficznym jest bez wątpienia żółwiem. Pierwsze zdjęcie możemy wykonać po koło 3 sekundach, o ile korzystamy z manualnego ostrzenia. W przypadku włączonego systemu ustawiania ostrości czas do pierwszego zdjęcia wydłuża się o kolejne dwie sekundy. Dużo lepiej wygląda sytuacja w przypadku wybudzania aparatu. Sigma DP2M w takim przypadku jest praktycznie od razu gotowa do wykonania zdjęcia, co zasługuje na pochwałę. Kolejną porażką Sigmy jest zgrywanie RAW-ów, które w przypadku pojedynczego zdjęcia RAW trwa ponad 14 sekund. Przy zgrywaniu pojedynczego pliku JPEG, zdjęcie obejrzymy po upływie 8 sekund.

Pomiar ostrości

Na tym polu zaawansowany kompakt Sigmy, również pozostawia wiele do życzenia. W dobry warunkach świetlnych potwierdzenie ostrości uzyskujemy po około 1 sekundzie. Problemem są natomiast nie najlepsze warunki, które skutecznie uniemożliwiają wyostrzenie na danym obiekcie. W trakcie samego ustawiania ostrości Sigma DP2M wydaje bardzo specyficzne dźwięki, które na początku mogą niepokoić użytkownika.

Pomiar światła

Kompakt Sigmy oferuje trzy standardowe tryby pomiaru światła: matrycowy, centralnie ważony i punktowy. Centralnie ważony i punktowy działają zgodnie ze swoją charakterystyką. W trakcie testu najczęściej korzystaliśmy z pomiaru matrycowego, który dawał przewidywalne dla użytkownika rezultaty. Przyzwoicie radził sobie także z kontrastowymi scenami.

Zdjęcia seryjne

DP2M w przypadku serii plików JPEG wykonuje 7 klatek w czasie niewiele krótszym niż dwie sekundy. Pomiędzy kolejnymi naświetleniami ekran jest całkowicie czarny, nie możemy korzystać z Live View. Zapis tej serii trwa 25 sekund. Całe szczęście w przypadku serii RAW seria zdjęć trwa tyle samo, wynika to z pojemności bufora w kompakcie Sigmy. Za to zapis takiej serii zajmuje ponad 40 s. W związku z tym tandem RAW+JPEG jest w praktyce nieużyteczny.

Tryby ekspozycji

Jak już wcześniej wspomnieliśmy do trybów ekspozycji dostajemy się przy pomocy przycisku Mode, który został umieszczony na górnej ściance aparatu. Tryb zmieniamy górną tarczą nastawczą. Do wyboru mamy PASM, filmowanie oraz trzy tryby definiowane przez użytkownika.

Filmowanie

Zaawansowany kompakt Sigmy oferuje osobny tryb filmowania. Niestety, nie prezentuje się on najlepiej. Jedyna dostępna rozdzielczość to 640x480 pikseli w klatkarzu 30 kl/s. Dźwięk jest rejestrowany przez pojedynczy mikrofon umieszczony na przedniej ściance tuż nad obiektywem. Filmy nawet na niskich czułościach nie wyglądają najlepiej, nie wspominając już o tym, że standardem obecnie jest jakość Full HD. Poniżej zamieszczamy przykładowy film.

Podsumowanie

Jak już wcześniej wspominaliśmy w naszych pierwszych wrażeniach z użytkowania Sigmy DP2M, mamy do czynienia z wyjątkowo wolnym aparatem. Prędkość działania, którą oferuje kompakt w cenie zaawansowanego bezlusterkowca, czy lustrzanki, nie przystaje to dzisiejszych standardów fotografii cyfrowej. Producentowi należy się pochwała za przewidywalny pomiar światła oraz bufor, który niezależnie od formatu pozwala na wykonanie siedmiu zdjęć.

+ pomiar światła

+ bufor mieszczący siedem zdjęć

- prędkość uruchamiania

- prędkość autofokusa

- wolne zgrywanie zdjęć seryjnych

- tryb filmowy