Luca Vasconi: „Dobre zdjęcie musi pokazywać emocje między fotografem, a fotografowanym”

Po ukończeniu uniwersytetu Vasconi pracował kilka lat w biurze - jak sam wspomina była to “bezpieczna, ale nudna praca”. W 2008 roku, jako trzydziestopięciolatek, postanowił coś zmienić w swoim życiu i wyruszył na siedmiomiesięczną podróż po Ameryce Południowej. Gdy wrócił do Turynu, jego nastawienie do życia uległo zmianie. 

Przez większość czasu Włoch podróżował bez kamery. W ostatnim miesiącu swojej podróży, w Boliwii, w jego ręce trafił mały aparat kompaktowy. Po powrocie Vasconi znalazł inną pracę i przez dwa lata oszczędzał pieniądze na kolejny wyjazd. W tym czasie oglądał prace wielu wspaniałych fotografów, ale wciąż sam nie fotografował. W 2010 roku postanowił wyruszyć w podróż po Azji.

Fujifilm GFX100RF - Raty 20x0%

22 999 zł

Nikon Z6 III - raty 20x0%

9 159 zł

Canon EOS R6 Mark II - raty 20x0%

8 999 zł

PANASONIC LUMIX S1R II - raty 20x0%

15 299 zł

Sony FX30 - raty 20x0%

9 449 zł

fot. Luca Vasconi, Andria, Indie

- Kilka dni przed wyjazdem mój przyjaciel, który widział te kilka zdjęć z Ameryki Południowej, zapytał mnie czy zechciałbym wziąć udział w małym konkursie fotograficznym. Miałem wątpliwości, ale w końcu mnie przekonał. Wygrałem konkurs, a moja podróż do Azji nie trwała planowane siedem miesięcy, a czternaście. Kiedy wróciłem do Turynu, byłem już fotografem-freelancerem - wspomina. - Nie uważam się za fotografa-podróżnika w ścisłym tego słowa znaczeniu. Nie jestem też fotografem krajobrazu, architektury ani wnętrz.

Niezależnie od tego w jakim mieście czy kraju fotografuje w danym momencie Vasconi, ludzie są zawsze w centrum jego fotografii. Z nielicznymi wyjątkami jego podejście odzwierciedla wyrażenie: “brak ludzi, brak zdjęcia”.

- W 2013 roku mieszkałem trzy miesiące w Stambule. Pewnego dnia, gdy spacerowałem po dzielnicy pełnej syryjskich uchodźców, spotkałem małe dziecko, które paliło zebrane na ziemi papierosy. Była to bardzo smutna i niepokojąca sytuacja, która pokazuje tragedię wojny i to nie tylko osób zabitych lub rannych, ale także osób zmuszonych do opuszczenia swojego kraju, żyjących w rozpaczliwych warunkach - opowiada o jednym ze swoich kadrów fotograf.

Sprawdź najlepsze promocje >

Aparat cyfrowy FujiFilm GFX 100II

35499 PLN 38999 PLN

Sprawdź

Aparat cyfrowy Panasonic Lumix S5IIX...

8198 PLN 10095 PLN

Sprawdź

Aparat cyfrowy Sony A7 IV body...

10266 PLN

Sprawdź

Aparat cyfrowy Sony A7S III body...

17095 PLN

Sprawdź

Aparat cyfrowy OM System OM-1 II...

12999 PLN

Sprawdź

Obiektyw Nikon Nikkor Z 35 mm f/1.4

2489 PLN 2749 PLN

Sprawdź

Kiedy Vasconi zaczął interesować się fotografią, jego ulubionymi fotografami byli Josef Koudelka, Sebastiao Salgado i Henri Cartier-Bresson. Z czasem odkrył setki innych nazwisk, które go zafascynowały - w tym wiele tak różnych od jego stylu, jak Mario Giacomelli czy Alex Webb. Uważa jednak, że Koudelka i słynna seria “Gypsies”, najbardziej wpłynęła na jego styl.

- Jestem bardzo ciekawską osobą. Fotografując na pewno odkrywam i pokazuję innym ludziom świat wokół mnie, ale jednocześnie mogę odkryć i pokazać im to, co jest skryte we mnie. Moja osobista koncepcja fotografii opiera się na szczególnym związku, jaki mogę nawiązać z tematem mojego zdjęcia - wyjaśnia. - Uważam, że dobre zdjęcie musi pokazywać emocje pojawiające się między fotografem, a fotografowanym obiektem. Z tego powodu największym wyzwaniem jest umiejętność wczucia się w osoby (a nawet zwierzęta) na moich fotografiach. Jeśli mogę to zrobić, zdjęcie zwykle będzie piękne lub interesujące; w przeciwnym razie będzie to tylko zimny i płaski obraz.

Wiele inspiracji Vasconiego pochodzi z film. Bardzo ceni sobie taie postacie jak Michelangelo Antonioni, Stanley Kubrick, Federico Fellini, Emir Kusturica czy Wim Wenders. Zapytany o literaturę, wskazuje nie tylko włoskiego pisarza Tiziano Terzani, ale i naszego polskiego twórcę, Ryszarda Kapuścińskiego.

- Ich książki zainspirowały mnie do podróży i skłoniły do opisywania swoich doświadczeń, zawsze pozostając pełnym empatii wobec ludzi z różnych krajów i kultur. To samo próbuję wdrożyć w moje podróże, tylko, że ja noszę aparat zamiast długopisu. Bardzo pociągają mnie również sztuki wizualne, szczególnie malarstwo i rzeźba. W ostatnich latach, po pasji malarstwem figuratywnym, zakochałem się w abstrakcjonizmie: Mark Rothko, Kazimir Malević, Lucio Fontana. I chociaż moją fotografię zdominowała czarno-biel, myślę, że pasja do sztuki abstrakcyjnej w przyszłości może mieć wpływ na mój styl fotografii, kompozycję i być może nawet użycie kolorów - zastanawia się Vasconi.

Niedawno fotograf przeprowadził się do Triestu, miasta o szczególnej historii. Triest przez długi czas znajdował się pod panowaniem imperium austro-węgierskiego, a włoskim miastem stał się dopiero po drugiej wojnie światowej. Leży między morzem a górami, kilka kilometrów od granicy słoweńskiej i chorwackiej.

Zobacz wszystkie zdjęcia (14)

- Mam teraz bardzo blisko do całego bałkańskiego świata. W nadchodzących miesiącach chciałbym skoncentrować swoje projekty fotograficzne na odkrywaniu nowego miasta. Natomiast w najbliższych latach, po tak wielu podróżach i fotografowaniu w Ameryce, Europie i Azji, chciałbym lepiej odkryć matkę wszystkich kontynentów: Afrykę, jej ludy, kultury, tradycję, dzikie zwierzęta i krajobraz. Mam nadzieję, że w Afryce odnajdę i poczuję korzenie ludzkości. Ludzkości, która jest zawsze w centrum mojej fotografii - kwituje fotograf.

Więcej zdjęć fotografa znajdziecie pod adresem lucavasconi.carbonmade.com.