Chiara Tocci "Life After Zog and other stories" - recenzja

Autor: Marcin Grabowiecki

11 Kwiecień 2013

Artykuł na: 2-3 minuty

Książka "Life After Zog" poświęcona jest Albanii. Jej autorka - Chiara Tocci - skupia się na relacji człowieka ze współczesnym krajobrazem, zarówno geograficznym jak i politycznym. Publikacja ukazała się nakładem wydawnictwa Schilt Publishing.

Albania jest krajem, który cały czas inspiruje fotografów. Do 1990 roku pozostawał w izolacji, co spowodowało jego zacofanie gospodarcze i cywilizacyjne. Po obaleniu reżimu możliwe stało się swobodne przemieszczanie po tym inspirującym miejscu.

Chiara Tocci ma wspomnienia związane z Albanią jeszcze ze swojego dzieciństwa, za sprawą Albańczyków próbujących dostać się do Włoch. W latach 90. dopływali do rodzinnego miasteczka autorki, położonego na południu Włoch. To zrodziło w niej fascynację Albanią, krajem pozornie bliskim, ale odległym, ze względu na kompletnie odmienną sytuację społeczno-polityczną.

Sony FX30 - RATY 20x0%

9 849 zł

Nikon Z f

9 849 zł

Canon EOS R8 - RATY 20x0%

6 199 zł

Sigma 50 mm f/1.2 L-Mount - RATY 20x0%

5 990 zł

Tamron 35-150 mm Nikon Z - RATY 20x0%

7 585 zł

fot. Chiara Tocci

Wiele lat później Tocci zapragnęła pojechać w albańskie góry, żeby poznać bliżej miejsce pochodzenia ludzi, których zapamiętała z dzieciństwa. Chciała przekonać się na własne oczy, jak wygląda kraj, który zostawiali za sobą emigranci przybywający do Włoch.

Autorka skierowała swoje kroki w trudno dostępne rejony położone w albańskich górach. Przeszła wiele ścieżek, pływała po jeziorach. Podczas swoich wędrówek spotkała "dumnych ludzi gór". Spotkania były dla niej świadectwem kontrastu między zakorzenieniem w tradycji, a dążeniem do nowoczesności. Fotografie, które znalazły się w książce są jednak obrazem wyraźnego ciążenia kraju ku przeszłości.

fot. Chiara Tocci

Na kartach "Life After Zog" ukazane jest miejsce egzystujące poza czasem. Ludzie żyją tu w tradycyjny sposób od wielu lat. Ich kraj znajduje się w innej sytuacji politycznej, ale to wydaje się ich nie dotyczyć, oni żyją przeszłością. Ich twarze są zamyślone, a spojrzenia smutne. Obrazuje to dobrze stan zawieszenia, w jakim tkwią.

Z fotografii emanuje cisza i spokój. Krajobrazy, martwe natury mają miejscami sielankowy charakter. Wierność odwiecznym zwyczajom, życie w zgodzie z naturą są rodzajem ochrony przed trudną rzeczywistością.