Aberracja chromatyczna

Cena / Jakość:

Wydajność:

Funkcjonalność:

Optyka:

Budowa:

87%

Spis treści

Sigma 28-45 mm f/1.8 DG DN ART - test obiektywu Budowa i wykonanie Autofokus i ustawianie ostrości Rozdzielczość Rozmycie Aberracja chromatyczna Dystorsja Winietowanie Praca pod światło Podsumowanie Zdjęcia przykładowe

Aberrację chromatyczną mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO. Pomiar wykonywany jest dla pełnego zakresu przysłon. Poniższe wykresy przedstawiają rozłożenie poprzecznej aberracji chromatycznej w kadrze i jej wartości dla przysłon f/1.8, f/5.6 i f/16.

Podczas premiery producent chwalił się, że podczas projektowania modelu Sigma 28-45 mm f/1.8 DG DN ART przyłożono szczególną uwagę do korekcji aberracji chromatycznej wzdłużnej, którą zauważamy głównie w nieostrościach, na krótszych odległościach ostrzenia. I trzeba przyznać, że pod tym względem obiektyw naprawdę radzi sobie bardzo dobrze. O ile w naprawdę ekstremalnych warunkach jakąś tam aberrację dojrzymy, jest ona marginalna i raczej nie będzie widoczna w rozmiarach ekranowych.

Schemat aberracji dla ogniskowej 28 mm:

Schemat aberracji dla ogniskowej 45 mm:

Jeżeli chodzi o standardowa aberrację poprzeczną obiektyw również radzi sobie bardzo dobrze. Ewentualne rozwarstwienie kolorów będziemy w stanie ujrzeć jedynie w rogach kadru, ale i tutaj będzie to raczej ograniczone do bardzo specyficznych warunków i nie stanie się problemem podczas obróbki ani nie będzie widoczne dla oglądających.