Pierwszy wernisaż festiwalu "Transfotografia"

Autor: Marcin Grabowiecki

29 Lipiec 2009

Artykuł na: 6-9 minut

Już w najbliższy piątek odbędzie się pierwszy wernisaż w ramach Międzynarodowego Festiwalu Fotografii "Transfotografia", który odbywa się w Gdańsku. Tego dnia w CSW Łaźnia zostanie otwarta wystawa, na której swoje prace zaprezentują: Dita Pepe, Joao Urban oraz Oiko Petersen. To wyjątkowa okazja spotkania z twórczością trójki utalentowanych artystów.

Niedługo w Gdańsku rusza Międzynarodowy Festiwal Fotografii "Transfotografia". Pierwszy wernisaż już w najbliższy piątek, 31 lipca o godz. 18:00. Zobaczymy trzy wystawy:

"Autoportrety";Joao Urban"Tu i tam"; Oiko Petersen"Downtown"] Tematem tegorocznej edycji "Transfotografii" jest przełamywanie i przekraczanie barier. Trzy wystawy prezentowane w CSW Łaźnia łączy jeszcze coś innego. Zarówno w pracach Dity Pepe, Oiko Petersena i Joao Urbana obserwujemy swoiste przejście na drugą stronę lustra; wszyscy autorzy kreują lub uwieczniają magiczne, zainscenizowane krainy, w których portretowani przez nich bohaterowie wcielają się w odległe im fizycznie lub socjologicznie postaci, aby dowiedzieć się więcej o sobie samych albo przekazać światu zewnętrznemu sygnał o swoim istnieniu i unikalnym charakterze - pisze Anna Szynwelska.

Fujifilm GFX100RF - Raty 20x0%

22 999 zł

Nikon Z6 III - raty 20x0%

9 159 zł

Canon EOS R6 Mark II - raty 20x0%

8 999 zł

PANASONIC LUMIX S1R II - raty 20x0%

15 299 zł

Sony FX30 - raty 20x0%

9 449 zł

(c)Dita Pepe

Dita Pepe prowadzi grę z naszą tożsamością, pokazuje jak bardzo potrafimy upodabniać się do innych ludzi. W serii "Autoportrety" artystka wciela się w różnorodne role społeczne. Pozuje razem z kobietami, wcielając się w rolę siostry, przyjaciółki. Fotografuje się również z mężczyznami jako ich kochanka, żona. Raz jest matką cygańskiej rodziny, innym razem dziewczyną kierowcy ciężarówek. Wciela się w role sprzątaczki, zbuntowanej nastolatki, kobiety wyzwolonej lub grzecznej kolezanki. Przekrój przyjmowanych przez artystkę ról jest ogromny. Całość jest perfekcyjnie zrealizowana z wykrzystaniem naturalnego otoczenia, przy małej pomocy oświetlenia studyjnego. Kompozycje sprawiają wrażenie przemyślanych, a jednocześnie niewymuszonych i naturalnych.

Seria "Autoportrety" Dity Pepe jest swoistym zapisem socjologicznym różnych archetypów dzisiejszego społeczeństwa, ale także wydaje się być efektem silnej, wewnętrznej potrzeby akceptacji przez otoczenie, przynależności do grupy, wpasowania się w struktury społeczne niczym kameleon lub allenowski Zelig - próbą uniknięcia wykluczenia, strachu przed odrzuceniem. Stawiamy sobie pytanie: na ile możemy pozwolić sobie na "bycie sobą" będąc częścią danej społeczności. Czy tylko wtapiając się w środowisko i wyrzekając się swojej indywidualności i odmienności możemy w prosty sposób uszczęśliwić siebie i swoje otoczenie? - pyta kuratorka wystawy.

Interior da casa da Sra. Bobrik (c)Joao Urban

Joao Urban dokumentuje codzienność polskich emigrantów, żyjących w brazylijskim stanie Paraná. Ponieważ większość osadników przybyła do Brazylii jeszcze w czasach zaborów i I wojny światowej zadaje się, że dla ich potomków czas zatrzymał się w miejscu - nadal kultywują tradycje przekazane przez ich przodków i mieszkają w domach przypominających wnętrza wiejskich skansenów. Większość z nich to konserwatywni katolicy, zazwyczaj zajmujący się tradycyjnym rolnictwem i mówiący językiem staropolskim przeplatanym portugalskimi słowami.

Pielęgnują oni tradycje, które przywieźli ze sobą z kraju. Odległość, która dzieli ich od prawdziwej ojczyzny pozwoliła im zachować zwyczaje niemal w stanie czystym. Piękno i prostota tych zdjęć jest niezaprzeczalna. Zapisują one kawałek świata, który uchował się przed zniszczeniem. Autor należy do tego samego dziedzictwa kulturowego, stąd zapewne szczerość i prostota w ukazaniu tematu. Wszystko to znajdujemy na emocjonalnie nasyconych zdjęciach z cyklu "Tu i Tam".

Magda from the series DOWNTOWN Collection (c)OIKO PETERSEN 2009

Oiko Petersen w swoim najnowszym cyklu "Downtown Collection" nawiązuje stylistyką do fotografii mody. Dopiero po pewnym czasie dostrzegamy, że modelami są osoby z zespołem Downa. Posługując się estetyzującą fotografią zachęca, aby pozbyć się wszelkich barier i uprzedzeń i wybrać się do tytułowego Downtown - wewnętrznego świata osób z zespołem Downa, gdzie najważniejsze miejsce zajmują miłość, marzenia, śmiech. Petersen przełamuje stereotyp, według którego zespół Downa to wyłącznie ból, smutek, nieszczęście i choroba - pisze Anna Szynwelska.

Wobec tych zdjęć zadajemy sobie pytanie, kto z nas jest normalny a kto nie, gdzie leży granica. Pomieszanie ról, konwencji daje niesamowity efekt. Stajemy przed pracami, które wymykają się wszelkim klasyfikacjom. Mogą być rozpatrywane w kategoriach fotografii społecznej, reklamowej, czy mody. Co ciekawe, znakomicie odnajdują się w każdej formule.