Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:
Wartości dla matrycy:
- poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
- 0.5-1.5 - obraz ostry
- 1.5-2.5 - delikatne rozmycie
- 2.5-3.5 - rozmycie widoczne
- 3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące
- powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia
ogniskowa 28 mm, przysłona f/2.8
ogniskowa 75 mm, przysłona f/2.8
Wartości dla odbitki 20 x 30 cm:
- poniżej 10 - obraz zbyt ostry
- 10-20 - obraz ostry
- 20-30 - delikatne rozmycie
- 30-40 - rozmycie widoczne
- 40-50 - rozmycie jest denerwujące
- powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia
ogniskowa 28 mm, przysłona f/2.8
ogniskowa 75 mm, przysłona f/2.8
Trudno jest oczekiwać od zmiennoogniskowych zoomów ciekawej plastyki z małą głębią ostrości i wręcz kremowymi nieostrościami. Niemniej jednak Tamron zapewnia miły dla oka obrazek. Rzecz jasna nie tak okazały jak w przypadku jasnych stałek, ale na tle zmiennoogniskowej konkurencji wypada nad wyraz dobrze. Jakość zdjęć uzyskana na kombinacji ogniskowej 75 mm i 9-listkowej przysłony o nominalnym otworze f/2.8 może się podobać. Otrzymamy wyraźną separację fotografowanego obiektu od reszty planu oraz efektowne i relatywnie okrągłe bokeh, co spokojnie możemy wykorzystać nie tylko w reportażu, lecz także i w portrecie.