Nikkor Z 400 mm f/4.5 VR S - Aberracja chromatyczna

Aberracja chromatyczna

Aberrację chromatyczną mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO . Pomiar wykonywany jest dla pełnego zakresu przysłon. Poniższe wykresy przedstawiają rozłożenie poprzecznej aberracji chromatycznej w kadrze i jej wartości dla przysłon f/4.5, f/8, f/16 i f/32.

Nikon Nikkor Z 400 mm f/4.5 VR S może pochwalić się bardzo dobrze korygowaną aberracją chromatyczną poprzeczną. Schemat występowania aberracji prezentuje się prawie identycznie dla całego zakresu przysłon i choć z wykresów wynika, że większą skłonność do aberrowania przejawia prawa krawędź kadru, maksymalny rozmiar aberracji jest na tyle mały, że prawie w każdej sytuacji powinna ona pozostawać niewidoczna dla ludzkiego oka.

Aberracja chromatyczna w praktyce:

Wręcz doskonała szczegółowość obrazu na brzegach kadru to zasługa także świetnie redukowanej aberracji chromatycznej. Jej w zasadzie na zdjęciach nie ma, nawet przy maksymalnie otwartej przysłonie, czy po założeniu telekonwertera.