Pentax smc DA 18-55 mm f/3.5-5.6 AL II - test obiektywu

Pentax smc DA 18-55 mm f/3.5-5.6 był uznawany za jeden z najlepszych "kitów" na rynku, dlatego pojawienie się w styczniu 2008 roku jego nowej wersji było zaskakujące. Wygląd zewnętrzny obiektywów jest bardzo podobny, różnią się właściwie tylko oznaczeniem serii. Podczas testu sprawdzimy jakie wewnętrzne zmiany wprowadzono i jak wpłynęły one na jakość otrzymywanych zdjęć. Aktualizacja (23.02.09): Po zwróceniu uwagi przez czytelników poprawiliśmy i zmieniliśmy oznaczenia niektórych wykresów.
Skomentuj Kopiuj link
Posłuchaj
00:00

6. Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

poniżej 10 - obraz zbyt ostry

10-20 - obraz ostry

20-30 - delikatne rozmycie

30-40 - rozmycie widoczne

40-50 - rozmycie jest denerwujące

powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

Obiektywem Pentax smc DA 18-55 mm f/3.5-5.6 AL II można zrobić ostre zdjęcia właściwie w całym zakresie ogniskowych i przysłon. Najgorzej sytuacja wygląda dla 18mm na obrzeżach kadru.

Rozmycie tła wygląda bardzo przyzwoicie jak na tej klasy obiektyw.

Komentarze
Przeczytaj także
Zobacz więcej z tagiem: test
logo logo
Magazyny
Zamów