Nikkor Z 400 mm f/4.5 VR S - Rozdzielczość

Rozdzielczość

Na osi poziomej wykresu MTF50 umieściliśmy przysłony, a na osi pionowej pary linii na milimetr. Za przyzwoite wyniki w przypadku wysokorozdzielczych matryc uznajemy te powyżej 32-34 lp/mm. Zdjęcia wykonywaliśmy w formacie RAW z uwzględnieniem wszystkich przysłon.

Nikon Nikkor Z 400 mm f/4.5 VR S nie nie bije być może rekordów rozdzielczości, ale jak na długi teleobiektyw oferuje bardzo dobrą i wyrównaną ostrość. Już przy nominalnym otworze przysłony rozdzielczość plasuje na poziomie ok 38 pl/mm dla centrum i 37 pl/mm na brzegach kadru, oferując nam wyrównane rezultaty na całej powierzchni kadru.

Najlepsze wyniki szkło oferuje w zakresie f/5.6-f/8, osiągając około 44 pl/mm w centrum i 39 pl/mm na brzegach kadru, a ostrość prezentuje się w pełni akceptowalne także przy przysłonie f/11 - tutaj wyniki są prawie identycznie, jak przy przysłonie f/4.5. Powyżej tych wartości, zgodnie z przewidywaniami obiektyw zalicza dość widoczny regres i przy przysłonie f/16 rozdzielczość balansuje już na granicy akceptowalności, a przy przysłonach f/22 i f/32 mamy już do czynienia w widocznym rozmyciem.

To jak sprawa ma się w rzeczywistości dobrze opisują poniższe wykresy BxU, wskazujące jak ostre dla ludzkiego oka są poszczególne fragmenty kadru. Wykresy przygotowujemy zarówno dla matrycy, jak i odbitki 20 x 30 cm. W tym pierwszym wypadku odpowiada to oglądaniu zdjęcia w 100-procentowym powiększeniu, w drugim - oglądaniu go w rozmiarach ekranowych, czyli tak jak będzie na nie patrzeć większość odbiorców.

Wartości dla matrycy:

• poniżej 0-3 - obraz zbyt ostry
• 3-6 - obraz ostry
• 6-8 - delikatne rozmycie
• 8-14 - rozmycie widoczne
• powyżej 15 - rozmycie nie do przyjęcia

Schemat ostrości dla ogniskowej 400 mm:

Jednocześnie warto zwrócić uwagę, że spowodowane dyfrakcją rozmycie obrazu przy mocno domkniętej przysłonie będzie zauważalne dla odbiorców jedynie przy granicznych wartości f/22-f/32. Jak widzimy na poniższym wykresie dla odbitki, jeszcze przy f/16 obraz oglądany w rozmiarach ekranowych powinien wyglądać na perfekcyjnie ostrości.

Wartości dla odbitki 20 x 30 cm:

• poniżej 5 - obraz zbyt ostry
• 5-15 - obraz ostry
• 15-30 - delikatne rozmycie
• 30-40 - rozmycie widoczne
• 40-50 - rozmycie jest denerwujące
• powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

Schemat ostrości dla ogniskowej 400 mm:

Rozdzielczość w praktyce:

Nikkor Z 400 mm f/4.5 VR S wprost zachwyca ostrością od pełnego otworu względnego. W dodatku spadek szczegółowości na brzegach kadru jest naprawdę minimalny. Można więc bez skrupułów fotografować przy w f/4.5.

Przy f/5.6 ostrość jest nieco lepsza i sięga maksymalnej wartości. Na tej przysłonie poprawia się minimalnie także szczegółowość na brzegach. Jeśli więc zależy nam na wyciśnięciu z obiektywu maksimum można przymknąć go o 0.7 EV.

Rozdzielczość w połączeniu z konwerterem 2.0x

W połączeniu z telekonwerterem 2.0x maksymalna jasność układu spada do f/9. Ostrość pozostaje jednak na bardzo dobrym poziomie, także na brzegach. Jedynie na krawędziach widać lekkie pogorszenie szczegółowości. Na f/11 rozdzielczość już się zmniejsza, zatem nie musimy przymykać i tak już ciemnej przysłony.