![Nikon Nikkor Z 600 mm f/6.3 VR S - test praktyczny i zdjęcia przykładowe [RAW]](/i/images/8/5/2/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_227852-DY6A6732_nikon_600mm_f63_test-top.jpg)
Newsletter
Newsletter
Moja namiętność, czyli spotkanie z mistrzem polskiej fotografii Tadeuszem Rolke
Autor: Michał Chrzanowski
Świadek epoki? Za mało powiedziane: Tadeusz Rolke to świadek kilku epok, w dodatku wyjątkowy, bo wszystkie utrwalił na swych fotografiach. Spotkanie z legendą polskiej fotografii odbędzie się na początku lutego w Warszawie.
Tadeusz Rolke to jeden z najwybitniejszych fotografów polskich, fotoreporter prasowy, fotograf mody, dokumentalista i twórca fotografii kreacyjnej. W swojej pracy bez trudu zmieniał fotograficzne konwencje. Przez wiele lat uchodził za czołowego polskiego przedstawiciela fotografii humanistycznej. Fotografował wielu artystów – malarzy, aktorów, muzyków, twórców teatru, bywał na wernisażach i w znaczących galeriach sztuki współczesnej w Polsce, od połowy lat 50. obracał się w kręgach artystycznych, dokumentował twórczość i fotografował wielu artystów, m. im. Włodzimierza Borowskiego, z który blisko się przyjaźnił, Tadeusz Kantora, Aliny Szapocznikow. Fotografia stała się nie tylko jego zawodem, ale także życiową pasją.
fot. Tadeusz Rolke, Joseph Beuys, Düsseldorf, 1971 rok
O swoich kobietach mistrz fotografii mówi szokująco szczerze, ale przecież i o sobie opowiada bez żadnej taryfy ulgowej, z imponującym dystansem: Zawsze jedna. Wszystkie były jedną – odpowiada na pytanie o to, jakie dziewczyny mu się podobają. Wiesia, pierwsza żona i Silke, druga, i Matylda, Lucyna, Jadwiga, Daliana, Kinga, Dorota, Ania… Z reguły były coraz młodsze. A seks? Oczywiście, ale uleganie tym wszystkim bodźcom jest zdradliwe, bo można się pomylić, przedkładając wartość seksu ponad wszystko – mówi o swych flirtach, romansach i związkach. Mój pech? Całe życie mi towarzyszył, ale mnie nie pogrążył. A potknięcia? Ciosy losu? Rodzina? Pieniądze? Majątek? Tomasz Łubieński napisał kiedyś o powstaniu warszawskim: „Ani triumf, ani zgon”. Te słowa mogę odnieść do mojej prywatności, do fotografii, które zrobiłem, i do tych, których nie zrobiłem, do tych małżeństw i przygód…
fot. Tadeusz Rolke, Lucy, Al. Jerozolimskie, Warszawa, 1967 rok
Spotkanie z mistrzem polskiej fotografii Tadeuszem Rolke odbędzie się 3 lutego 2017 roku o godzinie 18:00 w warszawskim Domu Artysty Plastyka (ul. Mazowiecka 11A). Na spotkaniu Rolke opowie między innymi o swojej fotograficznej i życiowej biografii, wieloletniej pracy z artystami oraz o tym, jak fotografia z rzemiosła stała się sztuką. Pokaże także wybrane zdjęcia ze swojego archiwum, w którym zgromadził kilkadziesiąt tysięcy negatywów. Spotkanie z artystą prowadzić będzie Małgorzata Purzyńska, autorka biografii, wywiadu-rzeki „Tadeusz Rolke. Moja namiętność”. Wstęp na spotkanie jest bezpłatny.
Więcej informacji możecie znaleźć na stronie owzpap.org.
Tadeusz Rolke (ur. 1929) – jeden z prekursorów polskiej fotografii reportażowej, fotografuje od ponad 70 lat; warszawiak, powstaniec warszawski, wywieziony na roboty do Niemiec. Karierę fotografa prasowego rozpoczął w połowie lat 50. od publikacji w „Świecie Młodych” i „Stolicy”. W latach 60. publikował w Polsce”, „Ty i Ja” i „Przekroju”. Później przez dziesięć lat pracował na Zachodzie dla pism: „Stern”, „Die Zeit”, „Der Spiegel”, „Brigitte”, „Geo” oraz „Art”– najważniejszego w Niemczech magazynu o sztuce, którego był stałym współpracownikiem przez ponad 20 lat. Współpracował z Agencją Inter Nationes, która zajmowała się promocją RFN. Po powrocie do Polski (w stanie wojennym) współpracował nadal z zachodami mediami, a po okresie przemian również z nowymi pismami jak „Magazyn Gazety Wyborczej”. W 2010 roku został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Jego archiwum liczy ponad 100 tysięcy zdjęć.
Autor: Michał Chrzanowski
Stały bywalec naszego laboratorium. Ciągle patrzy na świat przez różne ogniskowe oraz przemierza miasta i wioski obwieszony sprzętem fotograficznym. Uwielbia stylowe aparaty, a także eleganckie i funkcjonalne akcesoria. Ma słabość do monochromu i suwaków w programie Lightroom, po godzinach – do literatury faktu i muzyki country.
