Tamron SP 70-200 mm f/2.8 Di VC USD G2 - Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

Wartości dla matrycy:

• poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
• 0.5-1.5 - obraz ostry
• 1.5-2.5 - delikatne rozmycie
• 2.5-3.5 - rozmycie widoczne
• 3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące
• powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia

ogniskowa 70 mm, przysłona f/2.8

ogniskowa 200 mm, przysłona f/2.8

Wartości dla odbitki 20 x 30 cm:

• poniżej 10 - obraz zbyt ostry
• 10-20 - obraz ostry
• 20-30 - delikatne rozmycie
• 30-40 - rozmycie widoczne
• 40-50 - rozmycie jest denerwujące
• powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

ogniskowa 70 mm, przysłona f/2.8

ogniskowa 200 mm, przysłona f/2.8

Kombinacja dłuższych ogniskowych, 9-listkowej przysłony i światła f/2.8 zapewnia przyjemną dla oka plastykę obrazu Nowy Tamron ładnie rozmywa tło i zapewnia małą głębię ostrości - choć nie możemy mówić o wyjątkowo miękkim rozmyciu. W efekcie otrzymujemy dobrą separację fotografowanego obiektu od reszty planu, co spokojnie możemy wykorzystać również w fotografii portretowej. Zdjęcia wykonane na ogniskowej 200 mm i przysłonie f/2.8 prezentują się naprawdę okazale.

Poza tym trójwymiarowy wykres wartości BxU (wygenerowany dla pełnoklatkowej matrycy) jest niejako potwierdzeniem ogólnej rozdzielczości testowanego Tamrona. Tak więc większe dysproporcje w rozmyciu obrazu zaobserwujemy podczas fotografowania na 70 mm i f/2.8. Z kolei wybranie najdłuższej ogniskowej i nominalnego otworu przysłony sprawi, że wszelkie rozbieżności w jakości obrazu będą zminimalizowane. Podobną zależność zanotowaliśmy dla odbitki 20 x 30 cm - choć w tym przypadku różnice pomiędzy poszczególnymi partiami planu fotograficznego są znacznie mniejsze. W efekcie jakość obrazu jest bardziej wyrównana, a zdjęcia ostre w całym kadrze. Niemniej jednak - w niektórych sytuacjach - możemy zauważyć delikatne rozmycie brzegów na kombinacji 70 mm i f/2.8.

Rozmycie obrazu w praktyce

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book

Spis treści

• Tamron SP 70-200 mm f/2.8 Di VC USD G2 - test obiektywu
• Konstrukcja
• Ustawianie ostrości
• Stabilizacja obrazu
• Rozdzielczość
• Rozmycie
• Aberracja chromatyczna
• Dystrosja
• Winietowanie
• Odblaski
• Podsumowanie
• Zdjęcia przykładowe