Carl Zeiss Apo-Sonnar T* 135mm f/2 - test

9. Aberracja chromatyczna

Aberracje w obiektywie Carl Zeiss Apo-Sonnar T* 135mm f/2 zostały świetnie skorygowane. W warunkach laboratoryjnych oczywiście występują, ale są na tak niewielkim poziomie, że właście można je pominąć. Kolejny plus dla Zeissa.

Aberracja na odbitkach 20x30 cm nie będzie widoczna już od najmniejszego otworu przesłony.

z lewej wykres aberracji na matrycy, z prawej standaryzowany dla odbitki 20 x 30 cm dla f/2

z lewej wykres aberracji na matrycy, z prawej standaryzowany dla odbitki 20 x 30 cm dla f/5,6

1/3200 s, f/2.0, ISO 100

1/1000 s, f/3.5, ISO 100

Podłużna aberracja chromatyczna

Jasne obiektywy dotyka problem podłużnej aberracji chromatycznej. Wpływa ona na obszary przed punktem ostrości oraz za punktem ostrości, dając im kolorową obwódkę zieloną lub magentową.

f/2

Ta wada również nie występuje w przypadku obiektywu Carl Zeiss Apo-Sonnar T* 135mm f/2.

1. Wstęp

2. Specyfikacja

3. Konstrukcja

4. Ustawianie ostrości

5. Stabilizacja

6. Rozdzielczość RAW

7. Rozdzielczość JPEG

8. Rozmycie

9. Aberracja chromatyczna

10. Dystorsja

11. Winietowanie

12. Odblaski

13. Podsumowanie

14. Zdjęcia do pobrania