“Przedmiot rzeczywisty i jego obraz” Witolda Dederki znów w sprzedaży

Autor: Redakcja Fotopolis

12 Czerwiec 2019

Artykuł na: 4-5 minut

W marcu informowaliśmy was o zbiórce społecznościowej w celu dodruku kultowej już książki “Przedmiot rzeczywisty i jego obraz”, pierwszej części fotograficznej trylogii Witolda Dederki. Książka właśnie znów trafiła do sprzedaży.

Polskie Wydawnictwo Fotograficzne już od 2006 roku oferuje wznowione wydania poszczególnych książek Witolda Dederki. Niestety z uwagi na fakt, że poszczególne tytuły nie były wydawane jednocześnie, nakłady niektórych z nich zdążyły się już wyczerpać. Tak było właśnie w przypadku wydanego w 2008 roku podręcznika „Przedmiot rzeczywisty i jego obraz”, będącego pierwszą książką we wznowionej serii. Dzięki udanej zbiórce społecznościowej, książka znów trafia na rynek.

Książka o tym co widzimy i jak widzimy

“Nie jest to, Czytelniku, podręcznik. Książka traktuje wprawdzie o fotografii ale nie ma w niej porad praktycznych, tabel, naświetlania ani recept. Te wszystkie dane znajdują się w dziesiątkach innych książek o fotografii.

Fujifilm GFX100RF - Raty 20x0%

22 999 zł

Nikon Z6 III - raty 20x0%

9 159 zł

Canon EOS R6 Mark II - raty 20x0%

8 999 zł

PANASONIC LUMIX S1R II - raty 20x0%

15 299 zł

Sony FX30 - raty 20x0%

9 449 zł

W swojej książce, myślę, że już ostatniej napisanej przeze mnie, przekazuję wiadomości i doświadczenia z przeszło pól wieku. Piszę o wszystkim czego dotąd o fotografii nie napisano. I pomimo że nie jest to „podręcznik fotografii artystycznej” - sztuki z książek nie sposób jest się nauczyć, trzeba ją samemu w sobie wypracować - jest to książka o fotografii pod kątem widzenia twórczości, sztuki. Omawiam nie to co się dzieje w emulsji, lecz to co zachodzi w mózgu fotografa. A są to zjawiska zadziwiające, złożone, emocjonujące.

Rzadko myślimy o tym co widzimy i jak widzimy. Nie zdajemy sobie sprawy, że marzenie to też widzenie, nie okiem a mózgiem, tą najsubtelniejszą „maszyną liczącą” i jedyną rzeczywiście myślącą. Mało, mózg myśli samodzielnie podczas gdy elektronowe liczydło musimy zaprogramować.

Dalej będzie mowa o powiązaniu widzenia i miłości; myślenia i uczucia, które zawsze miał do dyspozycji człowiek. Żaden automat elektronowy nie potrafi kochać, a „myśli” tylko to, co mu przekazał programator. Jego wyższość nad człowiekiem polega jedynie na szybkości działania.

A więc mózg. Najważniejszym uzupełnieniem aparatu fotograficznego jest fotograf! Tak. On nim kieruje i programuje wszystkie jego osiągnięcia i błędy. Właśnie zdolnością abstrakcyjnych uczuć człowiek różni się od innych tworów przyrody. Małpa płacze z bólu, człowiek z rozpaczy, często ból ukrywając. Wilk zachowuje gatunek, człowiek kocha, nawet gdy szuka potomstwa. Właśnie - kocha. Nie ma do dziś definicji tego pojęcia, są tylko prawie nic nie wyjaśniające omówienia. Można nauczyć się techniki, kompozycji, można wyrozumować treść, ale sztuka wynika z uczuć. Dlatego trzeba nauczyć się kochać.”

Tekst: Witold Dederko, ze wstępu do książki “Przedmiot rzeczywisty…”