Nikon Nikkor Z 70-180 mm f/2.8 - Aberracja chromatyczna

Aberracja chromatyczna

Aberrację chromatyczną mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO . Pomiar wykonywany jest dla pełnego zakresu przysłon. Poniższe wykresy przedstawiają rozłożenie poprzecznej aberracji chromatycznej w kadrze i jej wartości dla przysłon f/2.8, f/8, f/22.

Jak widzimy, obiektyw Nikkor Z 70-180 mm f/2.8 ma delikatną skłonność do uwidaczniania aberracji chromatycznej poprzecznej bliżej prawej górnej granicy kadru, gdzie jej rozmiar wyniesie maksymalnie 2,18 px. Nie powinno być to więc zanadto zauważalne nawet podczas oglądania zdjęć w dużym powiększeniu. Podobnie jak w przypadku rozdzielczości, na długim krańcu ogniskowych obiektyw zmienia nieco swoją charakterystykę i aberruje nieco bardziej oraz bliżej lewej krawędzi kadru. Nawet w tym wypadku nie powinno to jednak rzucać się w oczy - ewentualną aberrację ujrzymy zapewne jedynie w bardzo ekstremalnych sytuacjach dużej kontrastowości i prześwietlania ujęć.

Aberracja chromatyczna w praktyce:

Nikkor Z 70-180 mm f/2.8 doskonale koryguje przebarwienia na kontrastowych krawędziach. W całym zakresie ogniskowych i na każdej przysłonie próżno szukać aberracji chromatycznej. Nie znajdziemy ani podłużnej, ani poprzecznej.

70 mm

105 mm

180 mm

Spis treści

• Nikon Nikkor Z 70-180 mm f/2.8 - test obiektywu [RAW]
• Konstrukcja
• Autofokus
• Rozdzielczość
• Rozmycie i bokeh
• Aberracja chromatyczna
• Dystorsja
• Winietowanie
• Praca pod światło
• Podsumowanie
• Zdjęcia przykładowe